به گزارش گیل خبر، بی.بی.سی در گزارشی با عنوان «توافق هسته ای، میراث روحانی خواهد شد؟» نوشت: پس از انتخاب حسن روحانی در انتخابات سال 2013 به عنوان رئیس جمهوری جدید ایران (که در خارج از این کشور به عنوان رئیس جمهور میانه رو شناخته می شود) وی وعده داد که برای پایان دادن به سال ها تحریم که باعث تضعیف اقتصاد این کشور شده است و زندگی را برای طبقه متوسط در ایران سخت تر کرده است، تلاش خواهد کرد. تندروهای ایران اما با امتیاز دادند و یا همکاری بر سر «حقوق ملی» ایران در زمینه هسته ای مخالفت کردند اما توازن در این زمینه بیشتر به نفع حسن روحانی و تیم مذاکره کننده وی بود. رهبر ایران اما آشکارا از تیم مذاکره کننده هسته ای ایران حمایت کرد و در روزهای اخیر در برخی از جنبه های مذاکرات برای آنان انعطاف پذیری بیشتری فراهم کرد. از سوی دیگر طی چندماه گذشته، بحث و جدل های سختی در پارلمان با اکثریت اصولگرا در ایران نیز در جریان بود؛ اغلب این بحث ها پشت درهای بسته برگزار می شد اما برخی از آنها نیز به رسانه ها راه یافتند. بیشترین صدای مخالفت با مذاکرات هسته ای در مجلس ایران اما از زمین حامیان محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری سابق ایران شنیده می شود. در اقدامی که بی شباهت به اقدام جمهوری خواهان در سنای آمریکا نیست، گروهی از نمایندگان مجلس این کشور با عنوان نمایندگان جبهه پایداری، چندین طرح و لایحه را برای ارئه قدرت و اختیار به مجلس برای به چالش کشیدن توافق نهایی ارائه کردند. این گزارش در ادامه می نویسد: خطر اما آنجاست که مذاکرات هسته ای ایران پس از ضرب الاجل 30 ژوئن شکست بخورد؛ در این شرایط رهبر ایران خواستار آرامش خواهد شد، تندروها اما خواستار مواضع سخت تری خواهند شد و از اکثریت خود در پارلمان علیه رئیس جمهور استفاده خواهند کرد و امکان افزایش کرسی های مجلس برای حامیان دولت در انتخابات مجلس آینده را برای روحانی سخت خواهند کرد. بی.بی.سی در نهایت می نویسد ممکن است که روحانی همچنان از حمایت عمومی گسترده ای در میان مردم ایران برخوردار باشد اما تندروها در ایران به دنبال آن هستند تا موضع وی را برای انتخابات ریاست جمهوری آینده ایران در سال 2017 غیرقابل دفاع کنند.