به گزارش گیل خبر، کنجکاو می شوی که به یکی از این سایت ها مراجعه کنی. می روی. آدرس سایت... مشخصات خود آن هم به صورت کامل... مشخصات ظاهری آن هم در حدودی و حالا به مشخصات طرف مقابل می رسی. همسر آینده خودت را تجسم می کنی. دوست داری ایده آل ترینش باشد ولی... باید با واقعیت روبرو شوی. هیچ چیز و هیچ کسی کامل نیست. مشخصات معمولی را در نظر می گیری. میزان درآمد و ... توکل می کنی به خدا و جلو می روی. در انتظار این نشسته ای که همسرت با اسب سپید وارد شود و تو را با خود ببرد ولی حالا حالاها این ماجرا کار دارد. نیروی انتظامی آنها را قبول ندارد دکتر محمود گلزاری، معاون وزیر ورزش و جوانان در امور ساماندهی امور جوانان تاکید می کند: سامانه همسان گزینی اسلامی، جایگزین سایت های همسریابی می شود. در این سامانه دولتی، ثبت نام از طریق واسطه ها انجام می شود نه اشخاص. در حال حاضر یکی از دغدغه های جامعه امروزی این است که جوانان نمی توانند همسر مناسبی برای خود پیدا کنند. با این وجود شرایط به سمتی پیش می رود که سایت های همسریابی فعال می شود. همانطور که امروز شاهد فعال بودن 300 سایت همسریابی هستیم که نه نیروی انتظامی آنها را قبول دارد و نه در دولت پذیرفته شده هستند. رشد سه برابری سایت های همسریابی وی در ادامه می گوید: در سه سال گذشته، سایت های همسریابی بین 120-100 سایت بوده اند. اما به رشدی سه برابر رسیده اند. کاری که ما می توانیم در مقابل آنها انجام دهیم این است که برای ایجاد یک سامانه دولتی برنامه ریزی های درستی را انجام دهیم. رویکردمان این است که در این سامانه، دختران و پسران بر خلاف سایت های همسریابی فعلی، نمی تونند شخصا در این سامانه نام نویسی کنند. بلکه این نام نویسی از سوی واسطه ها اتفاق خواهد افتاد. از Yahoo الی ... کافی است که ثبت نام خود را تکمیل کنی. گزینه های بعد و بعد و بعدتر را هم طی کنی. جلوتر بروی و صفحه ای برایت باز می شود. با مشخصاتی که داده ای تو را می یابند. به تو نزدیک می شوند. برایت پیام خصوصی می فرستند. من باب آشنایی بیشتر. باید با آنها صحبت کنی ولی آیا همین صحبت کردن ها و چت کردن ها می تواند، همسر ایده آلت را به تو ارمغان دهد. هنوز چند سالی از فضای باز اجتماعی نگذشته است. آن زمان که با Dialup connection ها به اینترنت دسترسی پیدا می کردی. وارد می شدی. همه چیز تقریبا می توان گفت از چت روم های Yahoo شروع شد. اتاق های چتی که رفته رفته به انزوال کشانده شد. اما در همان ابتدا می توان گفت انقلاب جدیدی را در روابط جوانان ایجاد کرد. نزدیک تر آمد و الان شاهد آن هستیم که با گوشی موبایل هم می توان روابط را فراتر از این حرف ها برد. اما... شرایط اقتصادی را درست کنید این روش همسریابی، موافقان و مخالفان خود را نیز دارد. علی در این مورد می گوید: اگر مشکل پیدا شدن بود که با این همه نرم افزارهای ارتباطی و چت روم ها کسی غم نداشت. خیلی ها هستند که یکی را در دل دارند اما از ترس مشکلات بعدش پا پیش نمی گذارند. پول باشد، دختر خوب هم پیدا می شود. شما شرایط اقتصادی را درست کنید، بقیه قضایا خودبه خود حل می شود. محسن یکی از مخالفان این سایت ها و این شیوه های نوین همسریابی است. وی در مورد این موضوع می گوید: اشتباه بزرگی است. تعجب می کنم که مسئولان چرا جلوی این ترفند غربی آمریکایی را نمی گیرند؟ ازدواج از سایت؟! این فرهنگ ایرانی است؟ این تمدن ایرانی است؟ یا واقعا متوجه نیستید یا ...؟! متاسفم برای آنهایی که بی بند و باری را ترویج می دهند. از این سر دنیا تا آن سر دنیا همیشه طرح هایی که تازه ارائه می شوند، فارغ از خوب بودن یا بد بودنش، مخالفان و موافقان خود را به دنبال دارد. در این راستا دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس می گوید: من ازدواج های اینترنتی را به نوعی ازدواج هوسناک می دانم. عشق و عاشقی های اینترنتی، پا را از این هم فراتر گذاشته اند و حالا به ازدواج های اینترنتی بدل شده اند. البته می توانیم این ازدواج ها را از دو دیدگاه مورد بررسی قرار بدهیم. تعدادی از این ازدواج های اینترنتی تا حالا موفق بوده است. خود من شاهد بوده ام که دختران و پسرانی که خارج از ایران زندگی می کرده اند، از طریق همین وسایل ارتباط جمعی توانسته اند که زوج مورد علاقه خود را پیدا کنند و ازدواج شان هم پایدار مانده است. غریب آشنا این جامعه شناس در ادامه تاکید می کند: اما در کنار این منظر باید بگویم که خیلی هم نمی شود به این دسته از ازدواج ها اطمینان کرد. چون این شناخت ها، پسر و دختر را به شناخت واقعی و تجربی از هم نمی رسانند. آنها به اصطلاح جامعه شناسان، «بیگانگان آشنا» یی هستند که فقط همدیگر را یافته اند. در اکثر این ازدواج ها، هیچ دورانی که در طول آن دختر و پسر با خلقیات و خصوصیات یکدیگر آشنا بشوند، وجود ندارد. دوران نامزدی هم دیده نمی شود. بنابراین چطور می توانند تفاوت های فرهنگی، اقتصادی و خانوادگی خود را دریابند؟ غافل از باطن قرایی مقدم، اعتقاد دارد که حجب و حیا در ابراز علاقه کردن های به این شکل از بین می رود. نوعی دلبستگی به ظاهر افراد به وجود می آید. آنها از باطن یکدیگر غافل می مانند. به همین خاطر است که دروغ های رنگ و وارنگی در این ازدواج ها به چشم می خورد. وقتی که چشم روی واقعیت آنها باز می شود، تازه بحران های زندگی آغاز خواهد شد. بنابراین به «ازدواج هوسناک» خواهیم رسید. حجب و حیا از بین می رود وی با بیان این مطلب که ححب و حیا در ابراز علاقه کردن های اینترنتی از بین رفته است خاطرنشان کرد: اینگونه ازدواج ها نوعی دل بستگی به ظاهر افراد است تا باطن آنها. به همین دلیل انواع و اقسام دروغ ها و دورنگی ها می تواند در این گونه ازدواج ها وجود داشته باشد که هنگام مواجه شدن افراد با واقعیت زندگی دو طرف را دچار بحران خواهد کرد. اینگونه ازدواج ها را می شود به نوعی "ازدواج های هوسناک" نامید. این جامعه شناس می گوید: وجود دوران نامزدی می تواند نقش موثری را در استحکام ازدواج ها داشته باشد. جوانان شخصیت واقعی و فردی طرف مقابل خودشان را به راحتی کشف می کنند. ازدواج شوخی نیست. با شبکه های مجازی و گفتگوهای اینترنتی نمی شود ازدواج کرد و رنگ ازدواج ها می تواند اینگونه به ننگ تبدیل شود. موجود نیست امیر، فروشنده موبایل است. وی در این مورد می گوید: فکر کنید دختری به پدرش بگوید من همسرم را از سایت همسریابی پیدا کرده ام. پدرش وی را از منزل بیرون می کند و می گوید پس بهتر است پدرت را هم از همان سایت پیدا کنی. (می خندند) رضا، دوست دیگرش در کناری از مغازه نشسته است. وی در ادامه می گوید: فکرش را بکنید پسری با دختری تماس بگیرد و بگوید ببخشید موردی که روی سایت گذاشته بودید، شوهر رفته یا هنوز روی دست مادر و پدرش مانده است؟ آن موقع وقتی ازدواج کرد مثل سایت های فروش اینترنتی که می زنند موجود نیست، می نویسند، شوهر کرد. بعد زیر آن می نویسند: افراد زیر نیز جستجو شده اند. مسخره است در جامعه ایرانی، اینطور نشان داده می شود که این فرهنگ به درستی جا نیفتاده است. فرهنگی که از سنت فاصله بگیرد و رو به مدرنیته برود. البته ناگفته نماند که همگی ما می دانیم این جامعه، در حال گذار است. نظری، مردی متاهل و فروشنده لوازم خانگی است. وی در این باره می گوید: مسخره است. متاسفم برای دولتی که بخواهد همچنین مجوزهایی بدهد. از یک طرف می آیند دانشگاه ها را مجزا می کنند. از طرفی هم این سایت ها را می گذارند. آقایان، اشتغال و درآمد متناسب با مخارج نیست. به خدا جوان های ما موردی ندارند که بخواهید آنها را اینطور به هم نزدیک شان کنید. الان مشکل نگه داشتن زن است. وگرنه زن فراوان است. پول نیست، کار نیست، گرانی است که جوان ها فکر ازدواج به سرشان نمی زند. به نظر شما حتی جوانانی که مشکل اقتصادی ندارند یا به هر دلیل تمایل به ازدواج در آنها دیده نمی شود، می توانند از طریق فضای مجازی زوج متناسب خود را پیدا کنند؟ موجی که باید پیش رود ولی چه باید کرد؟ باید بگذاریم که این سایت ها کار خودشان را انجام دهند و مهلت دهیم که راه خودشان را بروند و هر چه بادا باد؟ یا اینکه مخالفت های خود را اعلام کرد؟ آیا تنها مشکل، پیدا کردن زوج مناسب است؟ آیا با وجود مشکلات می توان به فکر زوج مناسب بود؟ آیا اگر زوج مناسب را داشته باشیم، می توانیم با مشکلات کنار بیاییم؟ آیا به راحتی می توانیم به این سبک ازدواج ها و آشنایی ها اطمینان کنیم؟ آیا و آیا و آیا؟ در هر حال مثل تمامی راه هایی که امتحان شده، باید بگذاریم که این روش موج خود را ایجاد کرده و پیش رود. غزاله پورخاکی /پارسینه