مهمترین روش انتقال کرونا نفس کشیدن، حرف زدن یا سرفه ناقلان کووید ۱۹ است و مهمترین دستاورد بشر در برابر کرونا تا این لحظه، ماسک است.
۱ – تعداد بیشتری از ما کرونا می گیریم؛ دیری نخواهد پایید که تقریباً در هر خانواده ای یک کرونایی داشته باشیم. با گذر از تابستان و رسیدن فصل سرما، میزان شیوع شدت وحشتناک تری خواهد داشت.
۲ – تعداد پزشکان و پرستارانی که کرونا گرفته اند، بسیار بالا می رود و از گردونه خدمات درمانی خارج می شوند. به دلیل بالا رفتن تعداد بیمار از یک طرف و کاهش تعداد پزشک و پرستار، فشار مضاعفی بر کادر درمان وارد می شود و کارایی شان به شدت افت می کند و این وضعیت به نوبه خود به افزایش تلفات انسانی می انجامد.
۳ – ظرفیت بیمارستانها پر می شود. پذیرش بیماران اعم از کرونایی و غیر کرونایی به کندی انجام می شود و صف بیمار شکل می گیرد. بخش های مراقبت های ویژه نیز پر از بیماران بد حال می شوند و تعداد بیشتری از بیمارانی که نیاز به این بخش ها دارند، پشت درهای آن، جان می سپارند. تلفات بیماران غیرکرونایی هم بیش از پیش می شود.
۴ – توسعه تخت های بیمارستانی و تولید تجهیزات درمانی مانند ونتیلاتور از رشد بیماران عقب می ماند و اوضاع وخیم تر می شود.
۵ – با افزایش تصاعدی بیماران و فروپاشی ولو نسبی سیستم درمانی، درصد فوتیها به نسبت بیماران بالا می رود و افرادی که در شرایط مشابه قبلی نجات می یافتند، فوت می کنند.
۶ – سازمان های حمل و دفن اموات (آرامستان ها) با انبوه اجسادی مواجه می شوند که هر چه سریع تر باید دفن شوند. در همان حال، افرادی که حاضرند اجساد کرونایی را غسل کنند و دفن کنند، کمتر از میزان نیاز خواهد شد و دفن اموات، به مشکلی جدی تبدیل می شود.
۷ – افزایش وحشتناک بیماران و فوتیها، به تعطیلی بسیاری از کسب و کارها، کند شدن روند امور عمومی جامعه و شیوع وحشت و اضطراب در جامعه خواهد انجامید. استرس همه جا را پر خواهد کرد.
جلوگیری از فاجعه دست خودمان است: ماسک بزنیم و به کسانی هم که ماسک نزده اند، تذکر بدهیم؛ کرونا وحشیانه، بی رحمانه و بی وقفه می کُشد.