گیل خبر/ سرویس شهری: به تازگی در جنب سینما آبشار رشت بنری نصب شده است که در ان قید شده است« بر اساس هماهنگی های به عمل آمده، برپائی هرگونه رویدادهای فرهنگی و هنری(نمایشگاه ها، تئاتر،موسیقی خیابانی و ....)در پیاده راه فرهنگی شهدای ذهاب شهرداری رشت منوط به اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است.» این بنر در حالی نصب شده است که نام هیچ ارگانی در نصب این بنر به چشم نمی خورد.مشخصه اصلی یک بنر مجوزدار این است که صاحب بنر خود را معرفی نماید. آن هم بنری که به دنبال این است که همه مراسم های مختلف فرهنگی شهر دارای مجوز باشد. از همین جهت است ما نمی دانیم این بنر به دستور چه کسانی در محلی نصب شده است که مدتی پیش محل برخورد با سه نوازنده رشتی بود. در این بنر برپائی رویدادهای فرهنگی و هنری با اخذ مجوز اعلام شده است. این در حالی است که همیشه  برگزاری نمایشگاه ها و تئاترهای خیابانی با مجوز بوده است. تنها کسانی که ظاهرا مجوز نمی گیرند همان نوازندگان و خوانندگان موسیقی خیابانی هستند که ما دوست داریم بدانیم در صورتی که مجوزی در کار باشد چگونه باید اقدام کنند؟ آیا باید تحت نام یک موسسه فرهنگی و هنری باشند؟ لیست اهنگ ها را چه کسی باید تایید کند؟ در صورتی که تایید کردند آیا به مانند برگزاری نمایشگاه ها و تئاترهای خیابانی تحت حمایت مالی قرار می گیرند؟ البته ابتدا باید پرسیده شود که اصولا خواندن چند آهنگ موسیقی در سطح خیابان یک موسیقی خیابانی به معنای واقعی آن تعریف می شود؟ آن چیزی که ما از این جوانان با این کارها میبینیم تفاوت زیادی با موسیقی خیابانی جهانی دارد. در پیاده راهی که دستفروش و کفاش و بقال و چقال آن را محصور کرده اند این وسط چرا تنها  مجوزحضور این افراد اهمیت دارد؟ خوب است کسانی که صحبت از مجوز در پیاده راه رشت می کنند کمی در آن حضور داشته باشند که چگونه به یک بازار بی سروسامانی تبدیل شده است که هرکسی در آن پاتوقی راه انداخته است. چرا کسی درباره کبابی های بغل پیاده راه بنری نصب نمی کند؟ آیا کارت بهداشت آن ها صادر شده است؟ البته که حتی «کباب کثیف» رشت نیز به نوعی در فرهنگ این شهر جا افتاده است و حتی مشتریان غیرگیلانی و مشهوری نیز دارد، ولی هرچه باشد کار و سد معبر آن ها غیرقانونی تر از چند نوازنده موسیقی خیابانی به نظر می رسد. شاید حوادث تلخ برخورد با سه نوازنده رشتی و انعکاس رسانه ای آن موجب شده که به دلیل ایام فاطمیه چنین بنری برای جلوگیری از عواقب احتمالی آن نصب شود. ولی مشخص است که خود به خود با سیاه پوش شدن شهرداری رشت در این هوای سرد زمستانی کسی به دنبال آلات موسیقی نرود. این پیاده راه شهرداری نیز آن چنان بی روح و بی رمق و بی سازمان شده که با صدور مجوزش هم رونق نمی گیرد. چه برسد به این که کسی  ترس برخورد و حمله رابه جان بخرد و به قول این بنر رویداد بدون مجوز نیز برگزار کند.