گیل خبر/ نرجس محمددوست لشکامی چند روزی از استعفای اگر نگوییم نیمه دسته جمعی کابینه اعتدال نمی گذشت و تحلیل ها حول محور دلایل استعفا و پس از آن موج آمدن دکتر محمد علی نجفی بر مسند وزارت آموزش و پرورش،اما برای فعالان حوزه زنان بیشتر از آنکه موج امیدی بر ترمیم کابینه باشد تبدیل بر موج نا امیدی از دولت تدبیر و امید ،و تشکیل کمپین #نه_به_کابینه_مردانه_اعتدال شد. اسامی معرفی شده به مجلس جهت تصدی سه وزارت ورزش و جوانان،فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش به نوعی تداعی گری این است که گویی ریاست محترم جمهور دین اخلاقی به این سه بزرگوار داشته اند که پس از عدم رای آوری هر سه از مجلس نهم حتی برای چند ماه باقی مانده به پایان دولت اول اعتدال قصد بر رفع این دین کرده باشند . اما آیا ریاست جمهوری احساس دین به زنان و جوانان باتجربه به عنوان بیشترین فعالین عرصه انتخاباتی خود هم در سال 92 و سال 94 نکرده اند و همچنان به عنوان معمار اصلی کابینه، قصد بازسازی کابینه با مصالح گذشته خود دارند . ریاست محترم جمهور حتی در چند ماه گذشته پست معاونت حقوقی الهام امین زاده را به دستیار ویژه تقلیل داد و ریسک معرفی سه وزیر پیشنهادی خود و حتی پست ریاست سازمان اسناد و کتابخانه های کشور که به واسطه معرفی آقای صالحی امیری خالی شد را نکرد. جدول سلسله مراتب مشارکت سیاسی داشتن مقام رسمی سیاسی ( حکومتی) عضویت فعال در سازمان یا حزب سیاسی مشارکت در اجتماعات عمومی ، تظاهرات و ... عضویت انفعالی در سامان یا حزب سیاسی مشارکت در بحث های سیاسی غیر رسمی رای دادن عدم درگیری سیاسی همان طور که در جدول سلسله مراتب مشارکت سیاسی دیده می شود ،سهم زنان در کشور و در دولت اعتدال از داشتن مقام رسمی سیاسی و حکومتی اندک است هرچند به زعم اکثر مردان دایه دار مناسب قدرت عدم خواست زنان در کسب منسب و مدیریت از اصلی ترین عامل عدم مشارکت سیاسی است ؛گویی همین تصور رایج در دولت باعث شده است که زنان در ساسله مراتب مشارکت سیاسی در سطح یک رای دهنده فعال ببیند . با همه پیشرفتهای دانش بشری و حضور بیش از پیش زنان در عرصه های مختلف اجتماعی ،در صحنه های اشتغال،مدیریت و مشارکت سیاسی حضور زنان در سطوح مختلف تصمیم گیری اگر نگوییم بی اثر اما بسیار کمرنگ است و در شرایطی که این روزها با خبر پیروزی احتمالی خانم کلینتون در کنار خانم ترازا می به عنوان رهبران دو کشور قدرت جهانی، جهان چهره دیگری را تجربه خواهد کرد ، زنان ایران برای کسب جایگاه مدیریتی و سیاسی با خان تحصیلات مرتبط و بعد از آن با خان تجربه ارجع بر تحصیلات و در نهایت با خان اساسا استخدام رسمی و داشتن کد پرسنلی مواجه (البته این مهم شامل جوانان هم میشود) میشوند و چگونه و چند نسل از زنان میتوانند شکاف های استخدامی و پس از آن عدالت جنسیتی تاکنون را پوشش دهند ؟! به یاد داشته باشیم زنان امروز ایران به دنبال ایفای نقش اجتماعی خود بر اساس تکالیف اجتماعی هستند و جامعه در جایگاهی قرار گرفته که به این مهم کم توجهی کند بایستی در انتظار اختلالات جدی باشد و کمپین #نه_به_کابینه_مردانه_اعتدال را باید نتیجه کم توجهی به خواست و مطالبه نیمی از جمعیت کشور دانست. *فعال حوزه زنان و دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی گیل خبر:انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.