به گزارش گیل خبر ، متاسفانه در اغلب چهارراه ها به خصوص در کلانشهر رشت وقتی در پشت چراغ قرمز توقف می کنی ضربه هایی به شیشه رشته افکارت را پاره می کند و کودکی را می بینی که با نگاهی ملتمسانه می خواهد تا دعا، آدامس، دستمال کاغذی و یا هر چیز دیگری را به قیمتی چندبرابر را از او خریداری کنی. بی شک این صحنه را آن قدر دیده ای و آن قدر برایت تکراری بوده است که به اظهارات معاون امور اجتماعی بهزیستی گیلان مبنی بر اینکه گیلان تنها 27 کودک خیابانی دارد!!، به دیده شک بنگری. متاسفانه همواره یکی از روش های برخورد با معضلات اجتماعی تغییر صورت مساله به جای حل مساله بوده است. مثلا در گذشته ای نه چندان دور و در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، برخی با تغییر در تعریف مدت زمان کار افراد صاحب شغل و کاهش آن، ادعا کردند که از آمار بیکاری کاسته اند!! حالا اما مشخص نیست خدمت بین دانا، معاون امور اجتماعی بهزیستی گیلان بر اساس کدام تعریف از کودکان خیابانی به این نتیجه رسیده است که در استان گیلان تنها 27 کودک خیابانی وجود دارد؟! البته در خصوص ماهیت کودکان خیابانی تعاریف بسیاری وجود دارد. مثلا کودک خیابانی بر اساس ماده یک پیمان نامه حقوق کودک، به افرادی اطلاق می شود که زیر ۱۸ سال می باشند، در خیابان زندگی و کار می کنند. خانواده ندارند و یا امکان دسترسی به خانواده برخی از آنها وجود ندارد و بازگشت آنها نیز به خانواده امکان دارد و خانواده نیز منتظر بازگشت آنها است و همینطور کودکانی که خانواده منتظر آنان نمی باشد. و یا در تعریفی دیگر فرد کمتر از 18 سال تمام که به صورت محدود یا نامحدود در خیابان به سر می برد، اعم از کودکی که هنوز با خانواده خود تماس دارد و از سرپناه برخوردار است و یا کودکی که خیابان را خانه خود می داند و رابطه او با خانواده به حدقل رسیده و یا اساساً چنین ارتباطی وجود ندارد. در هر صورت هر کدام از این تعاریف را که در نظر بگیریم فرقی برای کودکی که در سرمای زمستان و گرمای تابستان در خیابان های پرتردد و شلوغ ملتمسانه سعی در فروش کالایی دارد تا شکمش را سیر کند، ندارد. کودکی که آن قدر کم سن است که قد کوتاهش مانع از آن می شود که حتی به چشم شاسی بلند سواران این خیابان ها بیاید!/ خبزرآنلاین