به گزارش گیل خبر، 34 سال پیش، زمانی که آیت الله خامنه ای در مسجد ابوذر مشغول سخنرانی است، ضبط صوتی بین مردم دست به دست می شود تا به دست جوانی جلوی صف می رسد. او ضبط صوت را روی تریبون می گذارد و دکمه ضبط را فشار می دهد و می رود. ضبط، صدای تق تق می دهد و بلندگو سوت می کشد. سخنران کمی خودش را جا به جا می کند و عقب می کشد تا شاید سوت بلندگو قطع شود. ضبط صوت در میانه حرف های امام جمعه وقت تهران، منفجر می شود. محافظ ها تا به خودشان می آیند، می بینند امام جمعه روی زمین افتاده. مصدوم را با خودروی بلیزر سفید رنگی به درمانگاهی در میدان قزوین می برند؛ کاری از پزشکان درمانگاه ساخته نیست، تنها کپسول اکسیژن و پرستاری را همراه خودرو می کنند تا به بیمارستان بهارلو بروند. آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب، در بیمارستان بهارلو سریع به اتاق عمل منتقل می شود و پزشکانی چون دکتر محجوبی، دکتر زرگر، شیبانی و منافی برای مداوای مصدومی که دچار سوختگی، شکستگی استخوان دنده، پارگی عروق و شکستگی دست راست شده بود، گرد هم می آیند. بیمارستان بهارلو امکانات و امنیت لازم را ندارد، بنابراین ایشان را با هلی کوپتر به بیمارستان قلب می برند. در راه چند بار ضربان قلب، صفر می شود و نمایشگر، خط ممتد را نشان می دهد. عمل جراحی در بیمارستان قلب، سه ساعت طول می کشد و بعد ایشان را به سی سی یو منتقل می کنند. پس از چند روز پزشکان متوجه می شوند دست راست از کار افتاده است. فردای ترور، حادثه هفتم تیر رخ می دهد و با انفجار یک بمب در دفتر حزب جمهوری اسلامی، 72 نفر از اعضای حزب شهید می شوند. تا چند روز خبر را به حضرت آیت الله خامنه ای نمی دهند و به بهانه مضر بودن امواج، تلویزیون و رادیو را در دسترس قرار نمی دهند. بعد از چند روز که می بینند آیت الله بهشتی به ملاقات نیامده است، جویای احوال می شوند. اینجاست که پزشکان مجبور می شوند خبر انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی را اطلاع دهند. حضرت آیت الله خامنه ای بیش از 40 روز در بیمارستان بستری می مانند و بعد با آسیب دائمی دست راست، مرخص می شوند. روزنامه های آن زمان طی روزهای مختلف، اخبار و گزارش های فراوانی از این رویداد منعکس و منتشر کردند. مرور بریده جراید و عکس های منتشر شده از این رویداد و بعد از آن، حال و هوای آن روزها را نشان می دهد. /ایسنا