به گزارش گیل خبر، هفته نامه سیمره چاپ لرستان در مطلبی با عنوان زشت و زیبایِ طرح استانی شدن انتخابات مجلس نوشت :مهم ترین رویداد این روزهای عرصه ی سیاست داخلی در ایران را باید تصویب طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی دانست. در این مطلب آمده است:این طرح که کلیات آن در نشست علنی دوم اردی بهشتِ مجلس و در حضور 233 نماینده بهارستان به بحث گذاشته شده بود، به رغم مخالفت دولت و برخی نمایندگان و با 149رای موافق، 69 رای مخالف و 9 رای ممتنع توانست نظر مساعد پارلمان را جلب نماید و بدین ترتیب یک گام اساسی برای تغییر بنیادین نظام انتخاباتیِ 108ساله رکن اصلی قوه ی مقننه از سوی نمایندگان مجلس نهم برداشته شد. جان کلامِ این طرح، تغییر حوزه های انتخابیه از شهرستان ها به استان ها و لزوم کسب بیشینه آرای ساکنان استان و نه شهرستان توسط کاندیداها می باشد. با این حال به دلیل واردآمدن برخی ابهامات و اشکالات از طرف معاونت قوانین مجلس این طرح به پیش نهاد علی لاریجانی و با تصویب نمایندگان به کمیسیون شوراهای مجلس فرستاده شد تا ظرف مدت دو هفته و با رفع نواقص برای رای گیری نهایی به صحن علنی پارلمان بازگردد. در صورت تصویب نهایی طرح، برگزاری انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی، هفتم اسفندماه سال جاری در چارچوب نظام انتخاباتی نوین صورت خواهد پذیرفت. بر اساس یکی از بندهای این طرح، نامزدهایی که با اختصاص حداقل 15 درصد آرای ماخوذه ی حوزه ی انتخابیه، حائز اکثریت آرای استان شوند به عنوان نمایندگان استان وارد بهارستان خواهند شد. برخلاف تصور بسیاری، سابقه ی اولین زمزمه ها برای استانی کردن انتخابات مجلس نه به پارلمان کنونی که به مجلس پنجم باز می گردد. در مجالس پنجم و ششم رایزنی های گسترده ای برای تصویب این طرح صورت پذیرفت اما نمایندگان مخالف و شورای نگهبان با طرح ایراداتی از جمله: کاهش مشارکت شهروندان و تحمیل هزینه های سنگین اقتصادی، عملاً راه را بر استانی شدن انتخابات مجلس بستند. بعدها و در مجالس هفتم و هشتم نیز لابی های به نسبت کم رنگ تری برای تصویب طرح صورت پذیرفت که البته همگی با شکست مواجه شدند. بیشینه مخالفت ها با این طرح در حالی ست که به اعتراف همگان، معایب و نواقص فراوانی در متن سیستم انتخاباتی کنونی پارلمان نهفته است و تقریباً تمامی ارکان مهم مدیریتی نظام با کلیت طرح استانی شدن انتخابات مجلس موافق اند و مخالفت ها نیز بیش تر از باب بازبینیِ دقیق تر جزییات و اصلاح آن ها است و نه در جهت مردوددانستن اصل طرح. بدون شک، بزرگ ترین مزیت استانی شدن انتخابات چیزی نیست جز خداحافظی با نگاه جزیی نگر و حرکت به سوی کلان نگری. کمتر کسی اهمیت راه بردی این استراتژی و نیاز جدی به حکم فرماشدن آن به ویژه در مناطق کمترتوسعه یافته ی غرب کشور را کتمان می کند. با اجرایی شدن طرح استانی شدن انتخابات و انتخاب یک نماینده با رای مردم استان و نه شهرستان، گام بلندی در جهت تمرکز نمایندگان بر وظیفه ی اصلی یک نماینده یعنی قانون گذاری و نظارت بر حسن اجرای قانون و البته پرهیز از اتلاف وقت و انرژی بسیاری از نمایندگان در امور پیش پا افتاده ای از قبیل: پاسخ گویی به مشکلات شخصی موکلان و شرکت در مراسم ترحیم برداشته خواهد شد. با اجرایی شدن طرح، نگاه طایفه ای و قبیله ای از داستان انتخابات رخت برخواهد بست و به جای آن و با نگاه کلان نگر، اولویت انتخاب بر پایه ی کارآیی و تخصص خواهد بود. نامزدهای انتخاباتی به جای طرح شعارهای پوپولیستیِ محدود به یک شهرستان، باید با معرفی برنامه های کلان و منطقه ای منتظر محک خوردن از جانب رای دهندگان باشند. هم چنین در نظام انتخاباتی جدید، احتمال خرید و فروش آرا به حداقل رسیده و البته با پیش نهاد این که ملاک انتخاب اکثریت، نسبی خواهد بود و نه مطلق، عملاً انتخابات هیچ گاه به دور دوم کشیده نشده و بدین ترتیب در هزینه ها صرفه جویی اساسی خواهد شد. علاوه بر این ها، با تصویب طرح استانی شدن انتخابات مجلس، شاهد پارلمانی منسجم تر و یک پارچه تر خواهیم بود که در آن تراز پارلمان نسبت به حال حاضر در سطح بالاتری قرار خواهد داشت. در استان لرستان نیز شنیده می شود از 9نماینده، 6نفر موافق طرح استانی شدن بوده و در رایزنی ها برای تصویب این طرح نقش مهمی ایفا نموده اند. از جمله ی این نمایندگان، اللهیار ملکشاهی نماینده ی کوهدشت و رومشکان و رییس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس است که تصویب این طرح را در جهت تامین منافع مردم دانسته و بر این باور است که با تصویب این طرح احتمال سواستفاده های انتخاباتی تا حدودی زیادی کم شده و کاندیداهای با سوابق علمی درخشان، بخت حضور در عالی ترین نهاد قانون گذاری کشور را به دست خواهند آورد. هم چنین محمدتقی توکلی نماینده ی الیگودرز و رییس سابق مجمع نمایندگان استان، اجرایی شدن این طرح را مقدمه ساز رشد متوازن در کشور خوانده و معتقد است با تصویب این طرح بسترهای لازم برای حل مشکلات مناطق کمترتوسعه یافته نظیر لرستان به سرعت مهیا خواهد شد. با تمام این ها، اما طرح استانی شدن انتخابات مجلس عاری از اشکال نیست و از همین رو همان طور که موافقان سرشناسی این طرح را حمایت می کنند اما مخالفان پرنفوذی نیز سعی در عدم تصویب طرح حداقل در مقطع فعلی دارند. به جرئت می توان مهم ترین مخالف طرح استانی شدن انتخابات را دولت دانست. مجید انصاری معاون پارلمانی رییس جمهور به هنگام بررسی طرح در مجلس با حضور در صحن علنی، ضمن تاکید بر لزوم اصلاح نظام انتخاباتی کنونی اما این طرح ارائه شده را نه استانی که تلفیقی از استانی و شهرستانی خواند که در آن معایب شهرستانی بودن حفظ و مزایای استانی بودن وانهاده شده است. وی هم چنین با پرهیزدادن نمایندگان از بررسی شتاب زده ی طرح، آنان را به مداقه ی بیش تر در این مسئله دعوت کرد. علاوه بر دیدگاه دولت در مخالفت با طرح استانی شدن در مقطع کنونی، باید پذیرفت در نبود احزاب اصیل و ریشه دار که در انتخاباتِ با ابعاد وسیع جغرافیایی، وظیفه ی معرفی کاندیداها و برنامه هایشان و هم چنین آموزش سیاسی- اجتماعی مردم برای انتخابی آگاهانه را بر عهده دارند، دست یابی به اهداف طرح با موانع جدی روبه رو خواهد بود. به عبارت دیگر، در طرح استانی شدن انتخابات و در غیاب سیستم حزبی که به عنوان پل ارتباطی بین شهروندان و حاکمیت ایفای نقش می کند، احتمال بروز معضلاتی جدید و پیچیده تر، دور از ذهن نیست. علاوه بر این ها، بسیاری بر این عقیده اند در شهرهای کم جمعیت که روابط مستحکم طایفه ای بر مسائل دیگر رجحان دارد، با استانی شدن انتخابات مجلس، سطح مشارکت سیاسی کاهش پیدا کرده و بدین ترتیب ضربه ای جبران ناپذیر بر پیکره ی قوه تقنینی کشور وارد خواهد آمد. 10 ماه مانده به انتخابات مجلس و در حالی که با توجه به جو عمومی بهارستان تصویب این طرح امری بسیار محتمل به نظر می رسد، با فرض تایید این طرح در شورای نگهبان باید دید آیا با استانی شدن انتخابات مجلس فاصله ی فاحش بین کلان شهرها و مناطق کمترتوسعه یافته، نظیر زاگرس کاهش خواهد یافت؟ آیا در مناطق کم جمعیت، بالأخره شاهد عدم تاثیرگذاری وابستگی های طایفه ای و تعصبات قومی بر نتایج انتخابات که نتیجه ای جز ورود افراد اغلب فاقد هرگونه کارآمدی و تخصص به پارلمان نداشته است، خواهیم بود؟ و در نهایت با در نظر گرفتن تمام جوانبِ این طرح، آیا با استانی شدن انتخابات مجلس، مناطق کم ترتوسعه یافته نیز سامان خواهند یافت یا در کماکان بر همان پاشنه خواهد چرخید؟ فارغ از این سؤالات و حتا در صورت تصویب طرح، برای قضاوت در مورد عواقب مثبت و منفی آن باید زمانی به بلندای حداقل یک دوره ی مجلس به انتظار نشست.