۱۳۹۴/۰۲/۰۵ ۱۱:۲۹
به گزارش گیل خبر، حرف و حدیث و تحلیل درباره برآمدن و ظهور احمدی نژاد در سپهر سیاست ایرانی همچنان ادامه دارد و دوران هشت ساله ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد همچنان یکی از بحث انگیزترین مقاطع تاریخ جمهوری اسلامی ایران است،
نوع عملکرد و میراث دولت هشت ساله احمدی نژاد، سلوک غیرعادی و خاص شخص احمدی نژاد در مقام ریاست جمهوری، موضوع هسته ای، انتخابات سال 88، ماجرای مشایی، ماجرای برکناری مصلحی و ابقای وی توسط رهبری و ...از مهمترین سرفصل های دوران احمدی نژاد است که هرکدام قابلیت تبدیل به یک "کتاب" یا تدریس و مطالعه تخصصی در دانشگاهها را دارد.
احمدی نژاد با زیرکی تمام از ظرفیت های اصولگرایان استفاده کرد اما عملا در زمین آنان بازی نکرد و باعث سرخوردگی آنان شد، از طرف دیگر دو قطبی ایجاد شده در جامعه نیز طوری بود که اصولگرایان "مجبور" بودند از احمدی نژاد حمایت کنند، این فضای شکننده تا سال 1390 و آغاز دوره تمرد و بازی های خارج چارچوب احمدی نژاد ادامه یافت و در این مقطع اصولگرایان در مقابل احمدی نژاد قرار گرفتند و موفق هم شدند که "مشایی" را از میدان خارج کنند و عملا "خط امتداد احمدی نژاد" را پایان دهند.
اما مقطع بسیار مهم "دولت اول احمدی نژاد" یعنی از 1384 تا 1388 کمتر مورد توجه و تحلیل قرار گرفته است، مقطعی که احمدی نژاد رفتار یک رئیس جمهور مطلوب و دلخواه را داشت، پنجه در پنجه غرب انداخته بود، هلوکاست را انکار می کرد،برنامه هسته ای را با شدت و هیجان و موج تبلیغات به پیش می برد، حرکت های عامه پسندانه چون سفرهای استانی و مانور پرکاری و زحمتکشی در غلیظ ترین حالت انجام می شد،رابطه خوبی با نهادهای نظامی برقرار بود و حذف جریان چپ از ساختار سنتی دولت هم در حال پیگیری بود و ...دورانی طلایی که می توانست و حتی هنوز هم می تواند "ریل جدید" محسوب گردد.
واقعیت این است که این دوران بسیار خوش چهار ساله را اگر با دوسال خوش دولت دوم احمدی نژاد یکجا قرار دهیم متوجه شخصیت هایی می شویم که می توان نام آنان را "احمدی نژادی خوب" گذاشت.
چهره هایی که بلافاصله بعد از آغاز تمرد سیاسی احمدی نژاد از او فاصله گرفتند یا توسط او حذف شدند؛ چهره هایی مثل "پرویز فتاح؛حجت الاسلام محمد جواد حاج علی اکبری ؛ کامران باقری لنکرانی،صادق واعظ زاده،منصور برقعی،کامران دانشجو،فاطمه جوادی آملی، مهرداد بذرپاش،حسین صفار هرندی،مرضیه وحید دستجردی، زریبافان و در سطوح رسانه ایی افرادی چون کاوه اشتهاردی، میثم نیلی،حسن روزی طلب و ..."
البته تقریبا با قاطعیت می توان گفت حلقه اصلی احمدی نژاد یا همان "احمدی نژادی های بد" که شامل چهره هایی چون مشایی و بقایی و رحیمی و الهام و علی آبادی و سعیدلو؛حاجی بابایی و .."فاصله ای با پایان حیات سیاسی ندارند و بسیار بعید است مورد سرمایه گذاری سیاسی اصولگرایان قرار گیرند یا جایی در مناسبات آتی پیدا کنند.
اما حساب "احمدی نژادی های خوب" که امتحان شان در وفاداری به اصل نظام را ثابت کرده اند جداست، به خصوص آنکه راست سنتی هر روز بیشتر از دیروز به حاشیه می رود و دچار افول عمیقی شده است.
صعود ناگهانی چهره هایی مثل بذرپاش، ارتقای صفارهرندی یا حضور پرویز فتاح در کمیته امداد را می توان "ظهور احمدی نژادی های خوب" در سیاست ایرانی دانست؛ حرکتی که به نظر نمی رسد به فتاح ختم شود و بی گمان لیست اسامی احمدی نژادی های خوب بازهم از حاشیه به متن خواهند آمد، به خصوص آنکه دولت روحانی هم همچنان پیوند خود با اصلاح طلبان را ادامه می دهد و همین هم انگیزه برآمدن احمدی نژادی های خوب را بیشتر خواهد کرد، هرچند که نقطه اصلی بروز"احمدی نژادی های خوب" می تواند انتخابات ریاست جمهوری 96 باشد.
/پارسینه
واقعیت این است که این دوران بسیار خوش چهار ساله را اگر با دوسال خوش دولت دوم احمدی نژاد یکجا قرار دهیم متوجه شخصیت هایی می شویم که می توان نام آنان را "احمدی نژادی خوب" گذاشت.
چهره هایی که بلافاصله بعد از آغاز تمرد سیاسی احمدی نژاد از او فاصله گرفتند یا توسط او حذف شدند؛ چهره هایی مثل "پرویز فتاح؛حجت الاسلام محمد جواد حاج علی اکبری ؛ کامران باقری لنکرانی،صادق واعظ زاده،منصور برقعی،کامران دانشجو،فاطمه جوادی آملی، مهرداد بذرپاش،حسین صفار هرندی،مرضیه وحید دستجردی، زریبافان و در سطوح رسانه ایی افرادی چون کاوه اشتهاردی، میثم نیلی،حسن روزی طلب و ..."
البته تقریبا با قاطعیت می توان گفت حلقه اصلی احمدی نژاد یا همان "احمدی نژادی های بد" که شامل چهره هایی چون مشایی و بقایی و رحیمی و الهام و علی آبادی و سعیدلو؛حاجی بابایی و .."فاصله ای با پایان حیات سیاسی ندارند و بسیار بعید است مورد سرمایه گذاری سیاسی اصولگرایان قرار گیرند یا جایی در مناسبات آتی پیدا کنند.
اما حساب "احمدی نژادی های خوب" که امتحان شان در وفاداری به اصل نظام را ثابت کرده اند جداست، به خصوص آنکه راست سنتی هر روز بیشتر از دیروز به حاشیه می رود و دچار افول عمیقی شده است.
صعود ناگهانی چهره هایی مثل بذرپاش، ارتقای صفارهرندی یا حضور پرویز فتاح در کمیته امداد را می توان "ظهور احمدی نژادی های خوب" در سیاست ایرانی دانست؛ حرکتی که به نظر نمی رسد به فتاح ختم شود و بی گمان لیست اسامی احمدی نژادی های خوب بازهم از حاشیه به متن خواهند آمد، به خصوص آنکه دولت روحانی هم همچنان پیوند خود با اصلاح طلبان را ادامه می دهد و همین هم انگیزه برآمدن احمدی نژادی های خوب را بیشتر خواهد کرد، هرچند که نقطه اصلی بروز"احمدی نژادی های خوب" می تواند انتخابات ریاست جمهوری 96 باشد.
/پارسینه
