اختصاصی گیل خبر/در سالهای اخیر با شدت گرفتن تحریم های یک جانبه و ظالمانه غرب علیه ایران اصطلاح « اقتصاد مقاومتی» به ادبیات اقتصادی کشور اضافه شد. این ایده ی اقتصادی برای اولین بار توسط رهبری معظم انقلاب در دیدار با کارآفرینان مطرح گردید. البته این اصطلاح پیشینه خاص خود را دارد و در سطح جهانی از آن با عنوان « تاب آوری» یاد می شود. به این معنا که یک کشور تا چه اندازه می تواند درمقابل شوک ها و فشار اقتصادی دشمنان تاب بیاورد. مسلما هر اقتصاد بر اساس پتانسیل های موجود تا حد معینی توان تاب آوری در برابر فشارهای خارجی دارد و هر قدر این توان تاب آوری بیشتر باشد بر پاتر خواهد بود و کلید این تاب آوری همان اقتصاد مقاومتی عنوان شده از سوی رهبر معظم انقلاب است. اما غیر از مقاومت یک مفهوم دیگر نیز در واژگان اقتصاد مقاومتی نهفته است که به آن دو بعد می دهد. مفهوم دوم همان استفاده از فرصت ایجاد شده در زمان فشار است. اکنون جنبه دوم اقتصاد مقاومتی برای ما مهمتر محسوب می شود که فرصت رهایی از اقتصاد نفتی و وابستگی شدید به واردات از آن جمله اند. اما سوال اینجاست که چگونه از فرصت ایجاد شده به سبب تحریم ها استفاده کنیم؟ صاحب نظران اقتصادی معتقدند، در این ارتباط باید بیش از هر چیزی زوایای اقتصادی کشور شناسایی شود. قطعا در اقتصاد ما پتانسیل های نهفته بسیاری وجود دارد که تمرکز روی آنها می تواند کمک شایانی به تحقق اقتصاد مقاومتی هم از وجه مقاومت و هم از نقطه نظر استفاده از فرصت ها بکند به عنوان مثال، دانشگاهها و مراکز علمی کشور که اکنون از پتانسیل بسیار خوبی در سطح جهان و منطقه برخوردار است، می توانند تضمین کننده ی رشد و شکوفایی کشور باشد. می توان از علم در دانشگاهها، تولید را رونق بخشید و ثروت ایجاد کرد. همان طور که رهبر معظم انقلاب از شرکت های دانش بنیان و دانشگاهها به عنوان یکی از بهترین مظاهر و از موثرترین مولفه های اقتصاد مقاومتی و جاده ی باز و امید بخش یاد می کنند. صد البته اقتصاد مقاومتی تنها در دانشگاهها خلاصه نمی شود بلکه جامعه، صنعت، بخش های مختلف اقتصاد از نفت تا کشاورزی را در بر می گیرد. تمام این موارد را می توان به وضوح در 24 بند ابلاغ شده از جانب رهبر معظم انقلاب دید که محور آنها مقاومت به واسطه افزایش تولید بر پایه دانش بنیان افزایش سرمایه گذاری، صادرات، بهره وری، همچنین کاهش واردات ومدیریت مصرف و ... است. اما در شرایط کنونی اگر قرار است از فرصت نهفته در مفهوم اقتصاد مقاومتی استفاده کنیم بیش از هر چیز نیازمند وصل کردن ظرفیت دانشگاه به صنعت هستیم. تا زمانی که از سرمایه گذاری کشور استفاده نشود، افزایش تولید، رقابت، صادرات و تولید ثروت رخ نخواهد داد. اما این امر الزاماتی نیز دارد. بالطبع اقتصاد دانش بنیان در کشور ما رقم نخواهد خورد مگر آنکه شاهد مبارزه با فساد اقتصادی و رانت خواهی و رانت جویی، کوچک شدن دولت، شفافیت سیاست های پولی و مالی و سوق دهی آنها به سمت خدمت به تولید و استفاده از پتانسیل های مالیاتی باشیم. باید شرایطی فراهم کنیم که خصوصی سازی به معنای واقعی و حقیقی آن یعنی دانشی کارکردن باشد نه بر پایه پول. باید نوع نگاه به مسایل را عوض کنیم و برخی از قوانین بازنگری و اصلاح شود به گونه ای که اقتصاد مقاومتی بتواند وابستگی ما به نفت را کم کند. بی شک پتانسیل های اقتصاد مقاومتی در اقتصاد ما وجود دارد که شکوفایی آن نیازمند خودباوری است. اکنون جرقه فراهم شدن ملزومات اقتصاد مقاومتی با کاهش نسبی وابستگی بودجه به نفت برای سال آینده رقم خورده است که هر چند کافی نیست، اما با تکیه بر همین پایین آمدن قیمت نفت می توان شاهد تحولات خوبی در وضع اقتصاد بود. علی کریمی پاشاکی