گیل خبر/ سرویس سیاسی- کمتر کسی را در گیلان می‌توان پیدا کرد که شکی داشته باشد که سیدعلی آقازاده دافساری، نماینده دوره هشتم و یازدهم رشت در مجلس منضبط‌ترین نماینده گیلان است؛ نماینده‌ای که همواره در جلسات مجلس حضور پیدا می‌کند؛ حضوری ثابت و منظم اما ساکت، خاموش!

شاید حضور منفعلانه آقازاده در مجلس هشتم و نارضایتی عمومی از عملکرد وی سبب گردید تا در دوره نهم و دهم، از ورود به مجلس باز بماند.

با این حال، در دوره یازدهم به لطف عدم حضور برخی داوطلبان تاثیرگذار و شاخص در رقابت‌های انتخاباتی و به مدد دوستان پرنفوذی که حضور وی را در لیست اصولگرایان تضمین کردند و تبلیغات رسانه‌ای چشمگیر؛ آقازاده توانست به عنوان نفر دوم از رشت و خمام وارد مجلس شورای اسلامی شود.

در حالی که انتظار می‌رفت آقازاده در دومین دوره حضور خود در بهارستان، چهره‌ای متفاوت از خود به نمایش بگذارد و ذهنیت جامعه را نسبت به سکوت و بی تحرکی همیشگی خود تغییر دهد، با این حال آقازاده نشان داد که این انتظار از وی، انتظاری بیهوده و محال است و وی همچنان شاگرد اول مکتب انفعال است.

جالب توجه است که نماینده رشت و خمام در مجلس یازدهم، در این ۴ سال نه از دولت حسن روحانی انتقاد جدی کرد و نه در زمان دولت ابراهیم رئیسی لب به انتقاد گشود؛ نه قیمت دلار و تورم افسارگسیخته مایحتاج اساسی مردم، خم به ابروی آقای نماینده آورد و نه به خاک سیاه نشستن کشاورزان گیلانی با واردات بی‌رویه برنج و چای!

آقازاده که همواره نجیب و سر به زیر است به ویژه در برابر دولتمردان، حتی در امضای طرح و لوایح هم با ۱۵ طرح در انتهای فهرست نمایندگان گیلان قرار دارد و فقط ابراهیم نجفی نماینده آستانه اشرفیه که تنها ۲ سال در مجلس حضور دارد، هم اندازه وی طرح و لوایح امضا شده دارد که این خود گواهی دیگر بر عدم کنشگری نماینده مرکز استان است.

حال در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، سردار آقازاده بار دیگر سودای مجلس در سر دارد؛ اما این سوال مطرح است که جناب نماینده در ۸ سال حضور خود در مجلس چه حرکت مثبتی برای مردم رشت و گیلان انجام داده که انتظار دارد باز هم مردم به وی اعتماد کنند؟

آقازاده همان است که همیشه بود؛ ساکت، منفعل و خاموش! شاید مردم انتظاری بی‌جا از نماینده‌ای داشتند که پیشتر، در دفاع از حقوق آنها نمره قبولی نگرفته بود؛ گویی که آزموده را آزمودن خطاست!