سفر در زمان؛
۱۴۰۲/۰۳/۰۹ ۱۲:۵۷ چاپ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 4 دقیقه

گیل خبر/ سرویس استانی- لاهیجان به دلیل جاذبه‌های گوناگون همواره مقصد محبوب گردشگران بوده است. این شهر هرچند که در کنار دریا نیست اما زیبایی غیر قابل توصیف این شهر باعث شده است که لقب عروس گیلان برازنده این شهر باشد.

در این گزارش با نگاهی به عکس ها و اسناد قدیمی، نگاهی به تاریخچه لاهیجان داشته‌ایم.

نام شهر ابریشم که طی سال‌ها بر روی این شهر نهاده شده، ریشه در ویژگی اقتصادی آن دارد. واژهٔ لاهیجان، عربی‌شدهٔ لاهیگان بوده و به معنی مکان یا شهر بافندگان و نساجان و یا ابریشم‌بافان است. در معنایی دیگر، لاه در پارسی میانه (پهلوی) به معنای ابریشم و یا به معنای پارچهٔ ابریشمی سرخ آمده‌است. همچنین جان، پسوند مکان بوده و در نتیجه لاهیجان به معنای «شهر ابریشم» است.

شهرستان لاهیجان که در سال ۱۳۱۵ قسمت شرقی سفیدرود در گیلان را شامل می شد، به دلیل تقسیمات استانی متعدد در گیلان از ابتدای قرن بیستم به طرز قابل توجهی کوچک شد و در تجدید نظر سال ۱۳۳۹ دو شهرستان به نام‌های لنگرود و رودسر در این منطقه ایجاد شدند و آستانه اشرفیه و سیاهکل که سابقاً بخش‌های مستقلی در شهر ابریشم بودند شهرستان شدند.

از جاذبه های گردشگری لاهیجان می‌توان به شیطان کوه، استخر لاهیجان، بام سبز لاهیجان، بقعه شیخ زاهد گیلانی، موزه تاریخ چای و... اشاره کرد.

استخر لاهیجان یا میان پشته:

معروف است که استخر لاهیجان که در گذشته به آن میان پشته گفته می‌شد به دستور شاه عباس صفوی احداث شده و در "تاریخ عالم‌آرای عباسی" مکتوب شده است که شاه عباس صفوی قصری عظیم در آن برای سکونت شخصی خود در اوقاتی که به لاهیجان می‌آمده، بنا نهاده بود، اما هیچ‌گونه آثاری از آن بنا باقی نمانده است.

و همچنین مکنزی محقق انگلیسی‌تبار زبان پارسی در سفرنامه خود اینگونه نوشته بود:« طول این استخر ۷۰۰ گام و پهنایش ۲۰۰ گام است. در وسط این استخر، جزیره‌ای موسوم به "میان پشته" قرار دارد»

این استخر بزرگ به وسعت ۱۷ هکتار و عمقی حدود ۴ متر دارد که در گذشته مخزن آبی برای آبیاری مزارع برنج بوده و توسط آب های جاری شده از کوه تغذیه می شد.

موزه چای:

موزه تاریخ چای ایران، یکی از منحصربفردترین موزه های گیلان و تنها موزه چای کشورمان است.

کاشف السلطنه که او را پدر چای ایران می نامند، بنیانگذار صنعت چای در کشورمان است. او با سمت ژنرال کنسول کشور، در سال ۱۲۷۲ به هندوستان رفت و علاوه بر انجام وظایف محوله خود، فنون کاشت چای را نیز فرا گرفت و پس از دو سال و با بهره گیری از نفوذ سیاسی خود موفق شد ۳۰۰۰ نهال چای را وارد ایران کند. او که فردی میهن پرست بود، اعتقاد داشت که کشورمان باید از کالاهای اساسی مثل چای و قند بی نیاز باشد و نباید پول هنگفت کشور صرف واردات این کالاها گردد. بنابراین ریاست سازمان چای کشور را برعهده گرفت و در طول ریاست خود توانست موفقیت های بسیاری را در این زمینه کسب کند و صنعت چای ایران را به یکی از قوی ترین صنایع کشور مبدل سازد.

شیطان کوه یا شاهان کوه؟!

این کوه با ارتفاع ۶۰ متر در میدان کاشف السلطنه شهر لاهیجان قرار دارد؛ در دل شیطان کوه آبشاری مصنوعی اما زیبا و دیدنی ایجاد شده که آب آن از استخر لاهیجان تأمین می‌شود.در کنار این آبشار ، یک راه پلکانی قرار دارد که گردشگران با پشت سر گذاشتن حدود ۷۰۰ پله ، از کنار آبشار و پای کوه عبور کرده و از داخل درختان سرسبز نیز می گذرند و به قله کوه و بام سبز خواهند رسید.

مشهورترین روایت این است که اسم این کوه قبلاً شاه‌نشین کوه بوده. چون شاهان محلی لاهیجان در نوک این کوه قلعه‌ای داشتند و از آنجا حکومت می‌کردند. احمدخان آخرین پادشاه لاهیجان با شاه عباس صفوی می‌جنگد و شکست می‌خورد. شاه عباس قلعه را خراب می‌کند و کم کم مردم یادشان می‌رود اسم این کوه شاه‌نشین بوده. شاید به تشویق شاه عباس اسم این کوه را شیطان کوه می‌گذارند تا از شاه‌های شورشی لاهیجان بدنامی بماند.