به تیترهای اخبار که نگاه میکنی، دائم از موفقیت اقتصادی دولت مطبوع، مدام از سیاستهای خود برای پیش بردن اقتصاد به نحو احسنت میگویند؛ اما اینکه چرا مردم چیز دیگری حس میکنند، الله اعلم!
از زمانی که سکانداران میرداماد و باب همایون در دولت سیزدهم بر تخت مدیریت خود نشستند، دست به ریسمانهای مختلف برای مهار نقدینگی که خود مادر تورم است؛ زدهاند.
روزی به فروش اموال دولتی روی آورده و روزی دست به فروش اوراقی که جذابیتی برای بازار ندارند؛ میزنند. روزی به افزایش پایه مالیاتی و روزی به اعمال سیاست های پولی عجیب. روزی به بستن بودجه خود بیکسری و روزی پمپاژ خبر آزادسازی هفت میلیارد دلار بلوکه شده. روزی ارز چهارهزار و دویستی را مسبب افزایش نقدینگی اعلام و آن را حذف کرده، روزی خبر افزایش نرخ بهره را داده که انگار دکمه پرتاب موشک را زدهاند، سرمست از اینکه قبلی تنبل و ما فعال هستیم و میتوانیم. هیچکدام از اینها به جایی نرسیده و حال شاهدیم که نقدینگی به شکلی افسارگسیخته به رشد خود ادامه داده و ارزش پول کشور دائم درحال کاهش است و مردمی که ناامید از وعدههای داده شده با زدن رکورد چاپ پول، پول خود را از سپردههای مدتدار خارج کرده و به سمت بازارهای مختلف میروند تا بتوانند لااقل ارزش پول خود را حفظ کنند و از گزند این وحشی افسارگسیخته و آثار سوء آن در امان بمانند. امید است که دولت مردان به حرفهای سادهانگارانه جبرائیلیها گوش ندهند که میگویند: «تا میشود نقدینگی تولید کنید.!»
انگار اینجا، غرب وحشی مدنظرشان است و به خیال آنکه پول در اینجا هم خنثی است و توسعه مالی درحد اعلای خود میباشد و مسبب ایجاد تورم و مشکلات بعدی آن نمیشود. حضرات باید به علم اقتصاد مراجعه کرده و با شیوههای به روز، سعی در مهار آن داشته و رونق را به کشور برگردانند تا شاهد افت پی در پی ارزش پول کشورمان نباشیم. قبل از اینکه وقایع ناگوار دیگری رخ دهد.
گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
نظر شما: