رضا حقی
۱۴۰۱/۰۴/۲۵ ۱۷:۳۵ چاپ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 5 دقیقه

گیل خبر/ رضا حقی؛ این روزها، مصادف است با سالگرد تاسیس اولین تئاتر دائمی خیابانی در رشت که به همت اهالی تئاتر رشت و شهردار وقت آقای نصرتی در ۲۷ تیر سال ۹۷ افتتاح شد. و بعد از نیم قرن به یکی از اولین های شهر رشت اضافه شد.
رشت به عنوان شهر اولین ها هر پسوندی در این زمینه دارد مربوط به قبل از انقلاب است.
بعد از انقلاب راه اندازی اولین تئاتر دائمی خیابانی در کشور عنوانی بود که به‌ اولین های رشت یک مورد اضافه کرد.
اولین سالگرد آن نیز در سال ۹۸ برگزار شدو بلافاصله اجراهای سال دوم ادامه پیدا کرد.
این حرکت تا شروع کرونا در رشت ادامه داشت و با ممنوعیت اجرای هرگونه تئاتر، موسیقی و نمایش فیلم در سطح کشور این حرکت متوقف شد ولی بعد از پایان این ممنوعیت و صدور مجوز اجرای تئاتر و موسیقی و اکران فیلم، شهرداری رشت مبادرت به تداوم این حرکت نکرد. وقصه تکراری تعطیلی حرکت های فرهنگی هنری بدون هیچ پاسخی در این شهر کماکان ادامه پیدا می کند.
تعطیلی جشنواره ها دراین شهر رکورد دار است. با اطمینان می توانیم یک اولین های دیگر به اولین های رشت اضافه کنیم آن هم تعطیلی بیست جشنواره تئاتر در این شهر است!
به نظرمی رسد شهری در ایران نداشته باشیم که بیست جشنواره تئاتر در آن تعطیل شده باشد و آب هم از آب تکان نخورده باشد!
از سال ۱۳۷۳ تا سال ۱۳۹۶ بیست جشنواره تئاتر در این شهر اجرا می شد. هرکدام بعد از چندین سال برگزاری به دلایل نامعلوم تعطیل شدند.
جشنواره ها یی با عناوین ۱ - جشنواره تاتر سوره ۲ - جشنواره خلاقیت بازیگری ۳-جشنواره حدیث ۴ - جشنواره ایده تا بداهه ۵ - جشنواره تئاتر ماه ۶- جشنواره تاتر آموزشگاهی ۷ - جشنواره تاتر بانوان ۸ - جشنواره تئاتر زندان ۹ - جشنواره تئاتر طنز ۱۰ - جشنواره تئاتر بچه‌های مسجد ۱۱ - جشنواره تئاتردانش آموزی ۱۲- جشنواره تئاتر توانخواهان بهزیستی ۱۳- جشنواره تاتر اکو ۱۴- جشنواره تئاتر نماز ۱۵- جشنواره تئاتر دفاع مقدس ۱۶ - جشنواره تئاترکمیته امداد ۱۷- جشنواره تئاتربسیج ۱۸ - جشنواره تئاترشاهد ۱۹- جشنواره تئاترکانون های مساجد ۲۰ - جشنواره تئاتر سبز.
این جشنواره‌ها در سطح استانی در رشت اجرا میشد وجدا از موارد بالا هر ساله چندین جشنواره منطقه‌ای وکشوری نیز در این شهر برگزار می گردید.
این جشنواره ها به همت ارگان‌ها و ادارات مختلف برگزار می شد ند.
در این جدول به ترتیب حوزه هنری گیلان با تعطیلی هشت جشنواره در صدر قرار دارد و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با تعطیلی چهارجشنواره مقام دوم و بهزیستی، کمیته امداد، اوقاف، اداره امور زندانها، بسیج، بنیاد شهید، آموزش و پرورش و محیط زیست هر کدام با تعطیلی یک جشنواره در این لیست قرار میگیرند.
وقتی مقام معظم رهبری اعتقاد دارند - تاثیر یک تئاتر خوب بیشتر از چهل منبر است - بدون شک این امر بر هیچ یک از مدیران کل، یا ریاست ادارات و سازمانها یا شهرداران و یا اعضای شورای شهر پوشیده نیست.
شاید مدیران محترم به روش‌های بهتر تاثیرگذاری رسیدند که بیشتر از تأثیر تئاتر یا بیشتر از تاثیرچهل منبر است و رهبری از آن بی خبر است.
عجیب است که چرا این مسئله از سوی مدیران مربوطه اعلام نمی شود که به چه کشفی در مورد تاثیر گذاری بهتر وموجه تر از تئاتر رسیده‌اند.
تا بدانیم چرا بیست جشنواره تئاتر دراین شهر تعطیل شده است وچرا تئاتر دایم خیابانی دیگر تداوم نداشته است. و آنها بودجه تئاتر را برای کدام کار فرهنگی و هنری هزینه کرده‌اند.
اعضای شورای شهر در پی کشف خیانت یا دروغ در بین خودشان مشغول هستند. سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری رشت به عنوان متولی اصلی تئاتر دائمی خیابانی به کسی پاسخگو نیست.
منصب شهر دار شهر که مدام بین سرپرست و شهردار در حال جابجایی است. وفرصت جواب دادن پیدا نمی کنند.
استاندار به عنوان متولی و سکاندار ادارات و سازمان ها هنوز فرصت نکرده است با هنرمندان جلسه ای داشته باشد و حرف های آنها را بشنود. چه برسد خدای نکرده جواب بدهد.
مدیران فرهنگی و هنری هم که احتمالاً خبر وحشتناک تعطیلی بیست جشنواره تئاتر این شهر را درک نکرده اند تا جوابگو باشند.
به نظر می رسد پاسخ دادن در ادبیات مدیران جایگاهی ندارد.
همه اینها مرا به یاد صحنه‌ای از فیلم محمد رسول الله می اندازد وقتی که دو نفر از تجار مکه ظهر به مدینه می رسند می بینند تمام مغازه ها باز هستند ولی آدمی در شهر دیده نمی شود، یکی از تجار از نفر مقابل خود می پرسد مگر در این شهر طاعون آمده که هیچ آدمی در آن دیده نمی شود. چرا در مغازه ها کسی نیست تا جوابت را بگوید.
با این تفاوت که در فیلم بیننده میدانست مردم و کسبه همه برای اقامه نماز جماعت به مسجد رفته اند. ولی در این شهر نمی دانیم مسئولین مربوطه به اقامه چه کاری مشغول هستند.