۱۴۰۱/۰۲/۰۹ ۱۰:۰۰
گاهی وقت ها پدر بودن خوب نیست. اینکه عنوان می شود فلانی پدر تئاتر گیلان است(استفاده از هنر تئاتر صرفا جهت مثال بود و نویسنده عمدا از این هنر در این مقاله وام میگیرد زیرا رگ غیرت هنرمندان تئاتری برای احقاق حق از دیگر هنرهای هفتگانه برجسته تر است و یا شاید چون بازیگران خوبی هستند اینگونه نشان میدهند )به هر حال هر چه که هست پدر مادر دارند و این با خانواده بودن باعث میشود سرنوشت فرزندان نیز دست مایه فضای گرم و صمیمی قرار گرفته و حداقل هنرمند بودنشان برای ادارات متولی امر محرز شود. این یاداشت به بهانه روز جهانی گرافیک در باب بی پدری این رشته هنری (به غیر از رویین پاکباز) که گرافیک را هنر نمیدانست که البته اگر در نقشه بازنگری هنری یکبار دیگر محجور بودن آن را نظاره گر میشد خود این پدرخواندگی را به عهده میگرفت.
وقتی که انسانهای نخستین برای جستجوی حیوانات رد پای آنهارا دنبال میکردند و شکار را از روی ردپا تشخیص میدادند به درک معنی علامت پی بردند و این مهم تا امروز نیز برای کشورهای توسعه یافته به جهت فروش بیشتر محصولات ادامه پیدا کرده و از اهمیت زیادی برخوردار است. گویی که گرافیک خوب یعنی فروش بیشتر و فروش بیشتر یعنی موفقیت. حال در جامعه ای که سالهاست درگیر اقتصاد و صادرات غیر نفتی است گرافیک از نان شب نیز واجب تر است.
شما یکروز بدون گرافیک را در نظر بگیرید. هیچ بسته بندی وجود ندارد. هیچ یک از علایم راهنمایی شهری وجود ندارد. هیچ برندی شکل نخواهد گرفت. هیچ مجله و روزنامه ای منتشر نخواهد شد. کدام هنر را سراغ دارید که با حذف موقتش در جامعه اینگونه خسارات جبران ناپذیری به وجود آورد.
حال در مورد بی پدری این رشته مهم که شاید مدت هاست که در پرورشگاه انتظار یک متولی را میکشد به جهت ساخت و نظام بندی آن در جامعه نیازمند به فروش بیشتر. بی پدری این رشته باعث شده دلالان و سودجویان در کنار طراحان گرافیک سود فراوانی ببرند. نبود صنفی درست و عدم حمایت ادارات متولی هنر باعث شده چرخ اقتصاد مملکت که بخش عمده اش بر دوش طراحان گرافیک است بی حرکت بماند. شهری که عنوان شهر خلاق خوراک را یدک می کشد و اخیرا کارگروهی در خصوص برند سازی شهر شروع به فعالیت کرده آیا طراح گرافیک در کارگروه خود دارد.چرا لوگوی شهر خلاق خوراک که در یونسکو نیز ثبت شده حتی از استاندارد های ابتدایی طراحی لوگو هم برخوردار نیست. متولی گردشگری و صنایع دستی میداند که هنوز کلوچه فومن به مسافر در پلاستیک فریزر فروخته میشود؟ مگر می شود که شما در اتاق عمل دکتر جراح نداشته باشید و بیمار را عمل کنید. این اتفاق در کارگروه های شهری به کرات دیده می شود.
مسئولان و متولیان امر آیا میدانید چه تعداد سفارشات مشتریان برند های گیلانی برای شروع فعالیت در مغازه های چاپ دیجیتال سطح شهر با طراحی های ضعیف کشته می شوند و باعث ورشکستگی آن برند در شروع فعالیت کاری می شوند در صورتی که با تدوین یک سازکار مشخص میتوان دست تولید کننده را در دست طراح تحصیل کرده و صاحب سبک قرار داد.
بخش عمده درامد های شهرداری از اجاره سازه های تبلیغاتی سطح شهر است. این را میدانم که بخشی از درآمد کنسرت ها به صندوق انجمن موسیقی برای چرخواندن چرخش واریز میشود ایا نمیشد سازکاری طراحی می شد که فقط ۲ درصد از این مبلغ به جهت نظام بندی در این رشته هزینه شود.
امروز با قدرت اعلام میکنم حمایت از گرافیک و طراح گرافیک یعنی پیشرفت در فروش و همچنین ارزش افزوده کالاهایی که به دست صنعتگران و هنرمندان در کشور تولید ولی با بسته بندی کشورهای دیگر به بازار جهانی عرضه می شوند. به امید روزی که طراحان گرافیک در این استان از امنیت شغلی برخوردار و با یک نرخ مشخص بدون استرس اینکه نکند مشتری همان خدمات را در یک چاپ دیجیتال به رایگان انجام دهد به مشتری قیمت و طراحی گرافیک را شغل اول خود بدانند. در برآورده شدن این آرزو از متولیان هنر استان تقاضای حمایت همکاری و مساعدت را داریم. روز جهانی گرافیک بر همه همکاران و دانشجویان این رشته خیلی مهم مبارک باد.
