روزنامه کیهان نوشت: یک بازیگر که با مجموعههای تلویزیونی شناخته شده است، در گفتوگو با یک برنامه زرد اینترنتی به رسانه ملی و مردم ایران اهانت کرد.
حال، پرسش این است چگونه یک بازیگر نه چندان مطرح و محبوب، تلویزیون را قبول ندارد اما یکسره در سریالهای مختلف تلویزیونی بازی میکند و همزمان هم مدعی نگاه نکردن تلویزیون میشود؟ آیا این بیصداقتی و ادعای عجیب؛ توهین به شعور مخاطبان و مردم و نیز صدا وسیما نیست؟
باید گفت متاسفانه طی سالهای اخیر نگاه نکردن به تلویزیون – به قول یکی از ترانه سرایان و مجریان قدیمی- تبدیل به پز شبه روشنفکری شده است و جالب اینکه تمامی مدعیان پرهیز از رسانه ملی، هم مخاطب رسانه ملی هستند و هم در پروژههای پیشنهادی تلویزیونی و نیز رادیویی نقشآفرینی مینمایند و اغلب هم پولهای کلان مطالبه میکنند! و البته همین طیف نیز با مصاحبههای زرد خود با رسانهها و شبه رسانههای زرد پالس همراهی با اپوزیسیون ورشکسته تاریخ مصرف گذشته میدهد!
جا دارد صدا و سیما از این پس در دادن پیشنهاد بازی به بازیگرانی که از تلویزیون متنفر هستند، تصمیم جدی بگیرد تا مجبور نباشند علیرغم میلشان، سریالهای خود را هم نگاه نکنند!