در گزارشی که روز سهشنبه ۱۴ اردیبهشتماه منتشرشد ، گمانهزنیهای مختلف درباره مرگ تلخ سه پزشک جوان که دوران «رزیدنتی» یا آموزشهای عملی دوران تخصص خود را سپری میکردند را مطرح کرده اند. این سه مرگ که در کمتر از ده روز اتفاق افتادهاند را لقب «مرگهای سریالی» دادهاند و گمانهزنی میکنند که مرگ انها بر اثر خودکشی و فشار کار در دوران کرونا بوده است.
این آسیبشناس با اشاره به افزایش تعداد مهاجرت کادر درمان در وضعیت اپیدمی کرونا افزود : «بیشتر کادر پزشکی ما در مقابل ناعدالتیها مهاجرت میکنند و کشورهای اروپایی و همسایه های اطراف ما از مهاجرت کادر پزشکی ما استقبال میکنند این وضعیت در وضعیت اپیدمی بیشتر هم شده است. فشار کاری زیاد باعث میشود که پزشکان یا پرستاران روحیهی خود را از دست بدهند از نظر روانی به مشکل میخورند ، ما بیشترین آمار مرگ و میر کادر بهداشتی را در سطح جهانی داریم.»
عضو هیات دانشگاه علامه طباطبایی با یادآوری عدم عدالت در برخورد با نیروهای کادر درمان ادامه داد: «در بیمارستانهای ما پزشک یا پرستاران زمانی که میبیند تجهیزات بهداشتی کمی در اختیارشان میگذارند، قانون و مسئولین آنها را رها کرده اند، حقوق ناکافی برای گذران زندگی دریافت میکنند چه دلیلی دارد که بخواهند در کشور بمانند و مهاجرت میکنند پرستاران امنیت شغلی هم ندارند. طبق شنیدهها بیشتر پرستاران و کادر درمان قردادهای 89 روزه دارند و پیمانکار میتواند هر زمانی که بخواهد تعدیل کند. این مصیبت قشری است که مسئول جان مردم هستند اینهمه در حقشان ظلم روا شود و بخشی دیگر از قشر کادر درمان در بیمارستان های خصوصی و مطب هایشان پول پارو کنند . زمانی که کادر پزشکی که شهروندان یک جامعه از نظر درمانی باید به آنها تکیه کنند خودشان در شرایط ناسالم روحی زندگی میکنند چگونه می توانند مفید باشند و این موضوع میرساند که این قشر که در حال حال بسیاری ارزشمند هستند نیاز به توجه بیشتری دارند.»