گیل خبر/ روح الله پوراسماعیلی فومنی

اپیدمی کرونا به عنوان یک ویروس ناشناخته که هنوز ابهامات زیادی در چگونگی پیدایش و انتشار آن وجود دارد و تاکنون درمان قطعی و مناسبی برای آن پیدا نشده است یکی از معماهای امروز جامعه بشری بوده و کماکان عقل مدرن را در حل آن عاجز ونوع زندگی بشر را دچار تغییرات بنیادین نموده است.
شاید همه با وجه بد و مضرات این ویروس کم و بیش آشنا شده باشند از قبیل ورشکستگی و رکود بسیاری از اقتصادهای بزرگ جهانی، تا تلفات روز افزون انسانی، کاهش سطح آموزش و یادگیری همه مقاطع تحصیلی،تعطیلی واز دست رفتن درآمد و جایگاه های شغلی و... تنها نمونه هایی از تبعات بد و طاقت فرسای بحران کرونا می باشد.
اما در کنار این مضرات، بحران کرونا پرده از واقعیات مکتومی برداشت که سالها با پروپاگاندای رسانه‌ای، کاملاً برای افکار عمومی داخلی و حتی خارجی وارونه جلوه داده شده بود که شایدبتوان آنرا وجه خوبه کرونا دانست!
تا مدتها به وسیله برخی تریبون های رسمی و غیررسمی و حتی نخبگان و به اصطلاح روشنفکران جامعه به ویژه در سطوح دانشگاهی و عموما با گرایش اصلاح طلبی و با پشتیبانی رسانه‌های دگر اندیش و عموما ضد انقلاب عنوان می‌شد که جامعه ایرانی بویژه پس از انقلاب اسلامی یک جامعه‌ واپسگرا بوده و با رشد رذایل اخلاقی مانند دروغگویی، عدم قانون گرایی و احساس مسئولیت نسبت به همنوع و خصوصا دین گریزی در جوانان به نوعی پسرفت داشته و فضیلت های اخلاقی در آن رو به میرایی است!و جالب اینکه در مقابل چنین جامعه ای، سبک زندگی غربی و اروپایی به عنوان الگو و نسخه درمان این رذائل و ناهنجاری ها مطرح می‌شد!
اما بحران کرونا نشان داد این موارد تنها ادعایی بیش نبود و صحت برخی از ادعا ها و قضاوت ها درباره جامعه ایران اسلامی و نادرست بودن برخی دیگر را به اثبات رساند. در همان جامعه ای که ادعا می شد فضیلت های اخلاقی در آن مرده است چند هزار کمک مومنانه صورت گرفت؟ کدام فروشگاه یا مغازه اقلام غذایی یا بهداشتی غارت شد؟ در کدام بیمارستان به دلیل کمبود امکانات و فضای درمان اکسیژن سالمندان گرفتار کروناقطع شد و باعث مرگ آنان گردید؟چند هزار جوان در قالب گروه‌های جهادی در بیمارستانها وقبرستان ها جهت کمک به کادر درمان وتدفین اموات شتافتند؟ در کدام برهه زمانی مردم دچار کمبود اقلام بهداشتی شدند؟ در کدام جامعه صاحبخانه ها و صاحب مغازه ها چند ماه از کرایه خود گذشتند؟

اما در مقابل دیدیم الگوهای موهومی که به عنوان جامعه الگو توسط اصحاب دگراندیش معرفی می‌شدند، کلکسیونی از رذیله های اخلاقی را در بحران کرونا به نمایش گذاشتند؛ از غارت فروشگاه ها و دعوا برای دستمال توالت گرفته تا استفاده از پلاستیک زباله به جای گان بهداشتی در بیمارستانها، تا تشکیل صف‌های طولانی برای دریافت یک وعده غذای گرم و دزدی آبرومندانه محموله‌های بزرگ دارویی و بهداشتی کشورهای متمدن از همدیگر ، نژادپرستی حتی در درمان بیماران( به میزان ابتلا و درمان سیاهپوستان در آمریکا مراجعه کنید)
بحران کرونا باعث گردید تا این واقعیت های ملموس و واضح که با تبلیغات گسترده، وارونه در باورمان شکل گرفته بود به صورت کاملاً شفاف و درست مشخص شود. حال سوال مهم اینجاست که به چند بحران دیگر مانند کرونا نیازمندیم تا از چهار دهه وارونه نمایی های دیگر در مقوله های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی که توسط جریان دگر اندیش و اصلاح طلب با همکاری دشمنان انقلاب اسلامی در حال انجام است پرده برداری کند؟! آیا حتما باید بحرانی اتفاق بیفتد تا واقعیت های مثبت و ملموس جامعه وپیشرفت‌های شگرف انقلاب در برابر سیل وارونه نمایی ها، خودتحقیری ها وبزک کردن دشمنان رخ بنمایاند؟! آیا بهتر نیست مجدانه و مسئولانه و با استفاده از از ظرفیت های موجود در فضای مجازی همانگونه که رهبر انقلاب اخیرا اشاره کردند در مقابل این روند سخیف و وارونه نما ایستاد و با دوری از واکنش های هیجانی و کم عمق در پازل آنها بازی نکرد؟! آ آیا نمی‌توان با صبر و بصیرت و پایداری در راه روشنگری ومعرفی جلوه های بزرگ پیشرفت امید آفرینی کرد و واقعیت ها را همانگونه که هست نشان داد؟ما منکر برخی کاستی ها و وجود عادات بد در جامعه نیستیم ولی با بزرگنمایی آنها نمی‌توان در حل آنها و غلبه بر مشکلات و توطئه های دشمنان داخلی و خارجی موفق باشیم