گیل خبر/ نجمه احمدبیگی: با گسترش بیماری همه‌گیر کرونا که منشا آن از کشور چین بود تا وقتی که پا به ایران گذاشت و خلقی را غافلگیر کرد همه مسئولان و مردم برای مقابله با این بیماری به تکاپو افتادند. دستورالعمل‌های بسیاری نیز در مورد برخورد با این بیماری از همان ابتدای شیوع مطرح شد. از نحوه درمان آن گرفته تا رعایت نکات بهداشتی، توصیه به شهروندان و موضوع اجرایی شدن یا نشدن قرنطینه شهرها.

چرا قم قرنطینه نشد؟

پس از شیوع گسترده این بیماری در استان قم «بهرام سرمست»، استاندار قم اعلام کرد که قرنطینه شهرها در شان مردم این استان نیست و این کار کاملا غیرکارشناسانه است. او قرنطینه خانگی را بهترین راه برای پیشگیری دانست. چرا که قم با داشتن حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت هفتمین شهر پرجمعیت ایران پس از مشهد و دومین شهر زیارتی این کشور است. اما جدای از جمعیت قم خطر اصلی رفت و آمد گردشگران به این شهر بود. موردی که از همان ابتدا در جلسه‌های مدیریت بحران قم مطرح می‌شد اما هیچ‌کس به نتیجه واحدی برای ممانعت از ورود گردشگران به قم نرسید. مانع شدن از ورود گردشگران به استان کاری سخت و دشوار بود و همین مساله مسئولان قم را بر آن داشت تا از قرنطینه شهر قم انصراف دهند. چرا که این کار نیاز به تدارکات گسترده داشت. آنها فقط محدودیت‌هایی برای زیارت و برگزاری مراسم مذهبی اعمال کردند. مراکز دولتی و عمومی هم در استان تعطیل شد.  

معاون کل وزارت بهداشت نیز اعلام کرد: ‌بهتر است که ساکنان قم از این شهر خارج نشوند و مردم در خانه‌هایشان بمانند به این صورت کمتر در معرض خطر قرار می‌گیرند.

مخالفت با قرنطینه شهر تهران

مدتی نگذشت که خبر ورود این بیماری به تهران هم رسید. اگر چه در ابتدا باز هم مساله قرنطینه‌شدن تهران از سوی وزارت بهداشت و شورای شهر تهران در ابتدای اسفند ماه مطرح شد اما از سوی سازمان پدافند غیرعامل مورد مخالفت قرار گرفت. آنها معتقد بودند که قرنطینه شهر تهران نمی‌تواند جلوی گسترش بیماری را بگیرد.

فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلانشهر تهران درباره علت قرنطینه نکردن این شهر گفته است: قرنطینه‌سازی سطوح مختلفی دارد، تجربه چین نشان داد بهترین مدلی که در سطوح قرنطینه‌سازی پیشنهاد شده ماندن افراد در خانه و به حداقل رساندن ترددهای شهری است.

قرنطینه‌سازی و محدودیت‌های اجتماعی

به گفته علیرضا زالی حتی سازمان جهانی بهداشت یک تیم کارشناسی را به چین فرستاد و مداخلات چین در عرصه بهداشت را بررسی کرد و مهم‌ترین مساله در قرنطینه‌سازی بحث حضور افراد در خانه است. او معتقد است بخشی از قرنطینه سازی مربوط به محدودیت‌های اجتماعی است.

رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت نیز در مورد قرنطینه نکردن شهرهای درگیر کرونا گفت:تصمیم به قرنطینه شهرها تصمیم مناسبی نیست و شکست می‌خورد. تجربه قرنطینه‌سازی از قرن‌ها پیش انجام شده‌است. حتی قرنطینه‌سازی در شهر ووهان چین که شیوع ویروس کرونا از آنجا آغاز شد، کاری مبتنی بر علم نبود.

گیلان هم قرنطینه نشد

گیلان نیز دومین استان از لحاظ درگیری بیماری کروناست. پس از شیوع این بیماری در استان معاون کل وزارت بهداشت نیز اعلام کرد که گیلان به هیچ‌عنوان قرنطینه نخواهد شد و با قرنطینه آن موافق نیستیم. این کار برای قبل از جنگ جهانی اول است.

این مقام مسئول فقط توصیه کرد ساکنان استان از شهرها خارج نشوند و در خانه‌هایشان بمانند؛ به این صورت کمتر در معرض خطر قرار می‌گیرند.

مسئولان شورای شهر رشت و استانداری هم تمهیداتی چون تعطیلی اماکن عمومی و پررفت و آمد از جمله سالن‌های ورزشی، استخرها، مدارس، آموزشگاه‌ها، سینماها و محدودیت فعالیت قلیان سراها و کافه‌ها و رستوران‌ها را انجام دادند و به شهروندان توصیه کردند که فقط در خانه بمانند و از رفت وآمد در سطح شهر خودداری کنند.

به این ترتیب نه فقط در این ۳ استان درگیر بلکه در دیگر استان‌ها همه مسئولان استانی و کشوری بر قرنطینه خانگی توافق نظر داشتند و آن را بهترین راه مقابله با این ویروس مرگبار اعلام کردند.

چین از ابندای شیوع کرونا با شیوه قرنطینه شیوع آن به دیگر شهرهایش را کنترل کرد.