به گزارش گیل خبر ، سعیدعلی حسینی ؛ هنوز هم نام او برای خیلی ها آشناست و خیلی ها حسرت می خورند که اگر بود...  گذشته ها گذشته و شخم زدن اتفاقات دردی را دوا نمی کند. سعید اما این بار تصمیم دیگری گرفته است. او که خودش را جدا از خانواده وزنه برداری نمی داند، می خواهد وارد دنیای مربیگری شود ولی به او حتی این اجازه را نمی دهند: «نمی دانم مشکل کجاست. رفتم فدراسیون و به من گفتند تو محروم هستی و نمی توانی مربیگری کنی.» او حرف های زیادی در سینه دارد. حرف هایی که شاید به خاطر احترام ؛ خیلی از آنها را به زبان نمی آورد. با این حال این بار خسته از تمام بازی هایی که با او کرده اند، می گوید: «شاید اشتباه کردم که رکورد جهان را شکستم. شاید هم چوب این را می خورم که به کسی بی احترامی نکردم و همیشه حرمت آقایان را داشتم.» سعید، با وجود اینکه به او مجوز مربیگری هم نداده اند، فعلاً سرش را در هیأت وزنه برداری اردبیل گرم کرده اما این آخرین کاری نیست که او قرار است، انجام بدهد. چون خودش می گوید: «این بار هم اگر جلوی من را بگیرند، می روم مغازه ای باز می کنم و شروع می کنم به کاسبی. کاری که اگر از روز اول کرده بودم الان حال روز بهتری داشتم.» * این تصمیم خوبی است که قرار است مربی وزنه برداری شوی. شما که ورزشی هستید این را می گویید اگر نه خیلی ها دوست ندارند این اتفاق بیفتد. * چرا؟ من خواستم تا به جوانانی که می خواهند در آینده قهرمان باشند کمک کنم اما دوستان ما اجازه نمی دهند. من به تهران آمدم و رفتم فدراسیون تا در کلاس های مربیگری شرکت کنم. گفتند که تو محروم هستی و نمی توانی در این کلاس ها شرکت کنی. سؤالم این است که اصلاً من می خواهم دوره ببینم. آیا از دوره دیدن هم محرومم؟ متأسفانه آقای قاسمی که نمی دانم دبیر فدراسیون است یا سمت دیگری در فدراسیون دارد این حرف را به من زد. * یعنی حضور در کلاس های مربیگری هم به محرومیت تو در دوران ورزش کردنت مرتبط است؟ نمی دانم والا. آقایان، اگر می رفتم برای خودم باشگاه بدنسازی می زدم آیا مشکلی پیش می آمد؟ هیچ کس صدایش در نمی آمد اما حالا که می خواهم از راه قانونی وارد شوم باز جلوی من را می گیرند. چرا من را حمایت نمی کنید؟ چرا نمی خواهید مربیگری را آغاز کنم؟ من که در جوانی از دنیای قهرمانی محروم شدم، حالا چرا دوست ندارید وارد مربیگری شوم؟ * فکر می کنی مشکل کجاست؟ رکوردشکنی؟ تا به حال به کسی بی ادبی و بی احترامی نکرده ام. اصلاً نباید وزنه بردار می شدم؟ شما این را می خواهید بگویید؟ باید می نشستم خانه و کاری نمی کردم؟ البته شاید راست بگویید. اگر همان زمان مغازه ای برای خودم باز کرده بودم الان وضعیتم بهتر بود. حیف آن همه زحمتی که کشیدم. ورزشکار باید همیشه آماده باشد. تمرین کند. آن زمان من و بهداد و آقای صالحی سنگین وزن های ایران بودیم. خیلی ها به من گفتند که تو در تمرینات رکورد یک نفر را شکستی...  آنها می گفتند تو را کنار می گذارند. بارها آقای توکلی و فلاحت نژاد این حرف را به من زدند. با کارشناس های مختلف هم که حرف می زدم همین را می گفتند اما من فکر می کردم اشتباه می کنند... حالا می فهمم که خودم اشتباه کردم. آنها همان زمان گفتند اشتباهت این بود که رکورد جهان را زدی. * حالا واقعاً اشتباهت همین بود؟ من می خواستم تیر آخر را بزنم و با زدن رکورد جهان خودم را مطرح کنم. رضازاده در سال 2008 نتوانست راهی المپیک شود. آن زمان ما پشت پرده بودیم و کسی ما را نمی شناخت. همان موقع در تمرین، وزنه های 207 و 250 را می زدم اما هر کاری می کردم در مسابقات رسمی پشت 200 کیلوگرم مانده بودم! همان زمان رضازاده وزنه برداری را کنار گذاشت و گفت که فقط پسرم می تواند رکورد من را بشکند. اگر آن زمان کارشناسی یا مقام مسئولی می آمد و می گفت نفرات دیگری هم هستند و از ما حمایت می کردند، این اتفاق ها نمی افتاد. پروسه حذف من از همان زمان کلید خورد. من آمدم و حرف زدم و خیلی از چیزها را گفتم اما آقایان به جای اینکه با رضازاده برخورد کنند او را سرمربی تیم ملی کردند. تازه همه چیز شروع شده بود که من را از دنیای قهرمانی کنار گذاشتند و دوستان ما به مقام بالاتری رسیدند و شدند رئیس فدراسیون! متأسفم. به جای اینکه از او بپرسند چرا 5 وزنه بردار شما دوپینگی از آب درآمد رضازاده را کردند رئیس فدراسیون. کاش همان موقع می رفتم دنبال کسب و کار. * نکند تصمیم گرفته ای که مغازه دار شوی؟ بهتر است. من کاری نمی توانم بکنم. رئیس هیأت وزنه برداری استان اردبیل آقای داود از من خواست تا در هیأت به ایشان کمک کنم. من هم هر کاری از دستم بر بیاید برای جوان های اردبیلی انجام می دهم. * حالا فکر می کنی پسر رضازاده بتواند رکورد او را بزند؟ خیلی ها می خواستند پسرشان مثل خودشان شود اما سر از جاهای دیگر درآوردند! البته من بدِ کسی را نمی خواهم و امیدوارم پسر ایشان به خاطر ایران و موفقیت ایران و ایرانی بیاید و رکوردش را بزند. نمی شود فردا را پیش بینی کرد اما راه خیلی سختی است. * مسابقات قهرمانی جهان را تماشا کردی؟ فکر می کنی ناکامی بهداد سلیمی در این مسابقات چه دلیلی داشت؟ بهداد وزنه بردار خوبی است. او در تمرینات رکوردهای خوبی را زده و می زند اما به عقیده من، عدم مدیریتی خوب باعث شد تا سلیمی یک سال عقب بیفتد. یعنی آقایان نخواستند. من کاری به اختلاف سلیمی و باقری ندارم اما باقری از بهترین مربیان ایران است. با این حال، عدم مدیریت فدراسیون باعث شد تا سلیمی در جهان ناکام باشد. من فکر می کنم خود بچه ها هم نبود کوروش باقری را احساس کردند. شما فکر می کنید کیانوش رستمی برای چه مدال طلا را در آسیا از دست داد؟ من می گویم اگر باقری آنجا بود هرگز این اتفاق نمی افتاد. بهداد در تمرینات 270 کیلوگرم را در دوضرب و 217 را در یک ضرب زده بود. مجبوریم بهداد را حمایت کنیم و باید این کار را انجام بدهیم. چون در حال حاضر به غیر از سلیمی، کس دیگری را برای المپیک نداریم. * هنوز هم با بهداد ارتباط داری؟به او مشاوره می دهی؟ سر بهداد گرم است و شلوغ. نه زیاد با او ارتباطی ندارم. گاهی اوقات که تهران می آیم او را می بینم. * فکر می کنی اگر خودت الان وزنه می زدی، می توانستی رکورد جهان را باز هم بشکنی؟ دیگر از من گذشته است. در سال های اول محرومیتم حسرت زیادی می خوردم. من در 20 سالگی در یک ضرب 206 و در دو ضرب 245 کیلوگرم را زدم. سنم خیلی پایین بود اما حالا... نمی دانم. نمی خواهم زیاد در این مورد حرف بزنم اما باید بگویم که فعلاً در فدراسیون بحث شکستن رکورد مطرح نیست. فعلاً مدال طلا از دست ما در رفته است. * خیلی ها بر این عقیده هستند که فشردگی مسابقات باعث شد تا این اتفاق برای سلیمی بیفتد. من این را قبول ندارم. زمانی که خودم وزنه می زدم به فاصله 35 روز در 3 مسابقه وزنه زدم و موفق هم بودم. بهداد زورش را داشت اما مربی او علم کافی را نداشت تا راهنمایی اش کند. بهمن زارع 15 سال پیش لیسانس گرفته و باید اطلاعات خودش را به روز کند. به نظرم ایشان علم روز دنیا را ندارد و شخصاً فکر می کنم عدم علم و به اوج رساندن سلیمی باعث شد تا او در مسابقات جهانی ناکام باشد. /خبرآنلاین
همرسانی کنید:

نظر شما:

security code