گیل خبر/ کمیل فتاحی   وقتی ناجی غریق با از خودگذشتگی به مصاف دریا می رود تا جان فرد در حال غرق شدن را نجات دهد، تنها یک انگیزه به او جسارت می بخشد - اینکه علیرغم تمام مشکلات زندگی شخصی اش، اما در انجام وظیفه برای نجات جان یک انسان، کوتاهی نکند. ولی چگونه می توان در حالی که ماه هاست حقوق نجات غریق، همیاران و پرسنل ساحلی پرداخت نشده، با تمرکز لازم انجام وظیفه کرد!؟ وقتی که غم معاش، بندی نامرئی بر فکر و روح کسی می شود که می باید سبکبال به قصد نجات دل به دریا بزند، احتمال موفقیت نیز کاهش می یابد و این چالشی است که مسئولان مربوطه نسبت به آن بی توجه اند. سواحل گیلان در شش ماه نخست سال بعنوان مهمترین رکن پذیرش توریسم مورد توجه گردشگرانی قرار دارد که از تمام نقاط کشور به گیلان می آیند تا در سواحل آرام کاسپین تنی به آب زده و دمی بیاسایند. متاسفانه سالانه دهها نفر به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی و شنا در مناطق ممنوعه و گاه نبود امکانات کنترل و مراقبت و عدم به کارگیری غریق نجات، جان خود را از دست داده و اجسادشان پس از چند روز به ساحل باز می گردد. بحث امنیت شناگران مقوله ای دو سویه است که اولا توسط خود شناگر و سپس با پیش بینی های لازم توسط مسئولان ساحل قابل اجراست. در چند سال اخیر سواحل گیلان به بخش های نیمه دولتی یا خصوصی اجاره داده شد تا از این طریق تسهیلات بیشتری برای گردشگران فراهم شود، اما متاسفانه در برخی مناطق ضعف مدیریت متولیان ساحل، موجب شده که فقط کسب درآمد، هدف فعالیت باشد و نسبت به ایجاد تسهیلات رفاهی برای گردشگران کم توجهی صورت پذیرد. اگرچه اینک در هر معبر و جاده ی فرعی منتهی به ساحل افرادی جهت اخذ ورودی از مسافران حضور دارند و به کسب فیض درآمد مشغولند، اما در مقابل دریافت این هزینه ها، به امکاناتی همچون روشنایی (در شب) - امکانات بهداشتی و حفظ محیط زیست، به کار گیری غریق نجات و ... که بدیهی ترین ملزومات گردشگری دریایی است، کم توجه اند. بر همین اساس نگاه به وضعیت زیست محیطی گوشه هایی از ساحل کاسپین باعث شرمساری خواهد بود. چون نه تنها برخی گردشگران به ضرورت پاکیزگی طبیعت اهمیت نمی دهند - بلکه مسئولان ساحلی هم در نصب سطل های زباله در فواصل نزدیک به هم و تقویت راهکارهای فرهنگی جهت حفاظت از محیط زیست، کوتاهی کرده اند. از طرف دیگر دهها نفر از شناگران غریق نجات، همیاران و پرسنل سالمسازی دریا در سواحل شهرستان رشت که اغلب از بخش های خشکبیجار، لشت نشاء، خمام و انزلی وظیفه مراقبت از جان گردشگران شناگر را برعهده دارند، حدود یک سال است که حقوق معوقه خود را دریافت نکرده و باوجود مراجعه به فرمانداری و پیگیری های مکرر، از دریافت معوقات خود نامید شده اند. این در حالیست که به جز مجتمع اقامتی مروارید خزر که در اختیار فرمانداری رشت قرار دارد، عمده سواحل خشکبیجار و حسن رود و لشت نشاء قبلا در اختیار سپاه مقداد ناحیه گیلان بود که با تقسیم سواحل، در اختیار بخش خصوصی قرار داده شد تا هریک از این شرکت ها با کیفیت بیشتری به تامین خدمات مورد نیاز گردشگران بپردازند. بنا به گزارش های دریافتی، یکی از این شرکت ها که پارک جنگلی سراوان را هم در اجاره خود دارد، ماه هاست به پرداخت حقوق ناجیان غریق و پرسنل ساحلی بی توجه بوده و این امر کارکنان طرح سالمسازی و نجات غریق ساحلی را با نارضایتی مواجه نموده است. حال انتظار می رود از آنجایی که تامین امنیت شناگران در سواحل گیلان از جمله مهمترین عوامل جذب توریسم به شمار می رود، بمنظور افزایش انگیزه غریق نجاتی که شبانه روز در سواحل گیلان مشغول کشیک هستند، حمایت های لازم از طرف فرمانداری و شرکت های مسئول صورت پذیرد تا این قشر شریف کماکان با وظیفه شناسی و انگیزه بیشتر به تامین امنیت جانی شناگران و گردشگران سواحل گیلان ادامه دهند. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.