به گزارش گیل خبر ، پس از تمدید برنامه اقدام مشترک در تیرماه گذشته تاکنون مذاکرات مثبت و رو به جلویی از سوی ایران و گروه 1+5 انجام گرفته است که علاوه بر اهمیت این مذاکرات بیانگر عزم و اراده ی جدی دو طرفین برای رسیدن به توافق نهایی را نشان می دهد. طی روزهای گذشته اظهارنظرهای متفاوتی از سوی مقامات غربی و ایرانی و همچنین دیگر اعضای گروه 1+5 صورت گرفته است که بیانگر حاکم بودن یک خوشبینی بر کلیت مذاکرات و نزدیک شدن ایران و گروه 1+5 به توافق هسته ای است؛ اظهاراتی که شاید با حصول پیشرفت هایی در زمینه حل اختلافات عمیق فی مابین همراه بوده است. با این حال، شواهد و قرائن بیانگر آن است که موارد اصلی اختلاف میان ایران و غرب همچنان به قوت خود باقی مانده است و حل این موضوعات شامل، تعداد سانتریفیوژها، توان غنی سازی ایران و برداشته شدن تحریم ها همچنان به مذاکرات، زمان و کار کارشناسی بیشتری نیازمند است. اخیرا نشست کارشناسی ایران و پنج کشور عضودائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به همراه آلمان نیز در وین برگزار شد و اظهارات مثبتی مبنی بر رضایت طرفین از این نشست نیز منتشر شد و طرفین اذعان داشتند که مذاکرات با پشرفت همراه بوده است. اما درباره اینکه شرایط کنونی مذاکرات در واقعیت در چه محلی قرار دارد دو احتمال وجود دارد: نخست اینکه در هر دو طرف، کسانی هستند که اصولا مخالف رسیدن به یک توافق جامع هستند، به خصوص در طرف غرب که نفوذ و فشار جریان های تندرو و لابی صهیونیسم مشهود است. برخی ازجریان های در کنگره آمریکا و همچنین رژیم صهیونیستی به هیچ عنوان تمایلی به حصول توافق میان ایران و 1+5 ندارند و در این راه برای به نتیجه نرسیدن مذاکرات از هیچ تلاش ی فروگذار نخواهند کرد. اگر در شرایط کنونی، شاهد طولانی شدن مذاکرات هستیم نیز نباید نقش دولت نتانیاهو را در تشدید فشارها علیه کاخ سفید نادیده بگیریم. اگر گفته می شود که اختلافات همچنان میان ایران وغرب وجود دارد و مذاکرات بیشتری باید انجام بگیرد، نتیجه لابی صهیونیسم و فشار برخی از کشورهای منطقه و اروپایی است که به مذاکره کنندگان غربی وارد می شود. احتمال دوم در این باره نیز که در پی احتمال اول می آید این است که کلیت توافق هسته ای میان ایران و 1+5 حاصل شده است اما همانند گذشته از رسانه ای شدن آن جلوگیری کرده اند. این احتمال وجود دارد که تفاهماتی اگرچه به طور کلی صورت گرفته باشه و یک گشایشی نیز پدید آمده است اما به دلیل آنکه، جریان های مخالف در ایران و غرب اقدام به کارشکنی و جو سازی نکنند، جزئیات و حتی کلیات این توافق رسانه ای نشده است. با این حال باید تا پایان زمان ضرب الاجل تعیین شده در سوم آذر آینده منتظر بمانیم و ببینیم که ایران و 1+5 در تاریخ 24 نوامبر توافق نامه جامع و نهایی را امضا می کنند و یا مذاکرات را تمدید. *حسن بهشتی پور - کارشناس مسائل بین الملل