صاحب مقصودی
۱۳۹۵/۰۵/۲۵ ۰۶:۱۱ چاپ
گیل خبر/ صاحب مقصودی شهرداری و اداره کل ورزش و جوانان دو نهادی هستند که هر کدام وظایف متفاوتی نسبت به ورزش بر دوش خود احساس می کنند، ادارات کل ورزش و جوانان همانطور که از اسمشان پیداست باید در بسط و گسترش ورزش همگانی، قهرمانی و حرفه ای چه در بخش نرم افزار و چه در بخش سخت افزار تلاش داشته باشند اما شهرداری به عنوان نهادی عمومی تنها وظیفه پرداختن به ورزش همگانی را در چارچوب وظایف ذاتی اش می بیند و در صورتیکه بخواهد پای در میدان قهرمانی و یا حرفه ای یعنی همان تیمداری بنهد باید مجوزی از وزارت کشور و مصوبه ای از شورای شهر داشته باشد. در راستای همین وظایف هر دوی این سازمانها در گیلان مشغول خدمات رسانی بودند تا اینکه موضوع واگذاری باشگاه سپیدرود رشت پیش کشیده شد. شهرداری رشت ابتدای امر در اقدامی هماهنگ با اداره کل ورزش و جوانان گیلان و بدون گرفتن مجوزی از وزارت کشور و یا مصوبه ای از شورای شهر اقدام به نامه نگاری هایی در خصوص در اختیار گرفتن یکی از دو تیم سپیدرود یا داماش (شما بخوانید فقط سپیدرود) کرده بود اما لابی پرقدرت باشگاه سپیدرود با برهم زدن این بازی دست شهرداری و اداره کل ورزش را در پوست گردو قرار داد تا این دو همدیگر را متهم به برهم زدن بازی کنند. اگرچه همان لابی پرقدرت کمی بعدتر برای در اختیار قرار دادن بخشی از سهام سپیدرود با شهرداری به توافق رسید اما کدورت های آقای شهردار و آقای مدیرکل هرگز برطرف نشد و تا اینجا ادامه پیدا کرد که هر ورزشکاری مورد حمایت شهرداری قرار می گیرد از دایره حمایت اداره کل ورزش محروم می گردد. شهرداری رشت به تبع وظیفه ذاتی خود در حمایت از ورزش عمومی و همگانی اقدام به حمایت مادی و معنوی از برخی شهروندان ورزشکار که توانایی کسب مدال یا ثبت رکورد در میادین بین المللی داشته اند را کرده است اما اداره کل ورزش نیز این اقدام شهرداری که البته با مجوز شورای شهر بوده است را مانوری تبلیغاتی در استانه انتخابات شورای اسلامی شهر می داند و معتقد است باعث ایجاد توقع در سایر ورزشکاران می شود. اگرچه این ادعای اداره کل قابل اثبات نیست ولی این حرف که اگر شهرداری خواهان حمایت از ورزشکاران منطقه است چرا با تعامل با اداره ورزش ورزشکاران مورد نظر را انتخاب نمی نماید حرفی منطقی است. در شرایط موجود ورزشکاران به صورت شخصی و سلیقه ای انتخاب می شوند و حق به حقداران میادین واقعی ورزشی نمی رسد و کسانی که قدرت لابی گری قوی تری داشته باشند از این موهبت شهرداری بهره مند خواهند شد. به هر حال آتش این جنگ پنهان بین شهرداری رشت و اداره کل ورزش و جوانان گیلان بیش از همه دامن ورزشکاران را خواهد گرفت و این قشر پرتلاش را محروم از حمایت خواهد کرد بهتر است این دو سازمان با تعاملی دوسویه مقدمات حمایت از ورزشکاران این خطه را فراهم کنند نه اینکه آب به آسیاب دشمن بریزند.