۱۳۹۵/۰۵/۰۲ ۰۷:۲۰
۲- ظهور و بروز این فراکسیون و گرد هم آمدن تعدادی از نمایندگان محترم ذیل نام((اعتدال)) اصولا موجبات تعجب کسی را فراهم نمی آورد اما شکل و دینامیزم رسیدن ماجرا به چنین مرحله ای بسیار جالب و می توان گفت کم سابقه است.تنها کافیست به این نکته توجه کنیم که بخش قابل توجهی از اعضاء فراکسیون نوظهور از لیست امید برآمدند و وارد مجلس شدند سپس همین اعضاء محترم در روز اول تشکیل مجلس شورای اسلامی به سمت فراکسیون ولایت و رهروان چرخش نمودند تا با کام جستن از نفوذ این فراکسیونها در مجلس و روی گرداندن از فراکسیون امید بتوانند رییس مجلسی را برگزینند که لیست حامی شان در انتخابات،نفری جز ایشان را برای انتخاب رییس مجلس در نظر داشت.حالا پس از کامیابی از فراکسیون ولایت و تنظیم دقیق هیات رییسه به این واسطه،ایضا پس از تفوق قابل ملاحظه بر کمیسیونهای مجلس،ماه عسل خود را با فراکسیون ولایت نیز به پایان برده و می روند که مستقلا به موضوعات مطروحه در مجلس بپردازند.کمی دقت در این حرکت محیرالعقول به ما منتقل می سازد که عده ای از نمایندگان محترم با عنوان حامیان دولت وارد عرصه ی انتخابات می شوند،سپس طی یک اتحاد به ظاهر استراتژیک با جریان مخالف دولت در مجلس هیات رییسه و ترکیب کمیسیونها را سامان می دهند و حال مجددا با پشت کردن به همین جریان موخر و با بدست آوردن دل دولت،با نامگذاری ((اعتدال)) بر خودوجه مستقلی را برای خود تشکیل می دهند.
۳- عجیب تر آنکه فراکسیون ولایت در انتخابات هیات رییسه برای ریاست،همان نفری را انتخاب می کنند که اینک قرار است رییس فراکسیون نوظهور شود!و معلوم نیست چگونه می توان بنا بر مرزبندی احتمالا سیاسی فراکسیونی مستقل در مجلس تشکیل داد که رییس آن می تواند در راس فراکسیونی دیگر قرار گیرد؟و حال باید منتظر ماند و دید که آیا فراکسیون ولایت در تصمیم خود تجدید نظر خواهد کرد یا فراکسیون اعتدال برای ریاست خود به سوی رهبری دیگر زاویه خواهد گرفت؟
این کلاف پیچیده بدون شک دستپخت کسانیست که عنوان اعتدال را در مجلس شورای اسلامی برای خود برگزیده اند و بخش قابل توجهی از آنها بی ارتباط با حزب اعتدال و توسعه نیستند.حزبی که در قریب به سه سال گذشته بدنبال تئوریزه نمودن مفهوم اعتدال،پایگاه اجتماعی،سبک سیاست ورزی مبتنی برآن و پی افکندن ساختار گفتمانی آن بوده است.واضح است که هویت هر گفتمانی را مرزهای آن با سایر گفتمانها تشکیل می دهد و این بی مرزیها در عمل سیاسی چالش عمیقی برای هر گفتمانی بوجود خواهد آورد.این بی مرزی ها و فراخ دستی های هویت زدا آیا می تواند هویتی با عنوان اعتدال را شکل بخشیده و تقویتش کند؟باید منتظر ماند و دید که آیا اعتدالیون می توانند این اتفاقات بوقوع پیوسته را از مصادیق اعتدالگرایی دانسته و به نقدهای وارد بر آن پاسخ گویند؟
۴- به یاد دارم در درس شیمی معدنی پیوندی میان برخی اتمها وجود داشت که به نام ((پیوند داتیو))یا ((کووالانس کئوردینانس))مشهور بود،در این نوع پیوند(برخلاف پیوندهای کووالانسی که هر یک از اتمها با به اشتراک گذاردن یک الکترون از خود به یکدیگر متصل می شوند)یکی از اتمها دوالکترون به میدان پیوند می آورد و آن دیگری تنها اوربیتال خالی را دستمایه می کرد و اتفاقا بهمین دلیل پیوند،استحکام بیشتری به خود می گرفت چرا که هر یک از اتمها حالت یونیزه به خود می گرفت و قطبیتشان فزونی می یافت.حال حکایت این پیوند با پیوندی که در لیست امید میان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان شکل گرفت مشابه به نظر می رسد.پیوندی که در آن اصلاح طلبان تمام الکترونهایی که در عرصه ی عمومی جامعه داشتند را با اعتدال گرایان و حامیان دولت باشتراک گذاردند تا ماحصل آن پیوند و اتحادی استراتژیک باشد.اما گویا قوانین سیاست در نیروهای سیاسی کشورمان کمترین تشابهی با قوانین شیمی و علوم پایه ندارد آنگونه که می توان هر لحظه هر عملی در هر پیوندی از خود بروز داد و آن را به پای اعتدال نوشت.
به نظر تئوریسینهای جریان اعتدال هرچه زودتر باید به داد گفتمان خود و سبک سیاست ورزی سیاست ورزان خود برسند وگرنه معلوم نیست بدنه ی عظیم اصلاح طلبان بازهم حاضر باشند با قواعد شیمی وارد بازی شوند و در نهایت،عجایب قوانین سیاست را درو کنند.
پایگاه گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
۱- حکایتهای درس آموز مجلس دهم وانتخابات پیش و پس از آن گویا پایانی ندارد.همین چهار شنبه ی گذشته معلوم شد که نگرانی اصلاح طلبان نسبت به پایبندی اعتدال گرایان حامی دولت در خصوص لیست امید و فراکسیون برآمده از آن واقعیتی انکار ناپذیر بوده و پیوندهای کئوردینانسی داخل فراکسیون امید وجه دیگری به خود گرفته است.جایی که فراکسیون سوم مجلس هم با عنوان ((فراکسیون اعتدال)) رخ نمایانده و فراکسیون امید را با تکانه ی دیگری مواجه ساخته است.اینبار بخشی از اعضاء فراکسیون امید و بخشی از اعضاء فراکسیون ولایت ترکیبی از نمایندگان مجلس را تشکیل داده اند تا با زعامت احتمالی رییس محترم مجلس جریان سومی را در آن راه اندازی نمایند،جریان سومی که بیشتر اعضاء آن کام خود را در انتخابات،با پیوستن به لیست امید جستند و حتی تعدادی از اعضاء فراکسیون نوظهور پیش از تشکیل مجلس دستدار فراکسیون امید بوده اند.
۲- ظهور و بروز این فراکسیون و گرد هم آمدن تعدادی از نمایندگان محترم ذیل نام((اعتدال)) اصولا موجبات تعجب کسی را فراهم نمی آورد اما شکل و دینامیزم رسیدن ماجرا به چنین مرحله ای بسیار جالب و می توان گفت کم سابقه است.تنها کافیست به این نکته توجه کنیم که بخش قابل توجهی از اعضاء فراکسیون نوظهور از لیست امید برآمدند و وارد مجلس شدند سپس همین اعضاء محترم در روز اول تشکیل مجلس شورای اسلامی به سمت فراکسیون ولایت و رهروان چرخش نمودند تا با کام جستن از نفوذ این فراکسیونها در مجلس و روی گرداندن از فراکسیون امید بتوانند رییس مجلسی را برگزینند که لیست حامی شان در انتخابات،نفری جز ایشان را برای انتخاب رییس مجلس در نظر داشت.حالا پس از کامیابی از فراکسیون ولایت و تنظیم دقیق هیات رییسه به این واسطه،ایضا پس از تفوق قابل ملاحظه بر کمیسیونهای مجلس،ماه عسل خود را با فراکسیون ولایت نیز به پایان برده و می روند که مستقلا به موضوعات مطروحه در مجلس بپردازند.کمی دقت در این حرکت محیرالعقول به ما منتقل می سازد که عده ای از نمایندگان محترم با عنوان حامیان دولت وارد عرصه ی انتخابات می شوند،سپس طی یک اتحاد به ظاهر استراتژیک با جریان مخالف دولت در مجلس هیات رییسه و ترکیب کمیسیونها را سامان می دهند و حال مجددا با پشت کردن به همین جریان موخر و با بدست آوردن دل دولت،با نامگذاری ((اعتدال)) بر خودوجه مستقلی را برای خود تشکیل می دهند.
۳- عجیب تر آنکه فراکسیون ولایت در انتخابات هیات رییسه برای ریاست،همان نفری را انتخاب می کنند که اینک قرار است رییس فراکسیون نوظهور شود!و معلوم نیست چگونه می توان بنا بر مرزبندی احتمالا سیاسی فراکسیونی مستقل در مجلس تشکیل داد که رییس آن می تواند در راس فراکسیونی دیگر قرار گیرد؟و حال باید منتظر ماند و دید که آیا فراکسیون ولایت در تصمیم خود تجدید نظر خواهد کرد یا فراکسیون اعتدال برای ریاست خود به سوی رهبری دیگر زاویه خواهد گرفت؟
این کلاف پیچیده بدون شک دستپخت کسانیست که عنوان اعتدال را در مجلس شورای اسلامی برای خود برگزیده اند و بخش قابل توجهی از آنها بی ارتباط با حزب اعتدال و توسعه نیستند.حزبی که در قریب به سه سال گذشته بدنبال تئوریزه نمودن مفهوم اعتدال،پایگاه اجتماعی،سبک سیاست ورزی مبتنی برآن و پی افکندن ساختار گفتمانی آن بوده است.واضح است که هویت هر گفتمانی را مرزهای آن با سایر گفتمانها تشکیل می دهد و این بی مرزیها در عمل سیاسی چالش عمیقی برای هر گفتمانی بوجود خواهد آورد.این بی مرزی ها و فراخ دستی های هویت زدا آیا می تواند هویتی با عنوان اعتدال را شکل بخشیده و تقویتش کند؟باید منتظر ماند و دید که آیا اعتدالیون می توانند این اتفاقات بوقوع پیوسته را از مصادیق اعتدالگرایی دانسته و به نقدهای وارد بر آن پاسخ گویند؟
۴- به یاد دارم در درس شیمی معدنی پیوندی میان برخی اتمها وجود داشت که به نام ((پیوند داتیو))یا ((کووالانس کئوردینانس))مشهور بود،در این نوع پیوند(برخلاف پیوندهای کووالانسی که هر یک از اتمها با به اشتراک گذاردن یک الکترون از خود به یکدیگر متصل می شوند)یکی از اتمها دوالکترون به میدان پیوند می آورد و آن دیگری تنها اوربیتال خالی را دستمایه می کرد و اتفاقا بهمین دلیل پیوند،استحکام بیشتری به خود می گرفت چرا که هر یک از اتمها حالت یونیزه به خود می گرفت و قطبیتشان فزونی می یافت.حال حکایت این پیوند با پیوندی که در لیست امید میان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان شکل گرفت مشابه به نظر می رسد.پیوندی که در آن اصلاح طلبان تمام الکترونهایی که در عرصه ی عمومی جامعه داشتند را با اعتدال گرایان و حامیان دولت باشتراک گذاردند تا ماحصل آن پیوند و اتحادی استراتژیک باشد.اما گویا قوانین سیاست در نیروهای سیاسی کشورمان کمترین تشابهی با قوانین شیمی و علوم پایه ندارد آنگونه که می توان هر لحظه هر عملی در هر پیوندی از خود بروز داد و آن را به پای اعتدال نوشت.
به نظر تئوریسینهای جریان اعتدال هرچه زودتر باید به داد گفتمان خود و سبک سیاست ورزی سیاست ورزان خود برسند وگرنه معلوم نیست بدنه ی عظیم اصلاح طلبان بازهم حاضر باشند با قواعد شیمی وارد بازی شوند و در نهایت،عجایب قوانین سیاست را درو کنند.
پایگاه گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
۲- ظهور و بروز این فراکسیون و گرد هم آمدن تعدادی از نمایندگان محترم ذیل نام((اعتدال)) اصولا موجبات تعجب کسی را فراهم نمی آورد اما شکل و دینامیزم رسیدن ماجرا به چنین مرحله ای بسیار جالب و می توان گفت کم سابقه است.تنها کافیست به این نکته توجه کنیم که بخش قابل توجهی از اعضاء فراکسیون نوظهور از لیست امید برآمدند و وارد مجلس شدند سپس همین اعضاء محترم در روز اول تشکیل مجلس شورای اسلامی به سمت فراکسیون ولایت و رهروان چرخش نمودند تا با کام جستن از نفوذ این فراکسیونها در مجلس و روی گرداندن از فراکسیون امید بتوانند رییس مجلسی را برگزینند که لیست حامی شان در انتخابات،نفری جز ایشان را برای انتخاب رییس مجلس در نظر داشت.حالا پس از کامیابی از فراکسیون ولایت و تنظیم دقیق هیات رییسه به این واسطه،ایضا پس از تفوق قابل ملاحظه بر کمیسیونهای مجلس،ماه عسل خود را با فراکسیون ولایت نیز به پایان برده و می روند که مستقلا به موضوعات مطروحه در مجلس بپردازند.کمی دقت در این حرکت محیرالعقول به ما منتقل می سازد که عده ای از نمایندگان محترم با عنوان حامیان دولت وارد عرصه ی انتخابات می شوند،سپس طی یک اتحاد به ظاهر استراتژیک با جریان مخالف دولت در مجلس هیات رییسه و ترکیب کمیسیونها را سامان می دهند و حال مجددا با پشت کردن به همین جریان موخر و با بدست آوردن دل دولت،با نامگذاری ((اعتدال)) بر خودوجه مستقلی را برای خود تشکیل می دهند.
۳- عجیب تر آنکه فراکسیون ولایت در انتخابات هیات رییسه برای ریاست،همان نفری را انتخاب می کنند که اینک قرار است رییس فراکسیون نوظهور شود!و معلوم نیست چگونه می توان بنا بر مرزبندی احتمالا سیاسی فراکسیونی مستقل در مجلس تشکیل داد که رییس آن می تواند در راس فراکسیونی دیگر قرار گیرد؟و حال باید منتظر ماند و دید که آیا فراکسیون ولایت در تصمیم خود تجدید نظر خواهد کرد یا فراکسیون اعتدال برای ریاست خود به سوی رهبری دیگر زاویه خواهد گرفت؟
این کلاف پیچیده بدون شک دستپخت کسانیست که عنوان اعتدال را در مجلس شورای اسلامی برای خود برگزیده اند و بخش قابل توجهی از آنها بی ارتباط با حزب اعتدال و توسعه نیستند.حزبی که در قریب به سه سال گذشته بدنبال تئوریزه نمودن مفهوم اعتدال،پایگاه اجتماعی،سبک سیاست ورزی مبتنی برآن و پی افکندن ساختار گفتمانی آن بوده است.واضح است که هویت هر گفتمانی را مرزهای آن با سایر گفتمانها تشکیل می دهد و این بی مرزیها در عمل سیاسی چالش عمیقی برای هر گفتمانی بوجود خواهد آورد.این بی مرزی ها و فراخ دستی های هویت زدا آیا می تواند هویتی با عنوان اعتدال را شکل بخشیده و تقویتش کند؟باید منتظر ماند و دید که آیا اعتدالیون می توانند این اتفاقات بوقوع پیوسته را از مصادیق اعتدالگرایی دانسته و به نقدهای وارد بر آن پاسخ گویند؟
۴- به یاد دارم در درس شیمی معدنی پیوندی میان برخی اتمها وجود داشت که به نام ((پیوند داتیو))یا ((کووالانس کئوردینانس))مشهور بود،در این نوع پیوند(برخلاف پیوندهای کووالانسی که هر یک از اتمها با به اشتراک گذاردن یک الکترون از خود به یکدیگر متصل می شوند)یکی از اتمها دوالکترون به میدان پیوند می آورد و آن دیگری تنها اوربیتال خالی را دستمایه می کرد و اتفاقا بهمین دلیل پیوند،استحکام بیشتری به خود می گرفت چرا که هر یک از اتمها حالت یونیزه به خود می گرفت و قطبیتشان فزونی می یافت.حال حکایت این پیوند با پیوندی که در لیست امید میان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان شکل گرفت مشابه به نظر می رسد.پیوندی که در آن اصلاح طلبان تمام الکترونهایی که در عرصه ی عمومی جامعه داشتند را با اعتدال گرایان و حامیان دولت باشتراک گذاردند تا ماحصل آن پیوند و اتحادی استراتژیک باشد.اما گویا قوانین سیاست در نیروهای سیاسی کشورمان کمترین تشابهی با قوانین شیمی و علوم پایه ندارد آنگونه که می توان هر لحظه هر عملی در هر پیوندی از خود بروز داد و آن را به پای اعتدال نوشت.
به نظر تئوریسینهای جریان اعتدال هرچه زودتر باید به داد گفتمان خود و سبک سیاست ورزی سیاست ورزان خود برسند وگرنه معلوم نیست بدنه ی عظیم اصلاح طلبان بازهم حاضر باشند با قواعد شیمی وارد بازی شوند و در نهایت،عجایب قوانین سیاست را درو کنند.
پایگاه گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
