به گزارش گیل خبر، در کنفرانس خبری رییس مجلس شورای اسلامی در روز سه شنبه دهم آذرماه که به مناسبت «روز مجلس» برگزار شد، چند نکته متفاوت و متمایز به چشم آمد که اشاره به برخی از آنها خالی از لطف نیست: اول این که علی لاریجانی شب قبل از آن ودر شامگاه  نهم آذر نیزدر برنامه زنده تلویزیونی گفت و گوی ویژه خبری از استودیوی قم شرکت کرده و درباره مهم ترین مسایل داخلی و خارجی سخن گفته بود. با توجه به این که او نماینده قم و رییس مجلس است و 10 سال رییس سازمان صدا و سیما بوده می توانست برنامه را به سویی سوق دهد که هر آنچه مد نظر دارد پرسیده شود تا نیاز به برپایی کنفرانس خبری در روز بعد و مواجهه با سوالات چالشی نباشد. اما کمتر از 24 ساعت بعد نشست عمومی خبری هم تشکیل داد و طبعا سوالات مطروحه در آن واقعی تر بود.

مجریان صدا و سیما همچون خبرنگاران واقعی قادر به طرح سوال نیستند و هر آنچه از اتاق فرمان به آنان خط داده می شود بر زبان شان می نشیند و به همین خاطر مناسبات سیاسی حاکم بر این رسانه در هر گفت و گو به چشم می آید و در واقع توی ذوق می زند و مثلا پیشاپیش می توان دانست که اگر با خانم ابتکار گفت و گو کنند در پی چه هدف سیاسی یی هستند و با دیگری دنبال چه موضوعی. نکته دوم این بود که وقتی درباره تشکیل «گروه 4» و خبر یک مجله سیاسی از او سوال شد به جای پاسخ های معمول و تحقیر رسانه های مستقل یا این که بگوید «برای خودشان گمانه زنی می کنند» به صراحت این خبر را تایید کرد. یکی از مشکلات رسانه های مستقل در ایران این است که چنانچه به خبر موثقی دست پیدا کنند که نتوانند منبع آن را نیز بیاورند با تکذیب هایی رو به رو می شوند که چه بسا به شکایت نیز بینجامد و همین موضوع جسارت رسانه ها را در انتشار خبر اختصاصی سلب کرده و حتی خبرگزاری ها ترجیح می دهند مصاحبه ها و اظهار نظرهای مقامات را با عنوان «خبر» منتشر کنند. سومین نکته قابل توجه در سخنان او اشاره به جریان «اصلاح طلبی» به عنوان یکی از جریانات اصلی سیاسی کشور بود هر چند که تقسیم بندی ها را دقیق ندانست. این در حالی است که پس از حوادث سال 88 برخی از محافل و رسانه ها کوشیده اند اصلاح طلبی را برای همیشه محذوف بدانند و با انگ «فتنه» برانند و همین تازگی بود که محمد رضا باهنر برای ورود اصلاح طلبان به عرصه انتخابات شرط گذاشت. جناحی از اصول گرایان و نه همه آنان قصد داشتند با حذف اصلاح طلبان رقابتی را درون خودشان سامان بدهند حال آن که در نگاه علی لاریجانی «کشور به نیروهای کارآمد نیاز دارد». از سوی دیگر اصرار بر حذف اصلاح طلبان آنان را متفق تر و متحد تر و به عکس اصول گرایان را متشتت کرد. نکته چهارم که در سخنان رییس مجلس قابل تامل است اشاره او به ماجرای 22 بهمن 91 درقم و حمله گروه فشار به او یک هفته پس از جنجال آفرینی احمدی نژاد در مجلس است. علی لاریجانی معمولا بنا به ملاحظاتی در این باره زیاد توضیح نمی دهد یا با اشاره و کنایه پی گیری موضوع راخارج از توان خود اعلام می کند. این بار اما در پاسخ او یک خبر نهفته است؛ این که «دادگاه ویژه روحانیت» به موضوع رسیدگی کرده و طبعا نشان می دهد که دست کم برخی از مهاجمان چه وابستگی هایی داشته اند. پاسخ های علی لاریجانی صریح و روشن بود. حتی آنجا که گفت « من و آقای ناطق نوری اموال نیستیم که مصادره شویم و فکر را نمی توان مصادره کرد». هر چند این سخن او در پاسخ به این پرسش یک خبرگزاری اصول گرا بود که « واکنش شما به تلاش اصلاح طلبان برای مصادره شما و آقای ناطق چیست» اما می توانست به تفاوت های خود و ناطق نوری با اصلاح طلبان اشاره کند و به یادآورد که در سال 76 ناطق نوری رقیب نماد اصلاح طلبان بوده یا در سال 84  خود او با چند چهره اصلاح طلب رقابت می کرده اما به هیچ یک از این موارد نپرداخت و کسی یا جریانی را نیز متهم نکرد و تنها گفت فکر، مصادره شدنی نیست. پیدا بود که برخی از حاضران در کنفرانس خبری با این قصد آمده بودند که سخنی از او در نقد هاشمی رفسنجانی یا اصلاح طلبان بشنوند و جمله ای از فرزند هاشمی یا خبری از یک مجله اصلاح طلب نقل کردند اما لاریجانی هوش مندانه این تکاپوها را هم ناکام گذاشت و به عکس، هنگامی که از او سوال شد از تهران یا قم کاندیدا می شود پاسخ صریحی نداد تا اصول گرایان از حالا دغدغه سرلیستی نیز داشته باشند. چرا که روشن است در هر فهرستی نام علی لاریجانی باشد پایداری ها و احمدی نژادی ها کنار می کشند و چنانچه میانه روها نیز نخواهند از او حمایت کنند به دست خود اردوی اعتدال گراها و اصلاح طلبان را تقویت کرده اند. این گفتار البته یک تحلیل سیاسی نیست که بخواهد بخش های مختلف سخنان و پاسخ های رییس مجلس شورای اسلامی را بررسد وغرض تنها اشاره به 6 نکته بالا و این موضوع است که فضای کشور آرام آرام انتخاباتی می شود و مخالفان فضای باز سیاسی که به نشست ها حمله می کنند و ناطق نوری و علی لاریجانی را شماتت می کنند و خواستار رد صلاحیت اصلاح طلبان هستند با این پارادوکس رو به رو هستند که اگر فضا را بسته و امنیتی بخواهند کاهش نرخ مشارکت یک تهدید تلقی می شود و اگر فضا ی باز و رقابتی را بپذیرند و دولت بتواند از نیمه دی ماه و با اجرای برجام تکانی به اقتصاد بدهد بخت چندانی برای کسانی متصور نیست که معمولا برنده مسابقاتی هستند که رقیبی در کار نباشد.

عصرایران