اختصاصی گیل خبر/علی انجم روز-طی روزهای اخیر دولت ائتلافی بریتانیا با اتفاق نظر سه حزب محافظه کار،لیبرال و کارگر در تلاشند تفحص در حریم خصوصی شهروندان را قانونی کنند. البته دولت دیوید کامرون مدعی ست این قانون ابتدا آزمایشی بطور دوساله به اجرا درآمده و بعد از بررسی نتایج اجرای آن، تصمیم نهایی برای تداوم و یا توقف اش اتخاذ خواهد شد. بر اساس این قانون دولت بریتانیا اجازه می یابد صفحات اینترنتی که شهروندان ملاحظه می کنند را رصد کرده، بهایمیل های شان دسترسی داشته باشد. وقاحت آمیزتر اینکه لندن قادر خواهد است بطور قانونی مکالمات تلفنی شهروندان را شنود کند. این محدود سازی آزادی های فردی تابع مرزهای این کشور نبوده و احتمالا بریتانیایی که دیگر«کبیر» هم نیست بخود اجازه می دهد در سراسر جهان گوش خوابانده و همچنین چشم چرانی کند. اینهمه، به بهانه مبارزه با تروریزم است،همانگونه که به بهانه جلوگیری از نفوذ شوروی نزدیک به نیم قرن جهان را به عرصه ای تنگ برای جهانیان تبدیل کرده بودند. با رسوایی های ببار آمده ناشی از افشاگری های آسانژ و سایت اش ویکی لیکس و بعد از ضربه ی کوبنده ی ادوارد اسنودن کارمند جوان آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) ، انتظار می رفت دولت های مدعی حقوق بشر برای آرام کردن فضا هم که شده ، اندکی تحفظ بخرج دهند. هربار که اسنودن برگی از فضاحت های سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده را برملا می کرد بالافاصله دولت اوباما پای تروریست های خطرناکی که امنیت ملی ایالات متحده و حتی جهان را تهدید می کنند را وسط می کشید تا بر عملکرد دستگاه اطلاعاتی اش سرپوش بگذارد. سیستم اطلاعاتی و امنیتی ایالات متحده تا بدانجا پیش رفت که بی حکم قضایی مکالمات تلفنی شهروندان آمریکایی و غیرآمریکایی را شنود می کرد ، فضای مجازی را به عرصه ی تاخت و تاز خود بدل کرده و عملا بخش بزرگی از ساکنان کره خاکی زیر نگاه سنگین نهادهای اطلاعاتی ایالات متحده روزگار می گذراندند و دلخوش داشتند که در جهان آزاد زندگی می کنند! حربه مبارزه با تروریست ها و وسط کشیدن این بهانه ی نخ نما شده، زمانی بطور مفتضانه کمرنگ و سپس به کل بی رنگ شد که اسنودن برگی تازه رو کرد و آنهم شنود مکالمات تلفنی برخی از رهبران کشورهای جهان من جمله رهبران کشورهای متحد آمریکا همچون آلمان بود. آیا خانم آنگلا مرکل از نقطه نظر دستگاه اطلاعاتی آمریکا تروریست یا حامی تروریزم است؟! از اینجا بود که واژه ی فضاحت معنا یافت و دولت آمریکا در برابر توضیح خواستن دولت آلمان و بسیاری از دولت های جهان دچار لکنت شده به هذیان گویی پناه برده است. بعد از افشاگری های اخیر مردمان آزاده ی جهان به احساس ناامنی دچارند انگار سایه ای سنگین روی سرشان سنگینی می کند. در لیبرال دمکراسی که اساس سامانه های حکومت های غربی و در راس آنها آمریکا را تشکیل می دهد «فردگرایی» یک اصل لایتغیر و اساسی است. این حکومت ها علت وجودی خود را در تامین و تضمین آزادی های فردی،برقراری آرامش و امنیت روانی برای شهروندان جستجو می کنند. در صورتیکه دولت های ایالات متحده آمریکا و اخیرا بریتانیا مشی و روش شان را که از سالها قبل دنبال می کردند و اکنون می کوشند جامه قانون بر تن اش کنند راادامه دهند و در رفتارشان که نقض آشکار منشورحقوق بشر و همچنین اصل پذیرفته شده ی عدم مداخله در امور کشورهای دیگر و فراتر از آن خدشه دار کردن قوانین اساسی و جاری خودشان است تجدیدنظر نکنند قواعد بین المللی به یک بازنگری اساسی نیازمند خواهد بود. زندگی در جهانی امن حق مسلم جهانیان است و کسی به دولت های نه چندان خوشنامی همچون بریتانیا چک سفید دو امضایی نداده است که به بهانه های واهی در خصوصی ترین زوایای زندگی شان سرک بکشند. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.