اختصاصی گیل خبر/ همزمان با روز صنعت و معدن و تجارت جمعی از خبرنگاران گیلانی به دعوت سازمان صنعت، معدن و تجارت  از دو کارخانه ایران برک و پارس شهاب رشت دیدن کردند. کارخانه هایی که امروز دیگر عظمت گذشته خودشان را به نوعی از دست دادند و این به خصوص در مورد کارخانه ایران برک به وضوح دیده می شود. به طوری که۴۸ دستگاه ماشین بافت آن  با ظرفیت ۷۰۰۰ متر در روز به ۵ دستگاه به ظرفیت ۱۰۰ متر رسیده است. کارخانه پشمبافی ایران برک  رشت که در   تولید و تهیه انواع پارچه های پشمی و فاستونی و لباسدوزی فعالیت می کند در سال 1353 مورد بهره برداری قرار گرفته است و اکنون  به گفته مدیر تولید این کارخانه به دلیل واگذاری به بخش خصوصی به وضعیت نامناسبی افتاده است. حسین زاده در این رابطه می گوید: در گذشته 1200 نفر در این کارخانه اشتغال داشتند که اکنون به پنجاه الی شصت نفر رسیده است و ما هم خودمان معوقات بیش از 20 ماهه داریم. مدیر تولید این کارخانه می گوید: ما توان رقابت با شرکت های بزرگتر را نداریم، از لحاظ تولید باید بگویم که ما همان کیفیت گذشته فاستونی  را حفظ کردیم. هنوز مواد  پشم از استرالیا و نیوزیلند و  پولیستر از آلمان وارد می شود.  مواد رنگرزی ما هم از آلمان می آید.  ولی  شرکت های بزرگتر که لابی دارند وسفارشات را می گیرند سبب شده اند کارخانه از لحاظ  فروش بخوابد  و حمایتی نیز از سوی مسئولان استان نمی شود. این مدیر تولید به خبرنگاران می گوید: ما هیچ محدودیت تولیدی نداریم. فعلا سرمایه گذاران و صاحبان ما  انگیزه ای ندارند و شاید فکر می کنند ثروت دارند و نیازی به ایران برک رشت نیست. این صنعت ارزش افزوده فراوانی دارد. در این کارخانه می شود نیروهای  زیادی را جذب کرد. پتانسیل این را داریم  800 الی 1000 را دوباره جذب کنیم.  ما در گذشته محصولات خود را سوریه و عراق نیز صادر می کردیم که اکنون دیگر محدود شده است. تجهیزات ما در هیچ آزمایشگاه دیگر نمی توانید پیدا کنید/ احتمال افزایش 25 درصد اشتغال در کارخانه پارس شهاب  وضعیت کارخانه پارس شهاب رشت البته به نسبت ایران برک دارای روال بهتری است. هرچند به عکاسان اجازه داده نشد از بخش  تولید کارخانه عکس بگیرند. کارخانه پارس شهاب که 48 سال پیش با مشارکت توشیبای ژاپن شروع به کار کرد ( هنوز بسیاری از مردم خیابان منتهی به میدان مصلی را با نام توشیبا می شناسند) و  در ابتدا  تولید لامپ های رشته ای و فلورسنت را در دستور کار داشت. این کارخانه در حال حاضر به صورت سهامی عام در زمینه تولید  لامپ و چراغ های LED، لامپ های کم مصرف (CFL)، فلورسنت، لامپ FPL، گازی (HID)، هالوژن، رشته ای، محصولات روشنایی هوشمند و انرژی خورشیدی (سولار) تولید می شود. البته بهمن دژاکام مدیر کارخانه پارس شهاب وضعیت مناسبی را به خبرنگاران ارائه می کند. وی  می گوید: در زمینه لامپ های رشته ای و فلورسنت مقام اول کشور را داریم. در لامپ های LED سهم 40 درصدی متعلق به پارس شهاب است. از نظر کیفیت آزمایش ما همتای اداره استاندارد است. تجهیزات ما در هیچ آزمایشگاه دیگر نمی توانید پیدا کنید و محصولی ارائه دهیم که از نظر کیفیت زبانزد باشیم. وی همچنین در آماری بیان می کند: در حال حاضر 450 پرسنل داریم( تعداد پرسنلی که به نسبت گذشته کاهش را نشان می دهد.) دژاکام درباره توقف کاهش صادرات به کشورهای دوست ایران نیز می گوید: در گذشته  صادرات به ترکمنستان و عراق داشتیم که به دلایل سیاسی که پیش آمد  تولیدمان کم شده است. وی همچنین با اشاره به مصوبه توقف تولید لامپ های رشته ای تا پایان امسال درباره توسعه این کارخانه می گوید: ما حدودا 5 خط تولید LED  و یک خط فلورسنت را در شرف خرید داریم و  سرمایه گذاری 20 میلیاردی را  برای آن در نظر داریم که در صورت تحقق  قیمت تمام شده ما کاهش پیدا می کند و  هدفمان این است که 20 الی 25 درصد اشتغال به کارخانه افزوده شود. به دلیل ضیق وقت فرصت بازدید از دیگر کارخانه ها برای خبرنگاران فراهم نشد. کارخانه هایی که البته دردهای مشترکی با همین دو کارخانه دارند که شاید تنها نوشتن آن تکرار مکررات باشد. «تعدیل نیرو و مشکل کاهش تولید و عدم پرداخت حقوق» مسائلی مهم که نیازمند بررسی بیشتری برای همه باشد. این ها مسائلی است که ظاهرا در همه دولت ها در حال تکرار است و کمتر کسی برای آن راهکار موثری می اندیشد. شاید تنها نام آن ها برای مردمی مانده است که وقتی سوار تاکسی می شوند مناطق را با نام این کارخانه های قدیمی  می شناسند. حرف هایی که شاید در گذشته ارزش تجاری داشت ولی امروز  شاید دیگر به درد صاحبانش نیز نمی خورد.   عکس: سپهر محمودیان [gallery ids="289315,289316,289317,289318,289339,289323,289322,289321,289320,289319,289325,289324,289326,289327"]