گیل خبر / شادی خورشیدی سدهی - مهر، ماه زیبایی که دانه های دانش و محبت در وجود نونهالان کاشته می شود و رویش آن فردایی باشکوه را نوید می دهد. اول مهر در خانه ها که باز می شود ، کوچه و خیابان ها به وجد می آید، عطر شکوفه های زندگی همه جا می پیچد و طراوت و شادابی در روح و روان آینده سازان کشورمان موج می زند. اول مهر به مدرسه که می رسی ، حال و هوای خاصی دارد ، همه چیز سرشار از شور و نشاط ، همدلی و همبستگی برای کسب علم و دانش است. تابستان کم کم در حال پایان است و دانش آموزان بی صبرانه و مشتاقانه برای رسیدن به اولین روز مدرسه، روزشماری می کنند؛ اما در این میان نوآموزانی هستند که برایشان جدایی از آغوش گرم خانواده سخت است و پا به مکانی جدید به نام مدرسه می گذارند که در آن مهربانی پدر و مادر به نوعی دیگر تغییر می یابد؛ آموختن، نظم و اجتماعی زیستن . اشک هایی که تا همیشه عمر در ذهنشان ماندگار است؛ اشک هایی که می تواند با همکاری و همت والدین تبدیل به لبخند شود و احساس خوبی از روز اول مهر در دفتر خاطراتشان به عنوان یادی برای همیشه به ثبت برسد. بنا به گفته مشاوران تربیتی و تحصیلی؛ جدا شدن از مرکز امنیت خانه و مادر از این که نگرانی را برای کلاس اولی به همراه داشته باشد، امری طبیعی است اما زمانی که این نگرانی کودک خیلی شدید و تبدیل به گریه شود و استمرار داشته باشد، غیر طبیعی است. گریه باعث می شود که والدین تسلیم فرزند شوند و کودک به راحتی به مدرسه نرود ، در مدرسه قرار نگیرد و به دنبال والدین به منزل برگردد. در این هنگام اگر این اقدامات فرزند با مهارت های اولیاء برطرف نشود ، بایستی وارد بررسی تخصصی شد که در بررسی تخصصی آن چیزی که اهمیت دارد رابطه والدین با همدیگر و نقش آنها در خانه است. ارتباط بین والدین نقش حیاتی برای آرامش دارد؛ اگر این ارتباط متعادل نباشد احتمال اینکه فرزند دچار اغتشاش ذهنی شود، زیاد است و در این وضعیت ترس بر کودک حاکم و خواب مختل می شود. دندان سایی ، از خواب بیدار شدن ، حرف زدن های غیرطبیعی در خواب، خواب های ترسناک و شب ادراری از علامت هایی است که به والدین پیام می دهند که کودک آرام نیست و این ناآرامی موجب بی قراری او در مدرسه می شود. برای برطرف کردن این ناآرامی ها ، پدر و مادر بایستی با هم هماهنگ باشند و یکدلی شان را در پیامی زیبا به کودک منتقل کنند. دست اندرکاران مدرسه و والدین بایستی در برنامه ارتباطی شان با کودک ، ' تقویت' را در سرلوحه کارشان قرار دهند؛ و در این رابطه پاداش مرحله آخر کار است و در این میان، توجه به کار خوب کودک مهم است. می بایست کارهای خوب را بیش از پیش تقویت کنیم که در اینصورت فضا برای کارهای بد کمتر می شود؛ متاسفانه ما به کودک مان می گوییم این کار را نکن اما جایگزینی برای اینکه این کار را انجام ندهد، نداریم. بنابراین اگر می خواهیم در اولین روز ورود به مدرسه اشک بچه ها تبدیل به قهقهه کودکانه شود؛ هماهنگی بین مدرسه و خانه ، تقویت فعالیت های خوب بچه ها از ناحیه خانه و مدرسه ضروری است. شب قبل از ورود به مدرسه بایستی فضای خانه با شب های دیگر تفاوت داشته باشد و چیزی که کودک خوشش می آید، انجام گیرد. در اولین روز مدرسه باید با اهداء یک شاخه گل و یا هدیه ای شاد به فرزند نوآموز خود تبریک بگوییم تا خاطره خوشی در ذهن کودک نقش بندد. از انتقال پیام منفی به کودک نوآموز بپرهیزیم؛ در این رابطه والدین بایستی طرز تفکر امیدوارکننده مثبت و خوشایندی را نسبت به مدرسه در ذهن کودک القاء کنند. انتظارات والدین از نوآموز بایستی با توانایی های آنها هماهنگ باشد و خارج از دسترس و توانایی کودک نباشد. هیچوقت نباید خاطرات ناخوشایند خود از مدرسه را برای کودک قبل از ورود به مدرسه تعریف کنیم ، بایستی کاری انجام داد تا کودک احساس خوبی برای رفتن به مدرسه داشته باشد. والدینی که حس مطلوبی پیش از مدرسه به فرزند خود القا می کنند ، پذیرش محیط جدیدی به نام مدرسه را به فرزندان شان هدیه می بخشند. به تاکید روانشناسان کودک؛ کمال گرایی والدین نیز موجب اضطراب در کودک می شود که درغیر این صورت شاید ورود به دنیایی به عنوان مدرسه برای کودک به مراتب راحت تر باشد. مهارت هایی که کودک در طول زندگی یاد گرفته، بسیار حائز اهمیت است زیرا این مهارت ها موجب می شود که فضای مدرسه را راحت تر بپذیرد. حساسیت زدایی منظم نیز در این رابطه بسیار مورد تاکید است و در این حساسیت زدایی ، کودک می تواند یک هفته قبل از شروع سال تحصیلی ، فضای مدرسه را ببیند ، نیم ساعت از والدین جدا شود و والدین در حیاط مدرسه بمانند که در این فرآیند، کودک نسبت به فضای جدید به نام مدرسه آماده شود. به هر صورت سال تحصیلی جدید در آستانه آغاز است و نونهالان این آب و خاک فضایی جدید را تجربه خواهند کرد و خاطره ای که برای همیشه در ذهنشان ماندگار است؛ به یاد داشته باشیم به جا گذاشتن خاطره ای خوش در ذهن لطیفشان حقشان بوده و می بایست برای این مهم فرهنگ سازی کرد و به راحتی از کنارش گذر نکرد./ ایرنا