اختصاصی گیل خبر/مردم شاهد هستند که به رغم تلاش همه جانبه برای پیشرفت و حفظ آرامش در کشور، اقلیت کوچکی که به تعبیر حسن روحانی، بلندگوهای بزرگ را از دیگران عاریه کرده اند، درصدد مقابله با این موفقیت ها هستند تا خدمات انجام شده را نزد مردم تلخ کنند. این واقعیت است که با شعار و ادای جملات تند، مشکلات جامعه و کشور حل و فصل نمی شود. همه به خوبی می دانند که مردم ایران پشتیبان صلح و آشتی و مسیر تعامل سازنده با جهان هستند و نیاز جدی امروز،آرامش توأم با انسجام، وحدت، همدلی و همزبانی است و این را همان منتقدین بهتر از دیگران درک می کنند. آن اقلیتی که بلندگوهای بزرگ دارند، به رغم آرمان گرایی و علاقه به تک گویی و انحصار و بیرون راندن حریف از صحنه، البته در سال های اخیر پوست انداخته اند و گام هایی به سمت حرفه ای شدن برداشته اند. رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی جدید، پدیده های غربی هستند و نضج و شکل گیری آنها در کشورهای صنعتی اتفاق افتاده است. فعالان عرصه رسانه افرادی هستند که به طور حرفه ای برای فعالیت در رسانه ها تربیت شده اند و مرزبندی کاملا مشخصی با فعالان عرصه سیاست دارند. تعامل میان اصحاب رسانه و سیاسیون، در چارچوب های مشخصی تعریف شده است. یک رسانه اعتبار خود نزد مخاطب را بسیار اهمیت می دهد و یک سیاستمدار با درک قدرت افکار عمومی و نقش رسانه، تلاش دارد اهداف و آرمان های خود را به نحوی پیش ببرد که بیشترین همراهی را از طرف رسانه ها شاهد باشد.در رسانه های مخالف دولت، نخستین ایراد وارده، خلط میان سیاست و رسانه است؛ فرمان حرکت رسانه ها در دست سیاسیون است. برخی سیاسیون به عنوان یک ابزار به رسانه ها می نگرند.اشکالی که این امر به وجود می آورد آن است که رسانه از الگوهای حرفه ای گری مرتب فاصله می گیرد و پیام های ارسالی از رسانه از مقبولیت کافی برای اثرگذاری بر مخاطب برخوردار نیست. رسانه باید بتواند بی طرفانه رویدادهای پیرامونی را با صداقت و صراحت به مخاطب برساند. در رسانه های منتقد دولت، این دو موضوع با هم یکی شده است. اخبار مملو از جهت گیری است و در تحلیل هایی قالب خبر به مخاطب ارائه می شود که در رفتار سیاسی و اجتماعی او موثر باشد. به نظر می رسد اعتماد کافی میان کارکنان و مدیران این رسانه ها برای پوشش خبری وجود ندارد.خبرنگاران تلاش دارند اخباری را چینش کنند و پوشش دهند که از بیشترین بازخورد مثبت مدیران خود برخوردار شوند. خلط تحلیل در لا به لای اخبار، مخاطب را بر آن می دارد که اعتماد کافی نداشته باشد و برای رسیدن به واقعیت از رسانه های دیگر استفاده کند. بلندگوهای مدنظر رئیس جمهور، در گام نخست باید بپذیرند که رسانه ساز و کار خاص خود را دارد. افرادی که برای کار در رسانه تربیت شده اند، واقعیت ها را همان گونه که هست، نه آن گونه که ما می خواهیم باشند، پوشش می دهند. این افراد در نقل رویدادها دروغ نمی گویند و موضوعی را پنهان نمی کنند، یا آن را به شکل غیرواقعی مطرح نمی کنند. وقتی اخبار به شکل واقعی پوشش داده شود، مخاطب اعتماد خود را بازمی یابد و آن رسانه در بخش تحلیل دیدگاه های خود را مطرح می سازد که می تواند مورد قبول مخاطب باشد یا نباشد.