به گزارش گیل خبر، در سال 2007، باراک اوباما کاندیدایی بود که گفت حاضر است بدون پیش شرط با مقامات ایرانی دیدار کند. این رویکرد آنچنان غیرمتعارف بود که حتی هیلاری کلینتون آن را غیرمسئولانه و ساده لوحانه توصیف کرد. اوباما تا مبارزات انتخاباتی دوم خود در سال 2012 متوجه شده بود که افکار عمومی آمریکا چندان علاقه ای به دوستی با ایران ندارد و مهم تر اینکه رای دهندگان یهودی او از پیامدهای دستیابی ایران به سلاح هسته ای برای اسرائیل نگرانند. اوباما در یکی از مناظره های انتخاباتی سال 2012 با صراحت و شفافیت تمام گفت :«توافقی که ما خواهیم پذیرفت این است که آنها به برنامه هسته ای خود پایان دهند. این کاملا روشن است.» چارچوب توافقی که رئیس جمهور آمریکا این ماه از آن دفاع کرد به برنامه هسته ای ایران پایان نمی دهد. در حقیقت، این توافق به این هدف حتی نزدیک هم نمی شود. این توافق به شکل کنونی اش به ایران اجازه می دهد بخش های بزرگی از زیرساخت هسته ای خود را حفظ کند. ایران هزاران سانتریفوژ غنی سازی اورانیوم خود را نگه می دارد و ذخایر موجود اورانیوم غنی شده خود را نیز حفظ می کند. تهران می تواند به کار برای تکمیل کردن سانتریفوژهای پیشرفته برای غنی سازی اورانیوم درجه تسلیحاتی ادامه دهد. صبر کنید. باز هم هست. این توافق روی موشک های بالستیک ایران، که می توانند کلاهک های هسته ای حمل کنند، تاثیری نخواهد داشت. در خصوص بازرسی از تاسیسات هسته ای نیز باید گفت کدام بازرسی ؟ بازرسی های بدون مانع جامعه بین المللی بخشی از این توافق نیست. ظاهرا برنامه این است که فقط به ایران اعتماد شود. به منظور درک ریشه این اعتماد تازه یافته به تهران، بیایید نگاهی به شش ماه گذشته بیندازیم تا نشانه ای از وضع کنونی روابط دو طرف را پیدا کنیم. ژانویه 2015 - محمدجواد ظریف ، وزیر امور خارجه ایران ، علنا مدعی شد که غرب در مذاکرات تسلیم ایران خواهد شد. فوریه 2015 - مذاکره کننده هسته ای ارشد ایران گفت بر سر جان کری وزیر امور خارجه آمریکا فریاد می کشد. آوریل 2015 - ژنرال حسین سلامی، معاون فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعلام کرد بازرسان بین المللی هیچگونه دسترسی به سایت های نظامی ایران نخواهند داشت. کدام یک از این ها موجب اطمینان و اعتمادسازی است؟ کدام یک از اینها موجب می شود هیچ انسان منطقی که به فکر منافع آمریکا و متحدان ما باشد قلبا احساس کند که ما باید این توافق با ایران را پیش ببریم؟ این روزنامه نوشت رئیس جمهور آمریکا کار دشواری پیش رو دارد. اما یک عنصر کلیدی از کار وی محافظت و دفاعاز مردم آمریکا و محافظت از متحدان ماست. مسئولیت اصلی وی این است که از منافع آمریکا محافظت کند. اوباما در عوض همچنان سرگرم تضعیف موضع آمریکا و اعتبار جهانی آن است. با نادیده گرفتن خط قرمزی که برای سوریه کشیده شده بود، با آزادی تروریست ها از گوانتانامو ، و حالا هم با ابراز شادمانی از دستیابی به توافقی خیالی با ایران. هیچ معیاری وجود ندارد که بر اساس آن بتوان گفت این توافق موجب قدرتمندتر شدن آمریکا می شود. چرا اوباما این قدر مشتاق پذیرفتن توافقی است که هدف اعلام شده قبلی خود وی را که پایان یافتن برنامه هسته ای ایران است، نادیده می گیرد؟ برنامه رئیس جمهور آمریکا با هیچ منطقی سازگار نیست. این روزنامه نوشت: گزارش شده است که اوباما مایل است از ایران دیدن کند. عجیب اینکه آخرین رئیس جمهور آمریکایی که از ایران دیدن کرد جیمی کارتر بود. شاید ریاست جمهوری کارتر به سبب واکنش ناکام آمریکا به بحران گروگانگیری در ایران بهتر از هر چیزی در یادها مانده باشد. امیدوار باشیم که ضعف مکرری که ساکن کنونی کاخ سفید نشان داده است به تشویق و تحکیم میراث مشابهی نینجامد. /انتخاب