به گزارش گیل خبر/این روزها پیاده روی ظریف با وزیر خارجه آمریکا در ژنو تبدیل به مسئله اصلی برخی جریان های سیاسی کشور شده است. این پیاده روی از سوی جریان مخالف دولت روحانی به عنوان یک نقطه ضعف بزرگ یاد می شود. نقطه ضعفی که آن را زخمت، ضعیف و توهین به شهدا می دانند. بلند شدن ظریف و کری از پشت میز مذاکره و قدم زدن در خیابان به عقیده ی عده ای برخلاف منافع ملی بوده است به خاطر همین ظریف را به مجلس فراخوانده اند تا او در مورد این پیاده روی دیپلماتیک خود به نمایندگان مجلس پاسخ دهد. 21 نماینده مجلس به همین واسطه از ظریف سوال کرده اند که: « جناب آقای وزیر خارجه! متأسفانه حواشی مذاکرات هسته ای ایران و اعضای ۱+۵ مجدد در ژنو تکرار شده و این یعنی خطای دیپلماتیک از سوی نماینده ارشد جمهوری اسلامی ایران. پیاده روی نمادین شما با وزیر امور خارجه آمریکا و سفر به کشور فرانسه آن هم در زمان هتاکی چندباره نشریه شارلی ابدو به مقدسات مسلمانان هیچ یک شایسته شأن وزیر خارجه ایران نبود». دلواپسان رفتار وزیر امور خارجه، تا کنون هیچ دلیلی منطقی برای این انتقاد خود بیان نکرده و نگفته اند که چه تفاوتی میان مذاکره ظریف و کری پشت یک میز و مذاکره کری و ظریف در خیابان های ژنو وجود دارد؟ مگر در این پیاده روی اتفاقی افتاده است که مخالفان شمشیر خود را برای ظریف از رو بسته اند؟ این ایرادها حتی صدای حسن روحانی را نیز درآورد و رئیس جمهور روز گذشته در هفتمین جشنواره بین المللی فارابی با اشاره به حواشی اخیر گفت: ما در امر سیاست دیپلمات های بسیار مجربی را امروز در اختیار داریم و شما می بینید که تیم مذاکره کننده ما در برابر گروه 1+5 که شش کشور قدرتمند هستند می ایستد و حرف سیاسی و حقوقی و فنی می زند که این برای کشور ما افتخاری قلمداد می شود. حالا ممکن است ایراد بگیرند و بگویند تند و کند راه رفته، کت اش کج بوده و یا عینکش طوری بوده است. اینها حرف نشد. ما به دیپلمات های شجاعمان اعتماد می کنیم.» در این میان اما شاید مسئله ای که بیش از پیش باعث شده است دلواپسان پرونده هسته ای ایران زمین بازی خود را در پرونده هسته ای ایران گسترش دهند و به هر رفتار و گفتاری اعتراض کنند، خاموش شدن ظریف در فضای مجازی و به معنای بهتر دیپلماسی عمومی وزیر امور خارجه ایران است. ظریف در همان روزهای ابتدایی آغاز به کارش با حضور گسترده در فضای مجازی به ویژه فیس بوک و توئیتر مردم را در جریان اتفاقات مذاکرات و حتی جزئیات آن قرار می داد. بسیاری از مردم و اهالی رسانه قبل از اینکه از خبرگزاری های داخلی و خارجی متوجه نتیجه مذاکرات و حواشی آن شود از صفحه فیس بوک ظریف متوجه اتفاقات مذاکرات می شدند. دیپلماسی عمومی ظریف، باعث شده بود مردم درگیر مذاکرات هسته ای ایران و با کشورهای 1+5 شوند و سعی کنند لحظه به لحظه پیگیر مذاکرات شوند تا بدانند وزیر امور خارجه ایران از چه ترفندهایی دیپلماتیکی برای پیروزی نهایی در مذاکرات هسته ای استفاده می کنند. ظریف با حضور گسترده خود در فضای مجازی یک تابو شکنی بزرگ را در کشور رقم زد و باعث شد مردم به ویژه جوانان درگیر مهم ترین مسئله کشور طی سال های اخیر شوند. اما حالا بعد از گذشت یک سال و نیم از عمر مذاکرات هسته ای در دولت تدبیر امید، ظریف درهای دیپلماسی عمومی خود را بسته است و هیچ توجهی به فضای مجازی و مخاطبان چشم به راه خود ندارد و سعی می کند مانند دیگر وزرای دولت روحانی رفتار کند. همین شریک نکردن مردم و در جریان قرار ندادن آنها باعث شده است تا فاصله میان مردم و ظریف بیش از پیش شود و همین فاصله باعث شده است تا دلواپسان بتوانند از این گپ بهترین استفاده را ببرند، چه آنکه در گذشته کامنت های بی شمار حمایتی از فعالیت های ظریف در ژنو و وین این هشدار را به دلواپسان می داد که ظریف از یک پشتوانه مردمی بزرگ برخوردار است. هرچند دور شدن ظریف از فضای مجازی و سکوت تلویحی این روزهای وزیر خندان دولت را نیز باید تاحدودی نتیجه همین فشارهای حاشیه ای منتقدان تندروی دولت دانست و همانگونه که خود ظریف نیز اخیرا اظهار داشت سکوت را بهترین راهکار برای مقابله با این اقدامات حاشیه ای دانسته است. در همین راستا شاید مقایسه ای نمادین میان وزیر خارجه کشورمان و سرمربی تیم ملی فوتبال پربیراه نباشد. بدون شک محبوبیتی که امروز کی روش به واسطه جذابیت های فراوانش دارد، ظریف چندین ماه پیش به دلیل جذابیت های فروانش و دیپلماسی عمومی اش در بین مردم برخوردار بود. می توانید تصور کنید که ظریف در صفحه فیس بوک خود از این پیاده روی می نوشت و توضیحی کوتاهی در این مورد می داد و مردم نیز در حمایت از این رفتار او، کامنت ها و لایک های خود را روانه این صفحه اجتماعی وزیر امور خارجه می کردند. همین حرکت ساده می توانست پیامی مهمی باشد برای دلواپسان رفتار ظریف! حمایت مردم از رفتار دیپلماتیک ظریف در مقابله رفتارهای طرف مقابل مانند اعتراض های سازماندهی شده بعد از نماز جمعه شهرهای مختلف و حتی برگ برنده روحانی در این شطرنج سیاسی با دلواپسان. با اینکه علت این خاموشی ظریف در فضای مجازی به وضوح مشخص نیست و تا کنون وزیر امور خارجه پاسخی به این سکوت نداده است اما به نظر می رسد او باید هرچه زودتر کلید تدبیر را در قفل دیپلماسی عمومی بیندازد تا مسیر او برای مذاکرات حساس آینده روشن و با حمایت مردمی همراه باشد. مردم دوست دارند اخبار مذاکرات را بدون واسطه از زبان وزیر دوست داشتنی خارجه خود بشنوند و دیپلماسی عمومی ظریف می تواند تنها راه رسیدن به این معنا باشد. شاید زودتر از هر سفارتخانه ای باید سفارتخانه ظریف در فضای مجازی فعال شود تا دیپلماسی عمومی ایران بازهم با قدرت جهان و مردم را تحت تاثیر خود قرار دهد. مصطفی داننده   /نامه نیوز