اختصاصی گیل خبر/ رشت، شهری با پیشینهای درخشان و فرهنگی غنی، همواره در تاریخ ایران بهعنوان شهر اولینها شناخته شده است. این شهر نهتنها مرکز استان گیلان بلکه مرکز رویدادها و تحولات مهمی بوده که تأثیرات ماندگاری بر جامعه ایران گذاشته است.
تنها بخش کوچکی از این پیشتازیهای قابل توجه به شرح ذیل است:
۱.نخستین مدرسه دخترانه شمال کشور:
تأسیس مدرسههای دخترانه در رشت نقطه عطفی در تاریخ آموزش و پرورش ایران بهویژه در ترویج برابری آموزشی بود.
۲.اولین داروخانه شبانهروزی ایران (داروخانه کارون):
آرسن میناسیان اولین داروخانه شبانهروزی ایران را در رشت افتتاح کرد. هدف او این بود که دست واسطه را کوتاه کند تا داروها را با قیمت مناسب به دست بیماران برساند.
۳.اولین راه آهن ایران:
قدیمی ترین راه آهن ایران در مسیر بندر انزلی به پیربازار و رشت احداث شده و بقایای آن هنوز وجود دارد.
۴.اولین اتوبوس وارد شده به ایران:
اولین اتوبوس در ایران توسط یک تاجر بلژیکی در شهر رشت به کار گرفته شد.
۵.اولین کتابخانه ملی ایران
۱۹ مهر ۱۳۱۳ همزمان با جشن هزاره فردوسی اولین کتابخانه ملی ایران در رشت گشایش یافت. این کتابخانه اولین کتابخانهای است که لفظ "کتابخانه ملی"برای آن استفاده شد.
۶.اولین خانه معلولان و سالمندان در ایران:
آرسن میناسیان با کمک مردم خیر رشت در محله سلیمانداراب کلنگ اولین خانه سالمندان و معلولین ایران را زد.
و...
با وجود این پیشینه درخشان، رشتِ امروز با چالشهای فراوانی دستوپنجه نرم میکند.
بیتوجهی مسئولان به نیازهای واقعی شهر و آغاز پروژههایی که نیاز امروز و فردای مردم نیست، رشت را از مسیر پیشرفت بازداشته است.
شهری که عملا هیچ اقدام موثری در این سالها برای تسهیل ترافیک ویرانکنندهاش صورت نگرفته است و مدیریت شهری فعلی نیز بدون درس گرفتن از پیشینیان، صرفا برای خالی نبودن عریضه، به ساخت همزمان چندین رمپ (و نه پل) در نقاط مختلف شهر اقدام کرده است که به گفته کارشناسان، تاثیر خاصی در کاهش ترافیک شهری نخواهد داشت.
شهری که لقب شهر خلاق خوراک شناسی یونسکو را یدک میکشد اما حتی از داشتن یک خیابان خوراک محروم است!
این شهر روزگاری مهد بسیاری از اتفاقات مثبت کشوری بوده ولی امروزه در مواردی همچون مرمت ساختمان تاریخی شهرداری که دو سال از آغاز آن میگذرد، مورد تمسخر گردشگران و بلاگرهای غیربومی در فضای مجازی قرار گرفته است.
رشت با وجود داشتن پتانسیلهای فراوان، از نظر زیرساختها، توسعه اقتصادی و توجه به استعدادهای جوان، در وضعیت مناسبی قرار ندارد و عدم حمایت از طرحهای نوآورانه و ناتوانی برخی مسئولان باعث شده که رشت دیگر آن جایگاه سابق را نداشته باشد و سالهاست که نه تنها از عرصههای مهم کشوری بلکه از داشتن تنها یک خیابان با آسفالت مناسب محروم مانده است.
با این حال، هنوز هم رشت با داشتن منابع طبیعی غنی، ظرفیت بازگشت به دوران طلایی خود را دارد اما این در گروی برنامهریزیهای صحیح، توجه به زیرساختهای نوین و ایجاد بسترهای مناسب برای شکوفایی استعدادها است.
این شهر به واسطه پتانسیلهای مثبت خود میتواند دوباره به جایگاه برجستهاش در کشور برسد و افتخارات گذشتهاش را تکرار کند؛ اما چه زمان و توسط چه کسانی؟ نامشخص است!
نظر شما: