چرا گیلان دیگر فرماندار زن ندارد؟
۱۴۰۳/۰۹/۰۶ ۱۱:۳۴ چاپ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 3 دقیقه

اختصاصی گیل‌خبر/ مطهره احمدی گیلان همواره در تاریخ ایران به عنوان استانی پیشگام در تمامی زمینه‌ها شناخته شده است و زنان نقشی برجسته و محوری در پیشبرد جامعه داشته‌اند.

از دیرباز، زنان گیلانی به خاطر استقلال، جسارت و مشارکت فعال در فعالیت‌های اجتماعی شهرت داشته‌اند و در دوره‌های مختلف تاریخی، این زنان نقشی انکارناپذیر ایفا کرده‌اند و به عنوان نمادی از پیشگامی و عدالت جنسیتی در جامعه ایرانی به شمار می‌رفتند.

یکی از دستاوردهای برجسته این پیشگامی، انتخاب اولین فرماندار زن ایران از این استان بود که نه تنها در تاریخ گیلان، بلکه در تاریخ کل ایران نقطه عطفی در مسیر مشارکت زنان در عرصه مدیریتی و حکومتی به شمار می‌رفت.

انتخاب نخستین فرماندار زن «قدسی صوفی، فرماندار صومعه‌سرا در سال۱۳۴۷» از گیلان، در زمانی صورت گرفت که حضور زنان در پست‌های مدیریتی و اجرایی هنوز بسیار محدود بود و نگاه سنتی حاکم در جامعه کمتر پذیرای حضور فعال زنان در عرصه قدرت و مدیریت بود. اما این اتفاق به‌عنوان نقطه‌ای روشن و امیدوارکننده برای حضور زنان در ساختار سیاسی کشور محسوب می‌شد و راهی جدید برای ورود زنان به سطوح بالای مدیریتی در ایران گشود.

این انتخاب نه تنها برای زنان گیلانی بلکه برای زنان سراسر ایران انگیزه‌ای ایجاد کرد و به آن‌ها امید بخشید که می‌توانند در پست‌های کلیدی و مهم حضور یابند و تأثیرگذار باشند. در واقع، گیلان برای سال‌ها الگوی دیگر استان‌های کشور در زمینه استفاده از توانمندی‌های زنان به شمار می‌رفت.

اما متأسفانه به مرور زمان، این روند رو به افت رفته و به دلایل گوناگون، از جمله تغییرات سیاسی و اجتماعی، حضور زنان در پست‌های کلیدی گیلان به تدریج کاهش یافت و استانی که اولین فرماندار زن کشور را به خود دیده بود دیگر از این نوع انتصابات بهره نبرد.

این در حالی است که دیگر استان‌های کشور به‌تدریج به استفاده از توانمندی‌های زنان در پست‌های مدیریتی و اجرایی روی آورده‌اند و اخیرا کردستان اولین فرماندار زن تاریخ این استان را معرفی کرده است.

دولت چهاردهم که تا کنون عملکرد مثبتی در خصوص انتصاب بانوان در جایگاه‌هایی همچون وزیر، معاون وزیر و... داشته و برای ارتقای جایگاه زنان و افزایش مشارکت آنان در مناصب مدیریتی بیش از ۷ نفر از بانوان را در پست‌های کلیدی قرار داده است، امید است در گیلان نیز از این رویکرد استفاده کرده و با توجه به ظرفیت‌های زنان گیلانی، شرایط را برای بازگشت حضور آنان به پست‌های اجرایی، از جمله فرمانداری‌ها، فراهم آورد.

زنان گیلانی هنوز هم از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های لازم برای ایفای نقش‌های مدیریتی برخوردارند و با وجود موانع و چالش‌هایی که پیش روی آن‌ها قرار گرفته است، همچنان به پیشرفت و توسعه جامعه استان خود متعهد هستند. با این حال، حمایت ساختاری از زنان برای دستیابی به پست‌های اجرایی و مدیریتی یکی از لازمه‌های تحقق این امر است و به نظر می‌رسد که دولت جدید با سیاست‌های خود می‌تواند نقش مؤثری در این زمینه ایفا کند.

انتصاب یک زن توانمند به عنوان فرماندار در گیلان، نه تنها می‌تواند به بازگشت به دوره‌ای از پیشگامی و افتخار در این استان کمک کند، بلکه انگیزه و امید را برای زنان دیگر استان‌ها نیز دوچندان خواهد کرد تا در آینده‌ای نه چندان دور از دل این استان زنانی تاریخ ساز برای ایران پا به عرصه‌های سیاسی بگذارند.