*فعال رسانه ای
استان گیلان با دارا بودن موقعیت جغرافیایی استراتژیک در کنار دریای خزر، برخورداری از منابع طبیعی غنی، و تاریخ فرهنگی-تاریخی پربار، از پتانسیل بالایی برای جذب سرمایهگذاری برخوردار است. با این حال، این استان همچنان با چالشهای متعددی در زمینه جذب و نگهداشت سرمایهگذاری روبرو است.
زیرساختهای ناکافی یکی از مهمترین موانع برای تحقق سرمایهگذاری مؤثر در گیلان است. باوجود پیشرفتهایی در سالهای اخیر، همچنان مشکلاتی در حوزه حمل و نقل، انرژی، و فناوری اطلاعات وجود دارد.
حمل و نقل: عدم وجود شبکههای حمل و نقل کارآمد، از جمله جادههای استاندارد، خطوط ریلی و هوایی، مانع اصلی در جذب سرمایه در بخشهای مختلف به ویژه صنعت و گردشگری است. انرژی و ارتباطات: کمبود منابع انرژی پایدار و زیرساختهای فناوری اطلاعات (مانند اینترنت پرسرعت و پایدار) نیز از جمله موانع اصلی هستند.
گیلان به عنوان استانی با قابلیتهای صنعتی وسیع، به سرمایهگذاریهای بیشتر در زمینه توسعه واحدهای صنعتی مدرن نیاز دارد. عدم جذب سرمایهگذاری کافی در صنایع، موجب شده تا بهرهبرداری از منابع موجود کمتر از حد انتظار باشد.
شرایط کسبوکار در گیلان، به دلیل پیچیدگیهای اداری و قانونی، برای سرمایهگذاران جذاب نیست. قوانین و مقررات غیر شفاف و بروکراسی سنگین یکی از دلایل عدم علاقه سرمایهگذاران به این منطقه است.
کمبود فرصتهای شغلی کافی و مناسب در استان باعث شده تا نیروی کار ماهر به شهرهای دیگر مهاجرت کنند. این امر علاوه بر اینکه توان نیروی انسانی بومی را کاهش میدهد، باعث از دست رفتن تخصصهای لازم برای توسعه اقتصادی میشود.
فرهنگ عمومی در استان گیلان، به دلیل نبود آموزشهای لازم و عدم آگاهی از مزایای سرمایهگذاری، نسبت به سرمایهگذاری داخلی و خارجی چندان مشتاق نیست. این مسئله نیز بر تمایل افراد به سرمایهگذاری تأثیر منفی دارد.سرمایهگذاران اغلب به دلیل نگرانیهای زیستمحیطی از سرمایهگذاری در استانهایی که قوانین زیستمحیطی شدید دارند، پرهیز میکنند. در گیلان نیز، به سبب تنوع زیستی و اهمیت بالای محیط زیست، اعمال محدودیتها و قوانین سختگیرانه برای حفظ محیط زیست، بعضاً موجب کاهش انگیزه سرمایهگذاری میشود.نگرانی از تأثیر منفی پروژههای صنعتی بر محیط زیست، مانند آلودگی و تخریب منابع طبیعی، میتواند یکی از عوامل بازدارنده برای سرمایهگذاران باشد که خواهان توسعه پایدار هستند.
تغییرات پیوسته در سیاستها و قوانین دولتی، از جمله سیاستهای مالیاتی و اقتصادی، میتواند برای سرمایهگذاران مشکلساز باشد. بیثباتی در سیاستگذاریهای اقتصادی و نوسانات قوانین، باعث کاهش اعتماد سرمایهگذاران میشود.
عدم کارایی نهادهای دولتی در جذب و راهنمایی سرمایهگذاران، به دلیل عدم وجود یک ساختار منسجم و هماهنگ برای مدیریت سرمایهگذاری، به عنوان چالشی دیگر در این راستا محسوب میشود. توسعه شبکه حمل و نقل: بهبود جادهها، خطوط ریلی و توسعه بنادر میتواند به تسهیل دسترسی و جابجایی کالاها و خدمات کمک شایانی نماید. سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر: استفاده از منابع انرژی پایدار مانند باد و خورشید میتواند به تأمین پایدار انرژی و جلب سرمایهگذاران کمک کند.
شفافسازی قوانین و کاهش بروکراسی: ساده کردن پروسههای اجرایی و ارائه مشوقهای مالیاتی میتواند به جذابیت محیط کسبوکار بیفزاید.
سرمایهگذاری در آموزش و ارتقای مهارتها: با ایجاد برنامههای آموزشی و حرفهای، میتوان نیروی کار محلی را برای پاسخگویی به نیازهای بازار آماده کرد.
توسعه پایدار: اجرای پروژههای عمرانی و صنعتی با در نظر گرفتن ملاحظات زیستمحیطی و رعایت استانداردهای جهانی میتواند به جلب اعتماد سرمایهگذاران کمک کند.
توسعه همکاریهای بینالمللی: جلب سرمایهگذاری خارجی با استفاده از توافقنامههای تجاری و تقویت روابط بینالمللی میتواند به توسعه اقتصادی منطقه کمک کند.
چالشهای موجود در جذب سرمایهگذاری در استان گیلان، با وجود برخورداری از ظرفیتهای فراوان اقتصادی، ناشی از ترکیبی از عوامل اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی و قانونی است. با اجرای راهکارهای مناسب و توجه به اصل توسعه پایدار، میتوان بر این موانع غلبه کرد و استان گیلان را به یکی از مناطق اقتصادی پویا در ایران تبدیل نمود. تعامل سازنده بین دولت، بخش خصوصی و جامعه محلی، و همچنین توجه به نیازهای واقعی سرمایهگذاران، میتواند راهگشای توسعه اقتصادی و بهبود شاخصهای زندگی در استان باشد.