به بهانه تجمع پرستاران گیلانی در رشت؛
۱۴۰۳/۰۵/۳۱ ۱۹:۵۹ چاپ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 2 دقیقه

اختصاصی گیل‌خبر/سرویس اجتماعی: در راستای پرونده ماه گیل‌خبر با محوریت دانشگاه علوم پزشکی گیلان، با طرح نظرسنجی در یک پست اینستاگرامی از مخاطبان خود خواستیم تا مشکلات موجود در حوزه بهداشت و درمان استان را مطرح کنند؛ علاوه بر نظرات مردم، پرستاران نیز مشکلاتی جدی داشتند که در این مطلب به آن خواهیم پرداخت.

در چند سال اخیر موجی از مهاجرت پرستاران به کشورهای همسایه و اروپایی به راه افتاده است که ادامه این روند زنگ خطری برای نظام سلامت کشور خواهد بود، و ریشه‌یابی و حل این معضلات اولین گام بهبود خدمات درمانی است.

عدم هم‌خوانی کار با حقوق دریافتی پرسنل درمان که آن نیز در برخی از موارد با معوقه پرداخت همراه است و از سویی دیگر کمبود نیروی انسانی، فشارهای جسمی و روانی از پر تکرارترین گلایه پرستارانی است که امروز ۳۱ مرداد تعدادی از این معترضان را همزمان با سراسر کشور به مقابل دانشگاه علوم پزشکی گیلان کشاند.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد نیروهای پرستاری بعد از ۱۰ سال خدمت دچار عوارض جسمی و روحی ناشی از سختی کار می‌شوند و از همین رو باید زودتر بازنشسته شوند اما بر خلاف این گفته، پرستاران گیلانی همچون همکاران خود در کشور علاوه بر سختی‌های کار، گاهی با توهین و حمله همراهان بیماران نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.

طبق آمار دبیرکل خانه پرستار کشور، بیش از ۳۰ درصد پرستاران خشونت فیزیکی در محیط کار را تجربه کرده‌اند. خیلی از مواقع مشکلاتی در اورژانس وجود دارد که اصلا ربطی به پرستار ندارد مثلا ویلچر نیست یا پزشک هنوز نیامده است که متاسفانه چون در این مواقع در دسترس‌ترین فرد پرستار است، به او حمله می‌کنند. پرستاران بیشتر از سایر کارکنان کادر درمان در معرض تهاجم همراهان بیمار هستند.

صدای اعتراض این قشر زحمتکش امروز صدای زنگ خطر مدیریت درمان در آینده‌ای نزدیک است، بنظر می رسد سوءمدیریت چندسال گذشته برخی از معاونین و بدنه مدیریتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بعنوان بخش کوچکی از بدنه وزارت بهداشت، نارضایتی و موج افسار گسیخته مهاجرت پرستاران و پزشکان عمومی و متخصص به سایر کشورها و عدم توجه به مطالبات کادر درمان به پاشنه آشیل وزیر جدید بهداشت و درمان دولت چهاردهم مبدل گشته است و لازم است تا دکتر پزشکیان و وزیر بهداشت دولت وی در همین ابتدای کار درد جراحی و یا قطع عضو معیوب در زیرمجموعه‌های وزارت بهداشت را به جان بخرند تا از افزایش عفونت سو مدیریتی به ارگان‌های حیاتی این وزارت‌خانه پیشگیری کنند!