۱۳۹۳/۱۱/۰۲ ۱۱:۱۴
صادق زیباکلام در یادداشتی با عنوان « احمدی نژاد و فریاد من هستم» نوشته است: در دنیا عرف است که وقتی انتخاباتی عمومی برگزار می شود و دولتی بیش از 50درصد آرای عمومی را به دست می آورد علی القاعده سیاست های کلان کشور از آن پس به دست آن دولت سپرده می شود. ولی در جامعه ما و در انتخابات 24خرداد سال 92 دولتی با بیش از 50 درصد آرای ماخوذه منتخب مردم شده و رای آورده است اما اقلیتی که در آن انتخابات چیزی بیش از هشت درصد آرا را به دست نیاورده اند در هر زمینه ای اظهارنظر نموده و تلاش دارند سیاست ها، اهداف و تصمیمات خود را به آن 50درصد تحمیل نمایند. بسیاری از اتفاقات سیاسی در کشور ما با عرف تفاوت دارد. از جمله این پدیده های متفاوت می توان به این مساله اشاره کرد که مثلا آقای احمدی نژاد رئیس جمهور سابق، دفتری ویژه امور مطبوعات و رسانه ها داشته باشند که بخشی از این دفتر مثلا وظیفه داشته باشد رصد کند که رسانه ها چه مطالبی درباره ایشان منعکس می نمایند، بخشی دیگر مطالبی باشد که ایشان می خواهد به رسانه ها منتقل کند، بخشی برای حضور ایشان در رسانه ها، سیاست گذاری می شود و مواردی دیگر از این دست. آنچه مسلم است اینکه آقای احمدی نژاد رأیی بالقوه در حد 10 تا 15میلیون دارد وبا توجه به اینکه نزدیک ترین چهره اصولگرا به ایشان 10درصد این رای را نیز دارا نیست بنابراین هم اصولگرایان به ایشان نیاز دارند و هم به تعبیری ایشان به اصولگرایان نیاز دارد برای پیشبرد مابقی امور. اصولگرایان به هیچ وجه حاضر نیستند احمدی نژاد را کنار بگذارند و از آن 10 یا 15میلیون رای وی چشمپوشی نمایند و این مساله در صورتی است که برای اصولگرایان مهم هم نیست که احمدی نژاد چه رویکرد یا سیاست هایی را در طول آن هشت سال زمامداری خود اعمال نموده یا اینکه در نتیجه آن سیاست ها چه هزینه هایی برای کشور در عرصه های مختلف وارد آمده است. چیزی که برای برخی اصولگرایان تندرو اهمیت دارد رسیدن به قدرت از طریق آن 10 یا 15میلیون رای آقای احمدی نژاد است. بنابراین آقای احمدی نژاد به طور حتم هم در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی در سال94 حاضر می شود و هم در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 . چرا که تمام فعالیت های ایشان و حلقه نزدیکانشان مانند تاسیس دانشگاه ایرانیان، تشکیل کمیته رسانه ای، سفر های مختلف و تلاش برای رسانه ای کردن آنها و غیره علائمی هستند که احمدی نژاد به بیرون ارسال می دارد و همه اینها بدین معنی هستند که مجموعه سیاسی کشور اعلام دارد من هستم و من را تمام شده تلقی نکنید؛ همچنان پرقدرت و نیرومندم. اما این اصولگرایان هستند که در این مقطع لازم است به خود، به مردم و به تاریخ نشان دهند که تا چه اندازه مردم و کشور برای آنها اهمیت دارد و تا چه اندازه قدرت نزدشان حائزاهمیت است. اصولگرایانی که در طول این هشت سال از هرگونه حمایتی از احمدی نژاد دریغ ننمودند و اکنون نیز حاضر نیستند از وی وظرفیت آرایی که ممکن است با خود به دنبال داشته باشد، چشم بپوشند.
/آرمان
