هزینه های چند صد میلیاردی از جیب شهروندان؛
۱۴۰۲/۰۷/۰۳ ۰۸:۴۰ چاپ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 4 دقیقه

گیل خبر/ سرویس اجتماعی- رشت سال‌هاست که با معضل ترافیک خودروها دست و پنجه نرم می‌کند و تقریبا هیچ اقدام زیربنایی و کارشناسی برای حل این بحران صورت نگرفته است.

حال شورای شهر ششم رشت که در دو سالی که از عمر آن می‌گذرد تقریبا هیچ دستاوردی نداشته و بیشتر درگیر عزل و نصب شهرداران بوده، این بار به همراه شهردار جدید به سراغ اجرای پروژه‌ای تحت عنوان «طرح میثاق» رفته که به اعتقاد برخی از کارشناسان بیش از آن که راهگشای معضل ترافیک رشت باشد، یک پروژه تبلیغاتی است که هدفی جز دستاوردسازی نمادین برای شورا و شهرداری رشت ندارد.

در طرح میثاق قرار است هشت پروژه تقاطع همسطح و غیر همسطح در شهر رشت؛ در فلکه توشیبا، بلوار شهید باهنر، نیروی دریایی، میدان امام حسین، فلکه فرزانه، سه راه رودباری، حمیدیان و بلوار نماز در کمتر از ۱۹ ماه اجرایی شود!

شهروندان رشت اما خاطرات خوشی از ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح ندارند؛ از پل جانبازان که با اشتباهات محاسباتی به یک فاجعه تمام عیار و سوژه خنده در سطح کشور بدل شد، گرفته تا پل‌های صابرین و گاز و... که علی رغم هزینه های هنگفت چند ده میلیاردی، پس از گذشت مدتی ناکارآمدی این پل‌ها برای حل مشکلات ترافیکی عیان شده است.

طولانی شدن بیش از حد مراحل ساخت این پل‌ها و پروژه‌ها در سال های اخیر از دیگر موضوعاتی است که همواره مورد انتقاد شهروندان بوده است. حال شهرداری همزمان با شروع سال تحصیلی و در نیمه دوم سال که شاهد افزایش بارش‌ها و کوتاه شدن روز هستیم، عملیات اجرایی طرح میثاق را کلید زده که علاوه بر ایجاد بار ترافیکی بیشتر، کندی عملیات عمرانی را هم در پی خواهد داشت.

مردم به واقع حق دارند نگران باشند که بودجه شهرداری که از جیب تک تک شهروندان تامین می‌شود، صرف چه پروژه‌ها و با چه اهدافی می‌شود.

جالب است که بدانید درآمد شهرداری رشت از شهروندان در ۶ ماهه نخست امسال بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان بوده است و شنیده‌ها حاکی از آن است که در روزهای آینده، بر مبنای بند ث تبصره ۶ قانون بودجه، شهرداری بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان از محل خلاف‌های ساختمانی دانه درشت وصولی خواهد داشت.

به عبارت دیگر، چشم شهرداری به روی خلاف‌سازی کسانی که پشتشان گرم است، بسته است تا با اعمال جریمه‌های نقدی، خزانه شهرداری پر شود و شهر هر روز چهره‌ای زشت‌تر به خود بگیرد. تلخ‌تر اما آن است که این درآمد‌ها به جای آن که در مسیر درست و کارشناسی خرج شود، در راه پروژه‌های تبلیغاتی صرف می‌شود که نه تنها خروجی ندارد، بلکه با توجه به تجربه‌های قبلی، به نظر می‌رسد خیابان‌های شهر را ماه‌ها قفل خواهد کرد.

به اعتقاد برخی از کارشناسان، رشت بیش از آن که به زیرگذر و روگذر نیاز داشته باشد، به بازگشایی معابر جدید و تغییر رویکرد ترافیکی مدیریت شهری نیاز دارد و اگر قرار بود یک طرح عمرانی بزرگ برای کاهش مشکلات ترافیکی رشت انجام گیرد، باید پروژه‌هایی همچون رینگ ۹۰ متری، کانال ژ۵ و یا حتی بازگشایی محور سعدی به سرگل در اولویت اصلی قرار می‌گرفت.

حتی اگر فرض کنیم که این طرح میثاق، کارشناسی و راهگشا است که بظاهر نیست، باز هم ساخت همزمان این پروژه‌ها که عملا شهر را به یک آشفته بازار تبدیل خواهد کرد، نگرانی‌های بسیاری را پدید آورده و به نظر می‌رسد با این اوصاف رشت از چاله به چاه بیفتد؛ آن هم در شهری که سوابق آن نشان داده اجرای کوچکترین پروژه‌ها، ماه‌ها و سال‌ها با تعویق و تعلل مواجه می‌شود.

به نظر می‌رسد رویکرد و تصمیم شورا و شهرداری رشت برای شروع ساخت و ساز همزمان چندین تقاطع غیرهمسطح، اگرچه برای مردم آب ندارد و گره‌‌های ترافیکی شهر را باز نمی‌کند، اما برای عده‌ای نان خوب و چربی خواهد داشت. نانی که هزینه‌اش از جیب شهروندان رشت برداشته می‌شود.