گیل خبر/ سروش علیزاده؛ ۱. هرسال که در ایران روز معلم می شود یک سری کلمات قلمبه و سلمبه سر هم می شود که در انتها بگویند آموزگاری و معلمی شغلی مقدس است و این کلمات و جملات نه نان می شود و نه آب و اساسا مقدس بودن به چه معناست؟ و چرا سعی می کنیم به هرچیزی جنبه تقدس دهیم تا باب گفتگو درباره آن مساله بسته شود ؟!

۲. معلمی و آموزگاری مقدس نیست اما شغلی بسیار مهم و ویژه است زیرا که سرنوشت و آینده هر ملتی فرزندانش هستند که باید آموزش ببینند و برای زندگی آینده آماده شوند و این امر ارتباط مستقیم با معلم و این شغل مهم دارد و به نوعی معلمی زمینه ساز ایجاد بقیه شغل های جامعه است و این نشان از اهمیت این شغل دارد.
۳. نظام آموزشی ایران عملا اخته شده است. شاهد باروری و شکوفایی در این سیستم نیستیم. انبوهی از دروس غیر کاربردی ، عدم توجه به توان و علاقه دانش آموزان ، انبوه حفظیجات و عملا آماده نکردن دانش آموزان برای زندگی واقعی در جامعه کارکرد فشل سیستم آموزشی است که در آن والدین عملا باید در خارج ازسیستم آموزشی فرزند شان را برای حضور و نقش آفرینی در جامعه آماده کنند و عملا معلم ها در این چرخه معیوب نمی توانند نقش و کارکردی کاربردی و مهم داشته باشند.
۴. این سیستم فشل و ناکارامد را بگذارید در کنار معلمانی که مشکلات بزرگ صنفی و معیشتی هم دارند . چنان غرق مساله معیشت و خانواده و استخدام و ... هستند که لحظه به لحظه حضورشان در کلاس های درس تبدیل به مجاهدت و سر کله زدن با کودکانی می شود که شاید این روز ها با توجه به دسترس بودن تکنولوژی از معلم های خودشان هم در موارد بسیاری پیش افتاده اند.
۵. بزرگترین مساله بین معلم و دانش آموزی که شاید بیشتر از والدینش معلمش را می بیند برقراری رابطه احساسی و الگویی دانش آموز با معلمش است. تاثیری که رفتار و کلام معلم می تواند بر دانش آموز بگذارد چون در یک محیط جمعی با سایر دانش آموزان شکل می گیرد به مراتب می تواند از تاثیرگزاری والدین هم بیشتر باشد. پس توجه به آموزش خود معلم ها و نظارت بر عملکرد آن ها شاید به مراتب مهم تر از توجه  تدریس دروس توسط آن ها باشد.
۶. معلم ها قشر بسیار زحمت کش و کم درآمدی هستند که بسیاری از آن ها از لحاظ دریافت مطالبات و نوع رابطه استخدامی در مضیقه هستند. مطالبات صنفی معلم ها در بسیاری از مواقع نادیده گرفته می شود و برخورد سیاسی و امنیتی با این قشر مانند قشر کارگر می شود.
جای معلم ها و فعالین صنفی شان در زندان نیست. کاش به مناسبت روز معلم ، زندانیان در بند این صنف آزاد میشدند.
۷. معلمی و آموزگاری مقدس نیست اما بسیار قابل احترام است . به جای گفتن کلمات قلمبه و سلمبه همراه و همصدا معلم ها باشیم و احترام واقعی را نثار این مردان و زنان زحمتکش جامعه کنیم.

گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.