گیل خبر/ شاهد وزیری- در تیتر خبرها آمده است «هشدار شدیدالحن نماینده مردم رودسر و املش»، خوشحال می‌شویم که بالاخره پس از گذشت ۳ سال از حضور حجت‌الاسلام صفری در مجلس، در حالی که به ندرت صدایی از ایشان در بیان مشکلات مردم شنیده می‌شد، این بار قرار است شاهد سخنان تند و تیزی در راستای بیان دغدغه‌های اصلی مردم از جمله معیشت، بیکاری، فشارهای اقتصادی، بی عدالتی، عدم شایسته‌سالاری و... باشیم، اما خواندن ادامه تیتر آب سردی بود بر این امید واهی!

«هشدار شدیدالحن نماینده مردم رودسر و املش نسبت به برگزاری همایش آل بویه در سیاهکل»! این تیتری است که در رسانه‌ها از سخنان حجت‌الاسلام صفری منتشر شده است. در واقع در حالی که تورم، گرانی و فشار‌های اقتصادی، کمر مردم را خُرد کرده و بیکاری به یک ابربحران تبدیل شده، مهم‌ترین دغدغه این روزهای نماینده رودسر و املش در مجلس، آن است که چرا همایش آل‌بویه قرار است در سیاهکل برگزار شود و نه املش که ما بتوانیم از این نمد، کلاهی برای خود بسازیم! به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی‌های احتمالی ایشان برای بهره‌برداری انتخاباتی از این همایش، با عدم برگزاری آن در املش، ناکام مانده تا ایشان چنین آشفته و پریشان شوند.

واقعا دغدغه چند درصد مردم همسو با آقای نماینده است؟ اساسا برگزاری چنین همایش‌هایی با بودجه‌های کلان که بیشتر به دورهمی‌های چندنفره شباهت دارد، چه آورده و تاثیری در زندگی مردم و ارتقای دانش و بینش آنان نسبت به آل بویه و... دارد؟ به فرض که برگزاری این همایش مثمر ثمر هم باشد، حال چه تفاوتی دارد که مکان برگزاری سیاهکل باشد یا املش؟ مگر این دو شهرستان، جزیره‌هایی خودمختار خارج از استان گیلان هستند؟ واکنش‌ تند و تیز نسبت به برگزاری این همایش از سوی یک نماینده مجلس در یک سال مانده به انتخابات، شائبات سیاسی و انتخاباتی بودن چنین نظراتی را پررنگ می‌کند.

حجت الاسلام صفری در همین مصاحبه به درستی می‌گوید: «مردم که امروز با ناکارآمدی برخی مسئولان و مشکلات اساسی در استان گیلان دست و پنجه می‌زنند دیگر تحمل دامن زدن به اختلافات قومی، سیاسی و اجتماعی و فرهنگی را ندارند!».
حال اما به نظر می‌رسد جناب صفری فراموش کرده‌اند که اتفاقا همین اظهارنظرات است که بر اختلافات قومی و سیاسی و... دامن می‌زند، آن هم در حالی که مشکلات اصلی مردم، متفاوت‌ از دغدغه‌های ایشان است.

امام جمعه سابق املش در فرازی دیگر، از جدا شدن بخش‌هایی از مناطق شهرستان‌های رودسر و املش در سال‎‌های اخیر انتقاد کرده و خبر از بازگشت آن‌ها به این شهرستان‌ها به خواست مردم این مناطق داده است. حال سوال مطرح می‌شود که آقای نماینده در این سال‌ها چه گُلی بر سر مردم رودسر و املش زده که اهالی روستاها و مناطق جداشده، خواهان بازگشت به این حوزه هستند تا از مواهب اقدامات چشمگیر جناب نماینده بهره‌مند شوند؟ همچنین جناب صفری باید تشریح کنند که چه اقدامات مثبتی در دوران نمایندگی ایشان در مجلس صورت گرفته که اگر فرد دیگری به جای ایشان صندلی مجلس را اشغال می‌کرد، این اقدامات انجام نمی‌گرفت؟

آقای صفری گویا تصور می‌کنند هنوز 4 سال پیش است و ایشان باید در کسوت امام جمعه املش، به بیان دغدغه‌های شهرستان بپردازند، اما باید به ایشان یادآوری کرد که انتظارات از نماینده مجلس شورای اسلامی، بسیار بیشتر، ملی‌تر و فراگیرتر است. انتظاراتی که به نظر می‌رسد در این سه سال، آنچنان که باید و شاید از سوی جناب نماینده جدی گرفته نشده است.

در این میان شاید بازخوانی سخنان قابل تامل شهید دکتر چمران خالی از لطف نباشد که در پاسخ به این سوال که تعهد بهتر است یا تخصص؟ گفت: «می‎گویند تقوا از تخصص لازم‎تر است، آن را می‎پذیرم. اما می‎گویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می‎پذیرد، بی‎تقواست.»

از سویی دیگر حجت الاسلام صفری که در سال‌های قبل و با لباس روحانیت که نماد ساده‌زیستی است، نسبت به اشرافی‌گری برخی از مسئولان و نمایندگان انتقاد می‌کرد و شاید به همین دلیل هم توانست وارد مجلس شود، این روزها نسبت به این موضوع سکوت اختیار کرده است؛ گویا اشرافی‌گری در میان نمایندگان فعلی مجلس ریشه‌کن شده، شاید هم حقوق و مزایای نمایندگی، منجر به چشم پوشی از برخی موضوعات شده است! برخی معتقدند این خاصیت صندلی سبز مجلس است.

متاسفانه در حالی که نمایندگان مجلس سایر استان‌های کشور در تلاش برای جذب اعتبارات برای ساخت آزادراه، کارخانه، اخذ بودجه‌های عمرانی، رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری و... هستند، نمایندگان گیلان به جای همفکری و همکاری برای توسعه استان، با مطرح کردن موضوعاتی که نه تنها بر دامنه اختلافات افزوده، بلکه هیچ آورده‌ای نیز برای مردم ندارد، مشخص نیست که چه اهدافی را دنبال می‌کنند!

به نظر می‌رسد آن چه در این سال‌ها باعث عقب افتادگی گیلان در مسیر توسعه شده است، عدم درک و شناخت کافی برخی نمایندگان و مسئولان استان از مهم‌ترین مسائل و مشکلات گیلان است. استانی که گویا ناکارآمدی، سیاسی‌کاری و اختلافات و درگیری‌های بیهوده، از اصلی‌ترین مولفه‌های مدیران و نمایندگان مجلس آن است.