گیل خبر/ سعیده رجبی- در حالی که هشت ماه از آغاز به کار امیرحسین علوی به عنوان شهردار رشت می‌‎گذرد، از وی 3 بار طرح سوال شده و یک بار نیز از زیر تیغ استیضاح به سلامت عبور کرده است.

تعدد این طرح سوالات و تهدیدات به استیضاح، نشان از آن دارد که عملکرد شهردار فعلی رشت از نگاه اعضای شورا، آنچنان که باید و شاید مناسب نبوده و شورانشینان از انتخاب خود پشیمانند.

در حالی که از 3 جلسه طرح سوال از شهردار رشت، وی در اقناع اعضای شورا ناموفق بوده است، اما همراهی اقلیت شورا با علوی باعث شده است که وی همچنان شهردار رشت باقی بماند.

اما به نظر می‌رسد این کش و قوس‌ها تمامی ندارد و نه مخالفان و نه موافقان او قصد عقب نشینی از مواضع خود را نداشته و وضعیت مدیریت شهر را بلاتکلیف گذاشته اند.

بدیهی است که ادامه وضعیت فعلی نه تنها به شهر رشت آسیب می‎رساند، بلکه اعتماد افکار عمومی به اعضای شورا و مدیریت شهری را خدشه دار می‌کند.

محمدحسین واثق کارگرنیا، علیرضا تاج شهرستانی، حسن کریمی کرنق، شمس شفیعی، مسعود عباس نژاد و مهدی نوری هریس 6 عضوی هستند که از عملکرد شهردار رشت رضایت ندارند و در سوی مقابل، رضا عاشری، مجید عزیزی، هادی رمضانی، حسین رضویان و نادر حسینی 5 عضوی هستند که معتقدند عملکرد امیرحسین علوی در ماه‌های اخیر مناسب و مورد رضایت بوده است.

وضعیت صف‌بندی موافقان و مخالفان به گونه‌ای شده است که گاهی رفتارها و گفتارهایی خارج از منطق از هر دو طیف دیده و شنیده می‌شود، تا جایی که شنیده‌هایی از زد و بندهای مالی، از گوشه و کنار به گوش می‌رسد!

به نظر می‌رسد راه حل نهایی برای پایان دادن به وضعیت نگران‌کننده فعلی، رجوع به مردم است که صاحبان اصلی شهر هستند.

می‌توان با استفاده از ظرفیت موسسات معتبر افکارسنجی و نظرسنجی ملی که در این موضوع ذی نفع نیز نیستند، به صورت مستقیم از مردم برای تعیین تکلیف وضعیت شهرداری رشت، نظرخواهی کرد و آن را مبنایی برای تصمیم‌گیری در خصوص ابقاء یا برکناری امیرحسین علوی قرار داد.

از اعضای شورای شهر رشت که همواره در کلام، از اهمیت جایگاه مردم سخن به میان می‌آورند، انتظار می‌رود در عمل نیز چنین باشند و برای رای و نظر مردم، فارغ از هر نتیجه‌ای که اعلام می‌شود، احترام قائل باشند و مدیریت شهری را از این بلاتکلیفی خارج نمایند.

علوی که خود روزگاری در دوران حضور در شورای شهر رشت، از بانیان اصلی استیضاح شهرداران و از عوامل بی ثباتی مدیریت شهری بود، شاید تصور نمی‌کرد که چرخ روزگار به نحوی بچرخد که دوران مدیریت خودش در شهرداری نیز چنان پایدار و باثبات نباشد.

در پایان به امیرحسین علوی، شهردار رشت نیز توصیه می‌شود اگر به واقع به رشت و مردمان این شهر اهمیت می‌دهد، برای حل بن‌بست فعلی مدیریت شهری، به استعفا و کناره‌گیری از سمت شهرداری رشت بیندیشد، چرا که حتی اگر بار دیگر نیز از مرحله استیضاح به سلامت عبور کند، بعید به نظر می‌رسد که بتواند همراهی و همکاری اکثریت اعضای شورا را جلب نماید و این مسئله‌ای نیست که به نفع شهر و شهروندان باشد.