گیل خبر/ به گزارش ایسنا و به نقل از سایتک‌دیلی، بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد افرادی که آمادگی جسمانی بیشتری دارند، نسبت به افرادی که آمادگی جسمانی کمتری دارند، کمتر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.

"ادوارد زمرینی"(Edward Zamrini)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یکی از یافته‌های هیجان‌انگیز پژوهش ما این است که با بهبود تناسب اندام، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کاهش می‌یابد. بنابراین مردم می‌توانند در جهت ایجاد تغییرات و بهبودهای تدریجی در آمادگی جسمانی خود تلاش کنند. ما امیدواریم که این امر با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر در سال‌های بعد همراه باشد.

این پژوهش، اطلاعات مربوط به ۶۴۹ هزار و ۶۰۵ جانباز نظامی را در پایگاه داده اداره سلامت کهنه‌سربازان آمریکا مورد بررسی قرار داد که میانگین سنی آنها ۶۱ سال بود و به طور متوسط ۹ سال تحت نظر بودند. آنها در آغاز پژوهش، به بیماری آلزایمر مبتلا نبودند.

پژوهشگران، آمادگی قلبی-تنفسی شرکت‌کنندگان را بررسی کردند. آمادگی قلبی-تنفسی، معیاری است که نشان می‌دهد بدن چه مقدار اکسیژن را به عضلات منتقل می‌کند و عضلات می‌توانند چقدر اکسیژن را طی ورزش جذب کنند.

شرکت‌کنندگان به پنج گروه، از کمترین تناسب اندام گرفته تا بیشترین تناسب اندام تقسیم شدند. سطح تناسب اندام براساس میزان موفقیت شرکت‌کنندگان در آزمایش روی تردمیل تعیین شد. این آزمایش ظرفیت ورزش کردن را اندازه‌گیری می‌کند که بالاترین میزان فعالیت بدنی است که یک شخص قدرت تحمل آن را دارد. برای افراد میانسال و مسن‌تر، با پیاده‌روی تند در بیشتر روزهای هفته، به مدت دو ساعت و نیم یا بیشتر می‌توان به بالاترین سطح تناسب اندام دست یافت.

هنگامی که پژوهشگران عوامل دیگری را که می‌توانند بر خطر ابتلا به بیماری آلزایمر تأثیر بگذارند، بررسی کردند، دریافتند افرادی که در بهترین حالت تناسب اندام قرار داشتند، ۳۳ درصد کمتر از افرادی که در گروه کمترین تناسب اندام قرار داشتند، در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. دومین گروه دارای تناسب اندام، ۲۶ درصد کمتر به این بیماری مبتلا شدند؛ در حالی که گروه میانی، ۲۰ درصد کمتر و افرادی که در دومین گروه کم تناسب بودند، ۱۳ درصد کمتر از گروهی که کمترین تناسب اندام داشتند، احتمال ابتلا به این بیماری را داشتند.

زمرینی گفت: این ایده که می‌توان با افزایش فعالیت‌، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش داد، بسیار امیدوارکننده است. به‌ویژه این که درمان‌های کافی برای پیشگیری از آلزایمر یا توقف پیشروی این بیماری وجود ندارد. ما امیدواریم که بتوانیم مقیاس ساده‌ای را ایجاد کنیم که بتوان آن را شخصی‌سازی کرد تا مردم بتوانند مزایایی را ببینند که حتی پیشرفت‌های تدریجی تناسب اندام می‌توانند آنها را ارائه دهند.

محدودیت پژوهش این بود که بیشتر شرکت‌کنندگان، مردان سفیدپوست بودند. بنابراین ممکن است نتایج به سایر جمعیت‌ها قابل تعمیم دادن نباشند.