گیل خبر/ رضا حقی

سینما و تئاتر از سویی و ورزش از سوی دیگر، در کشور ما از اول انقلاب تا کنون دو راه جدا را طی کرده‌اند. در همین راستا مخاطبان این دو مقوله نیز دچار فراز و فرودهایی بوده اند، بنابر دلایل متعدد - که قصد آسیب شناسی آن ها را در این نوشتار ندارم - هرچه از تعداد سینماها و آمفی تئاترهای ما در کشور کم شد، به تعداد ورزشگاه ها اضافه شد.هر چه بودجه به سینما و تئاتر کمتر اختصاص پیدا کرد و سیاست این بود که این هنرها متکی به خود شوند، به مقوله ورزش بودجه بیشتری اختصاص یافت. هرچند به عدالت بین آنها تقسیم نمی شود و همیشه فوتبال بیشترین حجم بودجه را می بلعد.

هر چه حمایت های مالی، مسئولین کشوری و استانی و شهری از مقوله ورزش به خصوص فوتبال اضافه شد، حمایت مالی مسئولین مربوطه به سینما و تئاتر و مقولات هنری به صفر نزدیک شد. همه این اتفاقات زمانی رخ می‌دهد که این حمایت ها و بی مهری ها همیشه توأم با تناقض های زیادی روبرو بوده است. و مسائل اولیه و چرایی برخوردها و مشکلات پیش پا افتاده در برخورد با این دو مقوله هنوز حل نشده است.از جمله این تناقض ها، پرسش های زیر را میتوان مطرح نمود.

۱ - چرا در سالن ها و استودیوم های ورزشی ورود زنان ممنوع است، زنان  نمی توانند در روی جایگاه بنشینند و مسابقات ورزشی را ببینند.

۲ - چرا همین زنان فوق الذکر می توانند در داخل پارک ها، ورزش صبحگاهی و عصرگاهی را به صورت مختلط همراه با موسیقی انجام دهند.

۳ - چرا همین زنان هر ساله چندین بار با حمایت رسمی اداره کل ورزش جوانان و شهرداری ها پیاده روی مختلط به منظور افزایش نشاط اجتماعی و سلامت انجام می‌دهند.

۴ - چرا حضور و ورزش زنان در بوستانها و پارک ها به صورت مختلف همراه با موسیقی انرژی بخش، مجاز است ولی حضور همین زنان به طور جداگانه در قسمت زنان بدون‌ موزیک ممنوع است.

۵ - چرا حضور زنان و مردان در سالن های تاریک، که چشم ،چشم را از شدت تاریکی نمی بیند، از ۱۰ صبح تا پاسی از شب مجاز است - آن هم به صورت مختلط - در سینما و تئاتر کنار هم می نشیند و آب از آب تکان نمی خورد.

۶ - چرا فضای ورزشگاه در روز روشن به صورت جداگانه برای زنان امن نیست. ولی حضور آنها در سالن‌های تاریک، روی صندلی‌ها بغل یکدیگر، اشکالی ندارد و امنیت برقرار است.

۶ - چرا انجام بازی والیبال، بدمینتون، تنیس، پینگ پنگ به طور مختلط زن و مرد به صورت دوستانه و خانوادگی در پارک ها مجاز است ولی همین بازی ها موقع بارندگی و یا سرما در داخل سالن های ورزشی مجاز نیست؟ این بازی ها که در پارک ها توسط افراد زیادی دیده می شود ولی در سالن ها تماشاگر ندارد. چه چیزی این وسط فرق میکند.

۷- چرا در ورزش، دیدن بازیکنان ورزشی با شورت ورزشی مجاز است و در ورزش هایی مثل شنا و کشتی حتی حد این میزان مجاز بیشتر می‌شود ! ولی در سینما و تئاتر حداکثر پوشیدن شلوارک مجاز می شود؟

در صحنه سونا تا مدتها جواد هاشمی به عنوان بازیگر باید توضیح دهد که چرا قسمتی از بالاتنه اش بدون لباس در فیلم نشان داده شده است.

تناقض‌های بالا وقتی در کنار همدیگر قرار می‌گیرد این پرسش را در ذهن ایجاد می کند که این کمدی تا کی میخواهد ادامه داشته باشد؟!