گیل خبر/ صاحب مقصودی

اکنون در مرحله ای قرار داریم که دیگر مهم نیست این ویروس از کجا آمده است؟ ساختگی است یا طبیعی؟ چینی ها مقصرند یا آمریکایی ها؟ مهم این است نه ثروت بیل گیتس و لیونل مسی توانسته بشر را نجات دهد و نه موشک های کره شمالی و روسیه؛ خروجی سازمان بهداشت جهانی هم تا این لحظه فقط این بوده که "دستهایمان را بشوریم."

حال که علم و ثروت هیچکدامشان نتوانسته اند به داد بشریت برسند، بهتر نیست به شعار همیشگی جامعه پزشکی یعنی "پیشگیری بهتر از درمان است" جامع عمل بپوشانیم. چراکه این ویروس نمی تواند تشخیص دهد شما حریرچی معاون وزیر بهداشت هستید یا حسن قصاب؛ همه را درگیر می کند و بعضی ها را به کام مرگ می برد.

دیگر مهم نیست مسافر پرواز ماهان که از چین به قم آمده بود باعث شیوع آن در ایران شده است یا چینی های مسابقات وزنه برداری جام نامجو که به گیلان آمده بودند، دیگر دانستن این چیزها دردی را دوا نمی کند. اکنون فقط باید دستهایمان را بشوریم و در خانه بنشینیم و منتظر معجزه علم پزشکی بمانیم، معجزه ای که ممکن است ماه ها و شاید هم سالها طول بکشد.

ای کسانیکه به سفر رفته اید و در گعده های خود باد در غب غب انداخته و می گویید مسئولان عرضه مهار این ویروس را ندارند؛ به خدا این ویروس خود شمایید، شماییکه در تهران بیسکویتی از فروشنده الوده خریدید ان را به مازندران اوردید و از سر دلسوزی به چند نفر دیگر نیز تعارف کردید و همه را الوده کردید؛ به همین سادگی.

حال که هنوز واکسن پزشکی کرونا ویروس کشف نشده است، فعال کردن واکسن اجتماعی کار سختی نیست، کافی است در خانه بمانیم. در قرن بیست و یکم کسی از گرسنگی نمی میرد، دیکتاتورترین حاکمان هم مردمشان را گرسنگی می دهند، اما از گرسنگی نمی کشند.

شما درگیر شغل دوم و سوم و مسافرکشی بودید و بزرگ شدن فرزندانتان را ندیدید، این تهدید را به فرصت تبدیل کنید و فقط کمی در خانه بمانید تا نشان دهیم در شعور دست کمی از جوامع متمدن دنیا نداریم. ثابت کنید حال که واکسن پزشکی نیست با کمک واکسن اجتماعی، خود را مصون از این ویروس منحوس نگه می داریم.

من در خانه ام، او در خانه است، ما در خانه ایم، شما در خانه اید و حتی آنها هم در خانه اند، ولی فقط تو در خانه نمانده ای و همین تو کفایت می کنی که این زنجیره قطع نگردد و کرونا به گردش خود ادامه دهد، پس تو هم باید در خانه بمانی.