گیل خبر/ سرویس سیاسی: در طول چند روز گذشته فیلمهایی از حوزه انتخابیه صومعه سرا منتشر شده که محمدنقی رنجبر که خود را رقیب جدی دلخوش می داند  انتقاد متعددی را نسبت به نماینده فعلی شهرستان وارد کرده است. 

به نظر می رسد رقبای دلخوش فکر می کنند همه مشکلات شهرستان و همچنین گیلان و استان را باید به پای دلخوش بنویسند تا افکار عمومی را نسبت به خود جلب کنند. این بزرگترین خطای آن هاست که فکر می کنند حتی نقاط قوت دلخوش را نیز به عنوان نقطه ضعف او معرفی کنند. آیا مثلا می توانند بگویند سخنوری دلخوش نقطه ضعف اوست؟ این که قدرت تاثیرگذاری و یا قدرت لابی گری دارد مگر جزء مشخصه های یک نماینده مجلس فعلی نیست؟

همچنین در مورد اعطای سهم صومعه سرا نیز دلخوش مورد انتقاد قرار می گیرد. این کاندیداها که آسفالت سازی صومعه سرا را نیز مورد نقد قرار می دهند برای این است که آن ها طور دیگری آسفالت می کنند؟  در مجموع نمی توان کتمان کرد که  دلخوش بدون شک یک نماینده تاثیرگذار است. البته که به همه نمایندگان می توان انتقاداتی مطرح کرد و در این زمینه دلخوش نیز ممکن است اشتباهاتی داشته باشد، اما مگر کاندیداها فکر می کنند خود چه می کنند که دلخوش نمی تواند انجام دهد؟ وضعیت طوری شده که حتی ممکن است زلزله شب گذشته گیلان را به دلخوش منتسب کنند.

یکی از آفت های حوزه انتخابیه صومعه سرا این است که همه نمایندگان صومعه سرا ارتباطات خوبی با یکدیگر نداشتند. در حالی که در مجموع اکثریت آن ها نمایندگان قوی، سخنور و تاثیرگذاری بودند و جزوء سرمایه های این استان محسوب می شوند. ولی مشاهده می کنیم بعضی نمایندگان این شهرستان در تقابل با نمایندگان دیگر به بد دهنی و فحاشی نیز رسیده اند. مگر این مجلس چه دارد که این حجم از بداخلاقی ها در میتینگ های انتخاباتی را شاهد هستیم. مگر خود نماینده در مجلس به نسبت قبلی چقدر می تواند متفاوت باشد؟ آیا می توانند همه مردم را بعد از چهارسال راضی نگه دارند؟ آیا جزء این است که بعد از چهارسال خودتان هم باید بگویید من فلان مقدار برق، آب و گاز آوردم که می تواند هم درست باشد و هم غلط! کاش با این همه انتقاداتی که هست همه حوزه ها چند نماینده داشتند. آن وقت می دیدیم آیا بازهم این چنین همدیگر را تخریب می کردند و به هم انتقاد داشتند.