گیل خبر/ سرویس سیاسی: هرچند از سویی گفته می شود در انتخابات مجلس یازدهم دست اصولگرایان برای انتخاب کاندیداهای همسو با خود بازتر است و آن ها بدون توجه به لیست اصلاح طلبان مشغول بستن لیست انتخاباتی خود هستند اما به نظر می رسد چنین موقعیت فراخی موجب شده که شانس پیروزی افراد برنده ان ها نیز در بعضی حوزه های انتخابیه کاهش پیدا کند. به تازگی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی در گیلان  به عنوان شاخص ترین جریان اصولگرای حاضر در انتخابات استان دو گزینه نهایی خود را برای حوزه انتخابیه رودسر و املش  از میان کاندیداهای جدید انتخاب کرده است که در آن نامی از اسدالله عباسی نماینده فعلی این حوزه انتخابیه و  عضو شاخص فراکسیون اصولگرایان مجلس نیست. گفته می شود  شورای ائتلاف شهرستان رودسر با حضور 21 عضو تشکیل وپس از رای گیری آقایان عباسی، علیزاده، صفری وحسین زاده به ترتیب حائز بیشترین آراء از سوی شورای ائتلاف شهرستان رودسرگردیدند.  اما در نهایت شورای ائتلاف استان اعلام کرده است که « معیار اعلام نامزدهای ائتلاف در هر حوزه انتخابیه، صرفا مکانیسم مجمع نیروهای انقلاب حوزه و همچنین پذیرش میثاق نامه ائتلاف توسط نامزدها است و هرگونه رای گیری داخلی در شورای مرکزی شهرستانها و حوزه های کمتر از سه منتخب برگزیده، بلاوجه و بدون اعتبار است.» در انتخابات گذشته مجلس در حوزه انتخابیه رودسر و املش با وجود اجماع اصلاح طلبان بر روی رهبری املشی  و همچنین حمایت مرحوم قهرمانی از وی بازهم اسدالله عباسی بود که با آرای بیشتری برنده انتخابات معرفی گردید. حال اصولگرایان شاید فکر می کنند چون رهبری املشی  و مرحوم قهرمانی در انتخابات حضور ندارند و کاندیدای اصلاح طلبان نیز با توجه به عدم تایید صلاحیت کاندیداهای آن ها نامشخص است پس می توانند کاندیدای خود را از میان افراد جدیدی انتخاب کنند که کمتر برای مردم شناخته شده هستند. با این فرض شاید بتوان استنباط کرد که انتخاب عباسی در در دوره گذشته به عنوان کاندیدای اصولگرایان از روی ناچاری بوده است و آن ها اعتقادی به وی ندارند. البته تاثیر جناح های سیاسی در حوزه های انتخابیه شهرستان های کوچک آن چنان زیاد نیست که بتوان گفت تاثیر اصلی را در انتخابات می گذارد. حتی می توان به جرات گفت که تاثیر آرای قومی بیشتر از جناح بندی های سیاسی است. آن چه رای نهایی شورای ائتلاف را با معضل ایجاد می کند به بعد از انتخابات مجلس برمی گردد که در ترکیب مجلس آینده و تشکیل فراکسیون های آتی چالش بوجود می آورد. این که اصولگرایان از رای مناسب عباسی در رودسر و املش و همچنین تاثیر فعلیش در مجلس به عنوان یکی از اعضای ارشد فراکسیون ولایی و  عضو هیات رئیسه مجلس می گذرند بیشتر این امر را ثابت می کنند که آن ها دنبال نماینده قوی و تاثیرگذار در مجلس نیستند، بلکه فکر می کنند نماینده مجلس مورد اعتماد آن ها تنها باید به حرف آن ها گوش فرا دهد. البته نه این که این دو کاندیدای نهایی دارای چنین شاخصه هایی باشد، بلکه این استنباطی است که افکار عمومی از چنین انتخابی می توانند داشته باشند که قرار است مجلس یازدهم از نظر اصولگرایان هرچه بیشتر یکدست تر باشد. به نظر می رسد چنین تصمیم گیری حتی در میان اصولگرایان شهرهایی مانند رودسر و املش نیز کمتر خریدار دارد، برای همین است که شاهد آن هستیم عباسی با وجود رای بیشتر نسبت به کاندیداهای دیگر از گردونه رقابت کاندیداهای اصولگرا خارج می شود، جز این است که چنین تصمیم گیری تمام نیروهای این حوزه را نیز برای حمایت از چنین لیستی مایوس می کند؟ البته اصولگرایان گیلان مشخص نکردند در صورتی که یکی از کاندیدای پراقبال جناح رقیب تایید شود تکلیف چه می شود؟ شاید بازهم مجبور باشند به امثال عباسی تکیه کنند.