گیل خبر/ امیر علیپور سالها پیش کارمند شرکتی خصوصی بودم با قوانین خاص خود شرکتهایی از این دست. از نگهبان دم در تا با سابقه ترینش مجیزگوی و ملیجک سیرت.آشی به غایت شور که خوردنش را با دریایی از آب رهایی نشاید.لکن مقربانش از شدت ارادت، کاسه هایش را هم می لیسیدند.ماندن در مجموعه هایی اینچنینی هر علتی داشته باشد محکوم به بدنامی است ولاغیر. و اما آن بیست و دونفر... انتخابات هیات فوتبال گیلان در دموکراتیک ترین حالت ممکنه(به زعم برگذارکنندگان) برگزار شد و در بر همان پاشنه ای چرخید که باید. ثبات در سیستمی که من شما را انتصاب میکنم و شما مرا انتخاب ،قطعی ترین رخداد قابل روی دادن است.ثابت شده تر از اصل بقای انرژی.فقط چند سوال از آن بیست و دونفر؛ 1-آخرین باری که از نزدیک و در استادیوم های استان فوتبال دیده اند،چه تاریخی بوده؟ 2-نام روزنامه ای که با آن صندلی مبارک را تمییز می نمایند،چیست و چگونه آن را از درب انتظامات عبور می دهند؟ 3-نقش پوست تخمه های چندین ساله ریخته شده در لابه لای صندلی ها در سرسبزی ورزشگاهها چیست؟ 4-در صورت نیاز به آب،از کدام رود جاری در اطراف ورزشگاه سیراب می شوند؟! 5-در هنگام نوشتن نامه کاندیدای مورد انتخاب،به کدام یک از سوالات بالا به اندازه سوزنی فکر کرده اند!؟ 6-وضعیت کدام یک از تیمهای استان در جایگاه خود،پایدار و بی دغدغه است؟! 7-وضعیت سهمیه لیگ برتری استان چگونه است!؟و اصولا کجای مدیریت فوتبال استان برنامه محور و نظام مند است!؟ و هزار سوال ریز و درشت دیگر... واقعیت این است که هرگاه غم نان و حب جاه برانسان چیره شد، آنچه نباید انتظار داشت، عملی عقلایی است.صرف نظر از آن که همه کاندیداهای پست ریاست هیات فوتبال کارنامه قابل به عرضی نداشتند لکن آنچه عجیب جای تامل دارد،این درجه از میل به خدمت سرهنگ الماسخاله است! آن از ورزشگاه نوستالژیک عضدی رشت و تختی انزلی که یک شبه نا امن تشخیص داده و بلافاصله تخریب شده و همانطور دست نخورده مانده و این از ورزشگاه سردارجنگل که آبروی میرزا را هم برده! کثافت از سر و روی ورزشگاه ها می بارد و رییس مستقر از اتاق ایزوله خود نظاره گر مطلق! دریغ از یک سرویس بهداشتی سالم و تمیز و یک آبخوری سلامت.به شخصه دست کم سه بار و در حرکتی داوطلبانه با عده ای از دوستان اقدام به نظافت ورزشگاه کردیم لکن ایشان ابدا جز اجازه این کار ،زحمت دیگری به خود ندادند!گویا واقعا سرشان شلوغ بود!کاش اطرافیانش، آنان که اندک نفوذی در وی دارند به ایشان پیشنهاد کاندیداتوری ریاست جمهوری بدهند.هرچه باشد دستور تخریب ورزشگاه آن هم یک شبه،حرکت نوین و انفجاری ای بود که در هیات فوتبالی اینگونه میسر می شود. ظاهرا رییس جمهور،سالها بعد از ایشان تقلید نموده و در فقره بنزین آن کردند که همگان دیدند! مخلص کلام: آقای الماسخاله اگر می خواهید بدانید با مردم چند چندید، از انتخابات انتصاباتی(و تغییر مفاد یک شبه آیین نامه ای) دست بردارید و در بازی ای دوسر برد، یک صندوق دم در ورزشگاه بگذارید و روی آن بنویسید: الماسخاله،بلی یا خیر. باور کنید روز پایان این رفراندوم،آغاز روز رستگاری شما است و سالها از شما به نیکی یاد خواهند کرد. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.