۱۳۹۳/۱۰/۱۴ ۰۹:۱۹ چاپ
به گزارش گیل خبر ، نارنگی در حالی در میان میوه های گران مغازه های تهران خودنمایی می کند که پیش از این با استناد به کاهش تولید آن در سال جاری، هشدارهایی درباره افزایش قیمت نارنگی داده شده بود. بر اساس آخرین گزارش های رسیده قیمت نارنگی وارداتی در حدود کیلویی ٥ هزار تومان است و نارنگی مرغوب ایرانی به قیمت هر کیلو ١٠ هزار و ٥٠٠ تومان در بازار به فروش می رسد. هر سال یک خوراکی به نظر می رسد هر سال قیمت یک خوراکی در بازار ایران دستخوش افزایش می شود. هر سال یکی از خوراکی های ایرانی از جای اصلی خود در می رود و تبدیل به معضلی سیاسی می شود. یک بار پیاز و سیب زمینی و بار دیگر برنج و چای. انفجار قیمتی البته تنها به خوراکی ها مربوط نیست. مسکن، دلار، طلا و سکه همیشه در حال صعود و اندکی سقوطند اما با توجه به جایگاه خوراکی ها در سبد خانوار، گرانی بیش از حد یک کالا ابعادی بسیار بزرگ تر از خودش می یابد. در طول سال های گذشته همواره کالایی به سیبل افزایش قیمت تبدیل شده است. «گوجه فرنگی» در نیمه های سال ١٣٨٦ بود که خبرساز شد وقتی نمایندگان مجلس از رسیدن قیمت آن به ٣ هزار تومان در موعد تحویل لایحه بودجه به مجلس شورای اسلامی گلایه کردند. از آن به بعد هر سال قیمت گوجه فرنگی در نیمه دوم سال رکورد شکنی خود را آغاز کرده است و همین امر سبب شده است گوجه فرنگی در ادبیات اقتصادی ایران جایگاهی ویژه را از آن خود کند. امسال نیز رسیدن گوجه فرنگی به ٩ هزار تومان در هر کیلو زمینه ساز حملاتی به دولت شد. هر چند قیمت گوجه فرنگی اندکی کاهش یافته است اما همچنان گوجه و سیاست آمیختگی خود را حفظ کرده اند. سال ١٣٨٧، سال برنج برنج در مغازه ها نایاب شده بود. فروشگاه های زنجیره یی از برنج ایرانی خالی بود و قیمت در مدت زمانی بسیار کوتاه دو برابر شد. حتی با رسیدن قیمت ها به دوبرابر، برنجی برای خرید وجود نداشت. دولت همان گونه که افزایش قیمت مسکن را به گردن عده یی انداخت که در استخری در شمال تهران چنین تصمیمی گرفته بودند، افزایش قیمت برنج را نیز محصول عملکرد عده یی دانست که دولت را به چالش می کشند. در سایه گرانی برنج، واردات برنج رونق گرفت و بازار از برنج خارجی پر شد. همین حالا هم سوپرمارکت های فراوانی در سطح شهر هستند که برنج ایرانی ندارند و استنادشان گرانی برنج ایرانی و وجود خریداران بیشتر برای برنج خارجی است. سال ١٣٨٨، سال شکر نه فقط قیمت قند و شکر که بهای سیب زمینی و پیاز و برخی دیگر از اقلام مهم مصرفی در این سال افزایش قابل توجهی یافت اما هیچ کدام از افزایش قیمت ها با هجوم مردم برای خرید روبه رو نشد. سال ١٣٨٨ قند و شکر خیلی ها را به بقالی ها و سوپرمارکت ها کشاند و به تبع افزایش قیمت این کالا، بهای شیرینی و شکلات و سایر فرآورده های وابسته افزایش یافت. میزان افزایش قیمت قند و شکر در این سال نسبت به مدت مشابه سال قبل به ترتیب حدود ٤٨ و ٧٣ درصد گزارش شده است. سال ١٣٨٩، سال تخم مرغ قیمت تخم مرغ ٨٠ درصد افزایش یافت. هر شانه تخم مرغ به حدود ٥٥٠٠ تومان رسید و بعد از آن دوباره میل به افزایش را نشان داد. صادرات تخم مرغ ممنوع شد و تلاش برای تامین تخم مرغ آغاز شد. ترکیه به ایران تخم مرغ صادر کرد و در سایه گرانی تخم مرغ بود که حرف و حدیث ها بر سر مرغ آغاز شد. کمبود تولید و بی توجهی به بازار مصرف از مهم ترین دلایل رشد قیمت تخم مرغ اعلام شد. سال ١٣٩٠، سال لبنیات این سال تنها یک کالا نبود که توانست صدرنشین اخبار گرانی ها شود. یک گروه این عنوان را از آن خود کردند. لبنیات گران شد. وقتی قیمت شیر بالا رفت به تبع آن ماست و پنیر و سایر فرآورده های لبنی نیز گران شد. افزایش قیمت لبنیات از ابتدای اجرای هدفمندی یارانه ها آغاز شد اما در سال ١٣٩٠، اوج گیری قیمت ها سبب شد تا حدی مشکل بیش از قبل خودنمایی کند. مصرف فرآورده های لبنی کم شده بود و ایرانی که یک سوم استانداردهای بین المللی شیر مصرف می کرد، حالا زیر سایه گرانی، ترجیح داده بود ماده خوراکی دیگری را جایگزین لبنیات کند. برخی از تولیدکنندگان لبنیات افزایش قیمت دلار را دلیل رشد بهای لبنیات می دانستند چرا که خوراک دام در ایران وابسته به واردات است. سال ١٣٩١، سال مرغ دو سال بعد از گرانی تخم مرغ، نوبت به مرغی ها رسید تا خودی نشان دهند. قیمت های درج شده بر تابلوهای عرضه کنندگان پروتیین هر روز تغییر می کرد و این تابلوها خیلی از افراد را به یاد تابلوی طلافروشی ها می انداخت. قیمت مرغ هر روز بالا می رفت و صف های طویل برای خرید مرغ از مراکزی که مرغ ارزان تر می فروخت نشان دهنده آن بود که عطش مرغ افزایش یافته است. قیمت مرغ در این سال به ٦ هزار تومان در هر کیلو و در برخی موارد به ٧ هزار تومان نیز رسید. امروز اما تولیدکنندگان مرغ از گرانی آن می نالند و معتقدند تداوم این روند می تواند بحرانی تازه را در آینده شکل دهد. سال ١٣٩٢، سال پسته و سیب زمینی و... آخرین روزهای فعالیت دولت دهم با گرانی های فراوانی گره خورد. قیمت ها لحظه یی تغییر می کرد و تب و تاب انتخابات حالا دیگر تنها بر بازار طلا و سکه و بازار سرمایه اثر نمی گذاشت. بازار برنج و مرغ و گوشت و... نیز متاثر از روند تحولات ایران بود. پسته آن روزها، در آستانه سال نو خودنمایی کرده بود. نمایشگاه فروش بهاره در آخرین روزهای سال غرفه های متعددی برای عرضه پسته راه انداخته بود. می گفتند صادرات پسته ممنوع می شود. پسته ٦٠ هزار تومانی بر اساس قول نانوشته یی بر سر سفره هفت سین خیلی از ایرانی هایی که از گرانی عاصی شده بودند خودنمایی نکرد. سالی که با گرانی پسته آغاز شد، با دو برابر شدن قیمت کره به نیمه رسید، با گرانی سیب زمینی پایان یافت. درست پیش از آنکه دولت روحانی در نخستین سال فعالیت خود با گرانی لجام گسیخته سیب زمینی روبه رو شود، دولت دهم کنار جاده ها، رایگان به مردم سیب زمینی می داد. آن روزها، در آستانه انتخابات سال ١٣٨٨ بود که دولت سیب زمینی رایگان توزیع می کرد و همین امر سبب شد سیب زمینی به کالایی انتخاباتی تبدیل شود و در شعارهای انتخاباتی آن روزها جایگاه یابد. بعدها مشاوران و مسوولان دولت یازدهم در آغازین روزهای فعالان هشدار دادند که گرانی سیب زمینی در راه است چراکه کشت قابل توجهی برای حفظ ذخایر استراتژیک صورت نگرفته است. قیمت سیب زمینی در اسفند ماه سال ١٣٩٢ و اوایل سال ١٣٩٣ افزایشی بیش از ١٤٠ درصد را تجربه کرد. به این ترتیب سیب زمینی فصل مشترک زمستان ٩٢ و بهار ٩٣ بود و قیمت آن روزانه افزایشی قابل توجه را تجربه می کرد. و اینک نارنگی قیمت بسیاری از کالاها از ابتدای سال تغییر کرده است. گوجه فرنگی ٩ هزار تومانی و لیموترش ١٨ هزار تومانی و لیمو شیرین ١٦ هزار تومانی و... نیز رشد انفجاری قیمت را تجربه کردند اما در حقیقت نارنگی این روزها بر صدر جدول ایستاده با کسب عنوان هر کیلو ١٠ هزار و ٥٠٠ تومان. /اعتماد
همرسانی کنید:

نظر شما:

security code