به گزارش گیل خبر حسن روحانی با شعار اعتدال و تدبیر، حل مشکلات اقتصادی، رفع تحریم ها، آزادی های مدنی و اجتماعی و توجه ویژه به فرهنگ به قدرت رسید و جایگزین محمود احمدی نژاد رئیس جمهور هشت ساله ایران شد. امروز که یک سال از خارج شدن نام حسن روحانی، از صندوق رای می گذرد، بسیاری به دنبال این پرسش هستند که آیا روحانی در یک سال گذشته توانسته است این شعارهای خود را محقق کند؟ رئیس جمهور روحانی برای جلب نظر مردم، ابتدا به سراغ تحقق شعارهای اقتصادی و سیاست خارجی خود رفت. او از همان روزهای ابتدایی تبلیغات ریاست جمهوری، از شعار چرخیدن سانتریفیوژها در کنار چرخیدن اقتصاد رونمایی کرد تا نشان دهد در بهبود وضعیت اقتصادی مردم عزم جدی دارد. رئیس جمهور تازه ایران اعتقاد داشت که بسیاری از مشکلات اقتصادی در کنار بی تدبیری های داخلی دولت قبل به تحریم های خارجی علیه ایران اختصاص دارد. حضور چهره های قدرتمند اقتصادی و سیاست خارجی در دولت خود بیانگر اهمیت این معنا برای رئیس جمهور ایران است، چهره هایی که روحانی اعتقاد دارد آنها می توانند این مشکلات را پیش روی خود بردارند. روحانی برای حل مسئله هسته ای و سیاست خارجی ایران به سراغ دیپلمات کارکشته ایران یعنی محمد جواد طریف رفت. رئیس جمهور که خود سابقه طولانی در عرصه سیاست خارجی داشت و در رسانه های ایران و جهان از او به عنوان « شیخ دیپلمات» یاد می کنند، می دانست که ظریف می تواند سنگ های بزرگ میان ایران و کشورهای 1+5 بشکند. توافق بزرگ میان ایران و کشورهای 1+5 که به توافق ژنو معروف شد، در 100 روز اول دولت تدبیر و امید، نشان داد که روحانی حل مسئله هسته ای را در دستور کار خود قرار داده است. بعد از مسئله هسته ای روحانی به سراغ مشکلات اقتصادی رفت و سعی کرد با دادن سبد کالا و سروسامان دادن به هدفمندی یارانه ها، بحران اقتصادی ایران را از پیش روی خود بردارد. رئیس دولت یازدهم از دو بازوی سیاست خارجی و مذاکرات هسته ای و اصلاح نحوه پرداخت یارانه و سبد کالا سعی کرد اشتباهات هشت ساله گذشته را جبران کند. این اقدامات اما با مخالفت های فراوانی از سوی گروه های مخالف روحانی روبرو شد، مخالفت هایی که در برخی موارد موجب ایجاد تنش در جامعه شد و زمینه جنجال های فراوانی را در کشور بوجود آورد. ظهور «دلواپسان هسته ای» در مقابل تلاش های دولت روحانی در عرصه سیاست خارجی و همچنین تاخت و تاز به دولت در نحوه اجرای سبدکالا و عدم انصراف مردم از دریافت یارانه، نمونه های بارز این مخالفت ها بود، مخالفت هایی که طرفداران دولت از آن به عنوان کارشکنی یاد می کنند. رئیس جمهور روحانی حال بعد از سپری شدن یک سال از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و با توجه به نزدیک شدن به یک سالگی دولت به دنبال اجرای سومین شعار خود یعنی فرهنگ و آزادی های مدنی است. در ماه های ابتدایی دولت بسیاری او را متهم می کردند که بعد از پیروزی از شعارهای خود دست کشیده است و بیشتر حواس خود را معطوف سیاست خارجی و اقتصاد کرده است. انتقادی که روحانی با بیان اینکه باید در برخی امور صبر داشت و با حوصله برخورد کرد، پاسخ این منتقدان را داد. شیخ دیپلمات، بعد از اینکه فهمید اقتصاد و سیاست خارجی در مسیر خود افتاده اند به سراغ فرهنگ رفت تا شعار «من حقوقدان هستم، نه سرهنگ» را محقق کند. سخنان روحانی در مورد نقش حکومت در فرستادن مردم به بهشت و جهنم، آغاز کننده این تصمیم روحانی برای اجرای شعار فرهنگی خود بود. بعد از دستگیری عده ای از جوانان به علت بازخوانی ویدئو موزیک « هپی» رئیس جمهور با کنایه از رفتار نیروی انتظامی اعتراض کرد و گفت:« نمی شود مردم را با زور و شلاق به بهشت فرستاد. نمی توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد! پیامبر(ص) شلاق در دست نداشت، پیامبر(ص) بشیر و نذیر بود و ما نیز باید بشیر و نذیر باشیم. همه باید کاری کنیم که آرامش در جامعه حاکم باشد.»روحانی عنوان کرد «این همه و هر روز در زندگی مردم دخالت نکنیم.. اجازه دهیم مردم راحت باشند و خودشان تصمیم بگیرند.» این سخنان روحانی بازتاب فراوانی داشت و زمینه ساز واکنش های گوناکون شد. آیت الله مکارم شیرازی ضمن حمایت از دولت اعلام کرد که «این که برخی مسوولان [حسن روحانی] گفته بودند با زور شلاق نمی توان افراد را به بهشت فرستاد ما هم این گونه می گوییم، اما می گوییم با دست خودمان درهای جهنم را به روی مردم باز نکنیم.» در کنار این انتقاد اما، روحانیون و رسانه هایی که از ابتدا ساز کوکی با روحانی نداشتند، مخالفت های جدی با این سخنان داشتندو نماز جمعه تهران و مشهد، محور این انتقادها بود. احمد خاتمی در نماز جمعه تهران با اشاره به سخنان روحانی گفت:« رسالت این است که جاده بهشت صاف شود، به همین جهت حکومت وظیفه دارد جاده را برای بهشتی شدن مردم هموار کند. : اینکه بگویند مردم را آزاد بگذاریم تا هر کاری که می خواهند بکنند و در عرصه های اخلاقی ، سیاسی و اقتصادی آزادند و می توانند حدود الهی را بشکنند و امر به معروف و نهی از منکر هم نداشته باشیم، مورد تایید هیچ کس و هیچ مسئولی در نظام اسلامی نیست و این معنا، معنای نادرستی است و مورد تایید هیچ کس نیست و به هیچ مسئولی هم نمی شود آن را نسبت داد.» علم الهدی در مشهد نیز با انتقاد از این جمله که «نمی خواهیم با شلاق مردم را به بهشت ببریم" گفت: شلاق که سهل است با همه قدرت جلوی کسانی که قصد دارند جلوی بهشت رفتن مردم را بگیرند خواهیم ایستاد.» روحانی بعد از این سخنان و مطالبی که در رسانه ها و روزنامه ها مطرح شد اعلام کرد:« دولت دینی خوب است اما دین دولتی جای صحبت دارد؛ حتی تبلیغ دین باید به دست عالمان ، مراجع ، صاحب نظران و دلسوزان انجام شود و دولت نیز حمایت لازم را انجام دهد. بعضی ها که کار ندارند دچار توهم هستند و مدام غصه دین و آخرت مردم را می خورند، در حالیکه نه می دانند دین چیست و نه می دانند آخرت چیست ، فقط غصه می خورند.» بعد از این سخنان و انتقادهای مطرح شده، مشخص شد، تلاش روحانی برای تحقق شعارهای آزادی و فرهنگی خود با مشکلات فراوانی روبرو است. آغاز استراتژی روحانی برای تحقق شعارهای فرهنگی و اجتماعی خود به نظر می رسد مشکلات فراوانی برای رئیس دولت یازدهم داشته باشد. تریبون های نماز جمعه که در پرونده هسته ای از دولت حمایت کردند در مسائل فرهنگی به انتقاد از رئیس جمهور پرداختند و برخی از حوزویان نیز به جدال با حسن روحانی پرداختند تا مشخص شود روحانی برای تحقق این شعار خود مشکلات فراوانی پیش روی خود دارد. سخنان روحانی در جشن انتظار و امید که به مناسب میلاد امام زمان و انتخابات 24 خرداد به خوبی نشان داد که روحانی تصمیم خود را برای اجرایی کردن سیاست های خود در زمینه فرهنگی و اجتماعی گرفته است. روحانی در این جشن گفت:« سخن ما سخن حُسن است و حسن است و راه ما راه حُسن و حسن. بنابراین ما در مسیر و راهی را که برگزیده ایم و انتخاب کرده ایم، چه در سیاست خارجی و چه در سیاست داخلی و چه در مسائل فرهنگی راه را ادامه خواهیم داد. ما مگر چه گفته ایم که برخی برآشفته اند؟ ما گفتیم فرهنگ از آن مردم است. مردم باید برای تعالی فرهنگ خود قدم بردارند. فرهنگ یعنی آنچه که ما با او زندگی می کنیم و خواهیم کرد. مگر بناست کسی فرهنگ را در کپسولی کند و در نسخه ای بنویسد و از داروخانه ای باید آن را خریداری کنیم؟ گویی عده ای هنوز در دوران حجر می اندیشند و فکر می کنند.» به نظر می رسد مشکلات دولت خاتمی با مخالفان خود بر سر مسائل فرهنگی و ماجرای حضور کفن پوش ها در خیابان، انتظار دولت روحانی را می کشد حضور معترضان به وضعیت حجاب در خیابان های تهران خود بیانگر همین مسئله است و باید دید که او و دولتش چگونه با این مشکلات کنار خواهد آمد. با توجه به شواهد موجود به نظر می رسد که سال دوم روحانی به مراتب سخت تر از سال اول دولت تدبیر و امید خواهد بود.