اختصاصی گیل خبر/ شصت و چهارمین شهردار «کلان شهر» رشت در حالی از میان پانزده عضو شورای شهر انتخاب شد که در ماه های اخیر و به دنبال عزل پرماجرا و البته هدایت شده شهردار سابق و طرح نام برخی از اعضا به عنوان نامزدهای تصدی این سمت، مردم، رسانه ها، مسوولین و افراد ذی نفوذ استان بارها نسبت به عدم پذیرش این مساله که اعضای شورا شهردار را عزل کنند و خود بر جای او بنشینند هشدار داده بودند. با این حال ساکنان این روزهای خانه حاج میرزا خلیل رفیع بعد از یک روند ظاهرا کارشناسی و دموکراتیک که البته بیشتر به خرید زمان برای اعمال سیاست مدنظرشان شباهت داشت و بعد از کش و قوس های فراوان و طرح نام های متعدد شهری،استانی و کشوری برای تصدی شهرداری رشت، دست آخر به دم دستی ترین گزینه ممکن، یعنی مسعود کاظمی،همکار اصولگرای خود در شورا رسیدند و حتی پس از او نیز به دیگر عضو شورا یعنی مجید رجبی رای دادند. دو نامزدی که بر خلاف تاکید نخبگان شهر رشت بر تحصیلات عالی و سابقه بالای اجرایی شهردار این شهر، کاظمی مدرک لیسانس و رجبی فوق لیسانس دارد و البته این دلیل نشد تا تعداد آرایشان از مجموع آرای سه نامزد دیگر با مدرک دکترا و کارشناسی ارشد بیشتر نباشد. کسانی که در تمام نظرسنجی های رسانه های مکتوب و مجازی هیج سهمی از اقبال عمومی را نداشته اند با کمترین سابقه اجرایی و مدیریتی به یک باره با ده و هفت رای در برابر 5 رای محمدعلی ثابت قدم و یک رای رضا ساغری و یک رای مرتضی طالع، با اختلاف آرای خود و همکارانشان در شورا را کسب کردند. اتفاقی که در کمتر کلان شهری رخ می دهد اما در رشت رخ داد، آن هم به تراژیک ترین شکل ممکن. ضعیف ترین ها، انتخاب عجیب شورای شهری شدند که ادعای تخصص داشت. شاید در هیچ کدام از مقاطع تاریخ رشت برای انتخاب شهردار، به واسطه تمام اتفاقات پیش آمده از شورای سوم به این سو، رسانه ها و نخبگان جامعه به مساله انتخاب شهردار توجه و حساسیت این دوره را نداشتند اما شورای شهر چهارم در این آزمون سخت، با نمره مردودی بیرون آمد. مساله ای که تنها چند متر دورتر از ضیافت شام و سور! پیروزی مسعود کاظمی و رای دهندگانش در یکی از رستوران های رشت در میان مردم به وضوح دیده می شود. اما ریشه تفاوت آشکار میان تصمیم شورای چهارم و خواست و مطالبه مردم در چیست؟ نگاهی گذرا به نتایج شورای شهر رشت در انتخابات خرداد 92 ساده ترین و البته کامل ترین پاسخ است. در این انتخابات 501548 نفر واجد شرایط رای دادن در حوزه انتخابیه شهر رشت بودند که از این میان، نزدیک به 60 درصد واجدین، در انتخابات شرکت کردند. یعنی رقمی حدود 300928 نفر. بالاترین رای به دست آمده در این انتخابات، سوای حواشی پیرامون آن به رضا جمشیدی تعلق داشت که با 22467 رای و پایین ترین رای مربوط به نفر پانزدهم نیز با8685 رای مربوط به مظفر نیکومنش بوده است. نگاهی به آمار و محاسبه ارقام موجود نشان می دهد، در بهترین حالت، نفر اول شورا منتخب 7.4 درصد شرکت کنندگان در انتخابات و به عبارت دیگر تنها 4.5 درصد کل واجدین شرایط شرکت در انتخابات در حوزه انتخابیه رشت است. این آمار در خصوص نفر آخر به رقم قابل تامل 2.8 و 1.7 درصد می رسد. حال این سوال مطرح است که چگونه افرادی که با ظاهری موجه و شعارهای شیک و تحول خواهانه پا به عرصه رقابت شورا گذاشتند و به هر نحوی و با هر حاشیه و مساله ای وارد شورا شدند، این گونه چشم و گوش خود را به روی مطالبات ولی نعمتان خود می بندند و منافع شهر را فدای روابط سیاسی و اقتصادی خود می کنند؟ به نظر می رسد، با این انتخاب غیر موجه برخی از اعضای شورای شهر چهارم، شعله آتش فعالیت سیاسی آنان رو به خاموشی می رود و این مردم هستند که در آخر سره را از ناسره در شورا تشخیص می دهند و آینده سیاسی شان را مشخص می کنند.البته اگر منافع بادآورده اجازه دهند. تا آن روز البته رشت، شهر باران های نقره ای ناچار به تحمل یلدا شبی طولانی خواهد بود تا شاید صبحی