گیل خبر/ سرویس اجتماعی: مدیرکل آموزش و پرورش گیلان 6 ماه بعد از انتصابش و جانشینی مهدی حاجتی، بخشی از سخنرانی های خود را به انتقاد از عدم زیرساخت های موجود و مدیریت گذشته اختصاص داده است! وی در سخنرانی های مختلف به بخشی از مشکلات مختلف بصورت مصداقی از جمله: « آموزش و پرورش شهر رشت سالنی برای تودیع و معارفه مدیرکل استان نداشت» «در ۲۵سال قبل ساخت یک خانه معلم در شهر ماسوله آغاز شده است و بعد از این همه سال نیمه کاره مانده است»، « در استان گیلان برای معلمان سالن ورزشی نداریم» اشاره کرده است. جهان آرای همچنین در حالی خبر از « وزش شدید باد و تخریب بیش از ۵۰ درصدی مدرسه ای در گیلان» می دهد که به نظر می رسد وی هنوز خود را در بستر یک منتقد میپندارد،در حالی که مخاطب فعلی ضعف ها خود او و دولتی است که او را منصوب کرده است! رویکرد فعلی جهان آرای بر این استوار شده که ظاهرا وی ویرانه ای را تحویل گرفته که کار چندانی نمی توان در این بستر انجام داد یا اگر کاری انجام شد با گذشته آن مقایسه شود. متاسفانه رویکرد آموزش و پرورش گیلان سالها بر همین منظر استوار شده است و تنها وعده های بی سرانجام است که ادامه پیدا می کند. همین چند مدت گذشته معاون پشتیبانی آموزش و پرورش گیلان اعلام کرد «یکهزار و 704 کلاس درس در 284 مدرسه گیلان با استفاده از بخاری نفتی، سرمای زمستان را سپری می کنند.» این در حالی است که اوسط مقدم مدیرکل سابق نوسازی مدارس گیلان که چند مدت گذشته به مقام معاونت استانداری  ارتقا یافته است قول داده بود «در صورت تأمین اعتبار همه بخاری های نفتی تا اواسط سال 96 از مدارس گیلان حذف می شوند.» ایشان با امثال همین وعده پست خود را ارتقا داد ، اما از ارتقای سیستم گرمایشی مدارس گیلان خبری نیست. به طوری که مدیرکل اموزش و پرورش گیلان اعلام کرده است«امسال چهار مدرسه با ۳۵ کلاس درس با هفت میلیارد تومان هزینه به وسایل گرمایشی نوین مجهز شده است.» این آمار نشان می دهد مدارس  حتی به حذف یک دهم بخاری های نفتی وعده داده شده نیز دست نیافته اند. اما مدیران تنها  دلسوزی و نگرانی و انتقادهای خود را ابراز می کنند! سوال اینجاست که نهایت این دلسوزی ها و نگرانی ها قرار است چه مشکلی را رفع کند؟ گویی هرچه بیشتر می گذرد مدارس ما را باد می برد و مدیران ما را خواب!